گروه فکری: مسجد جنگل احمد در یادداشتی در روزنامه اعتماداو یکی از مهمترین نکات توسعه پایدار در کشور ، می نویسد: “آراش فقط از ایران در تعظیم دفاع نمی کرد ؛ بلکه رویکرد و مقصد پیکان را به گونه ای تعریف می کرد که چشم انداز سعادت ایران در مقابل خردمندانه باشد. فردا نادیده بگیرید. “این یادداشت به شما برمی گردد:
****
این روزها ، خوشبختانه ، آقای آراش کامانگیر ، قهرمان افسانه ای ایران باستان ، به عرصه سیاسی روز از جمله تصویر و مجسمه پایتخت میدان واناک باز شده است. شهنوام از آراش صحبت نمی کند و مردم این روز بیشتر او را مدیون شعر عالی سیاواش کاسرا است ، که گزیده ای از آنها در کتابهای درسی مدرسه و با خط زیبای Nastaliq منتشر شده است. متأسفانه ، پس از انقلاب ، این شعر حیرت انگیز درباره قهرمان ملی ایران از کتابهای درسی کنار گذاشته شد. در جنبش پس از نهادی ، اسناد اجرایی برای آموزش عمومی در مدارس “میهن” و البته دین و اخلاق ضروری است.
قدردانی از آراش او نمادی از مرز ایران و آنیران است. جالب اینجاست که طبق روایت های ملی ، پیکان او در آن طرف جهان روی تنه گردو نشسته بود. اگرچه گفته می شود سایت یک فلش متفاوت ، یکی از مواردی که در آن فرود گفته می شود: “فراتر از” یا transnistria یا رودخانه جهان ، و به معنای قدیمی ، دریای جهان. در این روایت ، مرز نقطه اصلی داستان است. اما نکات و ظرافت های دیگری نیز وجود دارد ، از جمله اهمیت آب در فلات نیمه عادی ایران ، و آن دریا بزرگ در قلمرو اسطوره ای ایران قرار می گیرد. اما در تاریخ ، در کتیبه هخامنشی ، او صریحاً نگرانی خود را در مورد خشکسالی و البته دروغ و دشمن در ایران ابراز کرده است. ایرانیان قدیمی نه تنها در اسطوره ها ، کتیبه ها و داستانها ، بلکه در کار و زندگی نیز در مناطق مختلف برنامه ریزی می کردند تا آب را مدیریت و بهره برداری کنند و از هر نظر وسایل و شرایط آن را تأمین کنند.
“معجزه قنات” تعبیری است که برای آب و سعادت در مناطق آب و خاک استفاده می شود. ما می دانیم که ساخت و ساز و شهرنشینی توسط دریاها و رودخانه های بزرگ شکل گرفته است ، اما در ایران مناطقی مانند استان یزد در وسط ایران ، که هیچ راهی برای کوه ها ، کوهپایه ها ، رودخانه ها و رودخانه ها ندارد ، به حدی متمدن شده اند که یزد مهمترین شهر رس در جهان و بسیاری از افراد آنجا است.
این تنها یکی از ابتکارات و اقدامات برای مدیریت منابع آب مطابق با آب و هوای ایران است. در همان مرز و بوم ، سدهای شوشار را در خوزستان می بینیم که یادآوری دوره ساسانید است و به رکورد جهانی رسیده است. چند سال پیش ، کتابی با عنوان یخچال و فریزرهای ایرانی منتشر شد. نویسنده دانشمندی از دانمارک است که با توجه به علاقه شخصی ، این کتاب را با عکس ها و توضیحات زیادی جمع آوری و گردآوری کرده است. وی نمونه های بسیاری را در شهرها نشان داده است که چگونه ایرانیان از آب و یخ و یخچال برای کنترل گرما استفاده کرده اند.
مکانهایی در تهران وجود دارد که یخچال و فریزر نامیده می شود. از جمله در علت پدر مرحوم جهان پهلوان تاکتی متعلق به یکی از این یخچال و فریزرها بود که دیوار آن حداقل اخیراً در خانباد بود. او یخ تابستانی را تهیه کرد. در Abshangol ، یخچال تا نیم قرن پیش ، در اوج گرما ، مشتری نیاز دارد. اکنون بیمارستان سوم Shaban نشسته است. عنوان آنچه اکنون تولید خنک تر و یخ در خانه است ، به نام یخچال ، همان پس زمینه است ، اگرچه نه سوراخ است و نه فقط برای انجماد.
در دوران کودکی ما یک آبشار یا منبع شخصی آب بود. برای اینکه نه تنها تشنه آب باشد ، بلکه احترام به آب نیز می شود و بسیاری از آنها تصویری خیالی از پیامبر عباس هستند. ظاهراً سعدی ، در حالی که نیازمند است ، مدتی است که کار نجیب بوده و با این سرویس عادلانه نوعی رفتار بوده است. بنابراین ، در آثار او ، بارها و بارها به آب اشاره دارد. به عنوان مثال: “سر من از خدا خواهد بود تا در پاهای او بیفتد/ این در آب مرده بهتر است که آرزو کند …”
با این حال ، ما شاهد یک برنامه جامع برای محافظت از این سرمایه در طول سالها نبوده ایم. خشک کن هامون ، گاوخونی ، زیاندئروود و کارون و کاهش شدید آب زیرزمینی و فرونشست زمین ، تخریب دریاچه ارومیا ، عقب نشینی دریای مازندران ، آلودگی آبهای ایران جنوبی و سرانجام تفسیر قابل احترام سازمانهای مرتبط “افت فشار آب”. با این حال ، ما دائماً در حال تعریف و ستایش از شیوه های مدیریتی خود هستیم ، و آنقدر خودکفا هستیم که راه بحث ، انتقاد ، انتقاد و سؤال را می بندیم.
من یک بار به عنوان نماینده مردم تهران در شورای شهر اعتراض کردم و با اعتراض به آلودگی آب آشامیدنی و مصرف آب در مزارع در جنوب تهران اعتراض کردم و خواستار بررسی آن شدند. این اعتراض به دنبال یک تحقیق میدانی در قالب مدیریت منابع ویژه آب و آب تهران در تهران بود. در سخنرانی سال ، من در مورد جنبه های مختلف این فاجعه در اهدا جایزه تهران بحث کردم. اما به جای توجه به مشکلات و پاسخ دادن به اعتراضات ، من متهم به ایجاد مزاحمت در افکار عمومی شدم ، اگرچه با تعقیب های غیررسمی مشخص بود که بلندگو درست است.
بعد از زمین لرزه استان تهران ، بحث در مورد ذخیره آب و آب آشامیدنی ، در مدیریت شهری برای مقابله با حوادث طبیعی و دیگر مطرح شد. اکنون ، توجه بیشتری به آن نسبت به گذشته ضروری است. بار آراش فقط برای دفاع از ایران در تعظیم نبود. در عوض ، این رویکرد و مقصد پیکان را به گونه ای تعریف کرد که چشم انداز سعادت ایران در مقابل خردمندان باشد. آنها به درستی نگران آب و سعادت ایران بودند و در دولت و آموزه های مردمی به آن وفادار بودند. گذشته یادآوری ارزشمند و مناسبی است. از گذشته بیاموزید و فردا نادیده بگیرید.
1
منبع: www.khabaronline.ir
