دانشمندان مرکز بهداشت جمعیت آکسفورد دریافتند که عوامل محیطی در مرگ زودرس 5 ٪ است ، در حالی که کمتر از 5 ٪ از مرگ و میر ژنتیک هستند.
دانشمندان از داده های حدود نیمی از میلیون نفر که توسط British Biobank تهیه شده است استفاده کردند. هدف از محققان ارزیابی تأثیر محرک های محیطی و عوامل ژنتیکی بر پیری ، بیماری های مربوط به سن و طول عمر بود.
نتایج نشان داد که استعداد ژنتیکی فقط نقش 2 ٪ در مرگ زودرس را ایفا می کند. از دو عامل محیطی مستقل ، استعمال دخانیات ، فعالیت های اجتماعی ، اقتصادی ، بدنی و شرایط زندگی بیشترین تأثیر را بر مرگ و میر بیولوژیکی و پیری داشته است.
محققان همچنین دریافتند که دو بیماری با سیگار کشیدن ، دو بیماری با عوامل اجتماعی و اقتصادی (مانند درآمد خانواده ، مالکیت خانه و وضعیت شغلی) و 2 بیماری با فعالیت بدنی همراه است.
عواملی که بر سلامت اولیه تأثیر می گذارد ، از جمله وزن بدن در سن 6 سالگی و سیگار کشیدن مادر در دوران بارداری نیز نشان داده شده است که بر افزایش سن بیولوژیکی و خطر مرگ زودرس 2 تا 5 سال تأثیر می گذارد. عوامل محیطی تا حد زیادی در احتمال ابتلا به ریه ، بیماری قلبی عروقی نقش دارند ، در حالی که خطر ژنتیکی در زوال عقل و سرطان پستان نسبتاً کم است.
نتایج این مطالعه در مجله Nature Medicine (NATMED) منتشر شده است.
پیش از این ، دانشمندان ثابت کرده بودند که ترک تلفن هوشمند موقت می تواند مغز شما را تا پنج سال جوان کند.
1
منبع: www.khabaronline.ir
