گروه اندیشه: به نقل از خبرگزاری اخبار آنلاین آلن دو باتون (به فرانسوی: Alain de Botton) نویسنده، فیلسوف و مجری تلویزیونی ساکن بریتانیا است. کتاب‌های او موضوعات مختلف را به شیوه‌ای فلسفی بررسی می‌کنند و بر ارتباط آن با زندگی روزمره تأکید می‌کنند. دوباتان مقالاتی درباره عشق را در سال 1993 منتشر کرد که بیش از دو میلیون نسخه فروخت. از دیگر کتاب‌های پرفروش او می‌توان به پروست چگونه زندگی شما را تغییر داد، «اضطراب کرامت» و «معماری شادی» اشاره کرد. دو دکمه، در مقاله زیر، که در یوتیوب منتشر شده، اشاره به فلسفه رقابت و رقابت صحیح و منفی دارد، او در مکتب زندگی خود به دنبال آرامش واقعی، عشق، کمک، همکاری، قدردانی و قدردانی است. دوباتن در مقاله زیر به انتقاد از دنیای مدرن می پردازد که زندگی را یک رقابت می بیند.
***
دنیای مدرن زندگی را به عنوان یک رقابت می بیند. ما از زمانی که چشمانمان را باز کردیم در حال رقابت هستیم. رقابت در معدل، مسابقه زیبایی، برنده شدن در تجارت، رقابت برای ثروت، شهرت و موقعیت. این فیلم تامل برانگیز از مکتب زندگی آلن دو باتون را با ترجمه و صدای دکتر ایمان فانی تماشا کنید تا استراتژی مناسب زندگی خود را انتخاب کنید.
جوامع ما برای برچسب زدن برخی افراد به عنوان برنده استفاده می شوند. و منطقاً دیگران نیز بازنده خواهند بود. جدا از توهین آشکار در این نوع طبقه بندی، مشکل اصلی این است که می گویند زندگی میدانی رقابت است. و وقتی این کار تمام شد، می‌توانیم تریم همه شرکت‌کنندگان را از بالا به پایین رتبه‌بندی کنیم.
اما آیا واقعا اینگونه است؟ حقیقت گیج‌کننده‌تر و پیچیده‌تر این است که زندگی در واقع میدان رقابت در بسیاری از زمینه‌ها است که همزمان اتفاق می‌افتند و قلمروهای مختلفی دارند و مدال‌ها و جام‌های زیادی در آن وجود دارد.
مسابقاتی برای پول، شهرت و اعتبار وجود دارد. و البته اینها بیشترین بیننده را جذب می کنند. و در برخی از طبقات اجتماعی، پوشش اصلی اخبار مربوط به اینهاست. اما مسابقات دیگر انواع دیگری از قدرت را می سنجند که ارزش کسب محبوبیت را دارند.
مسابقه ای وجود دارد به نام حفظ آرامش در میان ناامیدی. مسابقه ای برای مهربان ترین فرد با کودکان. رقابتی که توانایی دوست یابی را می سنجد. مسابقه ای در مورد اینکه مردم چقدر به آسمان غروب توجه می کنند و چقدر در لذت بردن از میوه های پاییز مهارت دارند. علیرغم تمایل ما به دسته بندی رقبا در رتبه های منظم، حقیقت جالب در مورد فراوانی رقابت در زندگی این است که هیچ کس نمی تواند در همه زمینه های رقابت برنده شود.
به نظر می رسد قدرت در یک نوع رقابت با شانس موفقیت در سایر رقابت ها در تضاد است. برای مثال، برنده شدن در مسابقه بی‌رحمانه جمع‌آوری پول، لزوماً با برنده شدن در مسابقه قدردانی آسمانی یا لذت بردن از خوردن انجیر نیست. کسانی که در مسابقه شهرت برتر هستند معمولا در مسابقه صبر با بچه های سه ساله مشکل دارند. به نظر می رسد ما نمی توانیم در همه چیز پیروز شویم.
کسانی که به نظر می رسد همه جوایز را درو می کنند و در برخی محافل به عنوان قهرمانان مافوق بشر شناخته می شوند، در بررسی دقیق تر، نمی توان همه چیز را برد. مسلم است که آنها در برخی از مسابقات ناآشناتر و کمتر شناخته شده زندگی ویران می کنند. در گوشه و کنار ورزشگاه پاهایشان می پیچد و می افتند. و از شرایط میدان گلایه دارند. و شاید کل مسابقه را بیهوده بشمارند و بگویند ارزش شرکت نداشت.
اگر کسی نتواند در همه چیز برنده باشد، نتیجه منطقی این است که نمی توان در همه چیز بازنده بود. اگر در مسابقات خاصی از زندگی شکست بخوریم، فرصت های بی شماری برای تمرین و رشد برای برنده شدن در مسابقات دیگر خواهیم داشت.
شاید نتوانیم در مسابقه پول و شهرت پیروز شویم، اما درهای شرکت در مسابقه مهربانی، دوستی و بخشش به روی ما باز است. شاید در رقابت مهم لذت بردن از بودن با خود یا رقابت خواب راحت و بدون اضطراب اول باشیم. ما هرگز در زندگی شکست قاطع نمی دهیم. وقتی در برخی از زمینه‌های زندگی اشتباه می‌کنیم و احساس دلشکستگی و انزوا می‌کنیم، دنیا به ما فرصت استثنایی می‌دهد تا آماده شدن را شروع کنیم. و این بدان معناست که روزی می‌توانیم در مسابقات نه چندان معروف اما بسیار مهم به ستاره تبدیل شویم. رقابت برای حفظ حس شوخ طبعی. برای نشان دادن قدردانی، بخشیدن، درک کردن، رها کردن و زندگی آبرومندانه. اینها عرصه‌های بالایی از رقابت هستند که در آن کسانی که احساس می‌کنند شکست خورده‌اند، می‌توانند یاد بگیرند که به یک پیروزی عادلانه و رهایی بخش دست یابند.
216216
منبع: www.khabaronline.ir
