
اگر والدین آنها مضطرب باشند ، باید بر روی واکنشهای غیر منطقی و شدید خود کار کنند تا کودک بتواند رفتارهای سالم تری داشته باشد.
اگر والدین هستید ، باید یاد بگیرید که چگونه تعادل برقرار کنید ، یعنی ترس کودک را تأیید کنید ، اما در عین حال اقدامات احتیاطی را توضیح دهید و در مورد احتمال وقوع آن در خطر صحبت کنید.
از ترس از تهدیدهای واقعی ، مکالمه ای صریح و صادقانه با کودک داشته باشید تا احساس نگرانی و انزوا را کاهش دهید.
والدین همچنین می توانند احساسات خود را به روشی متناسب با سن کودک به اشتراک بگذارند تا نشان دهند که صحبت کردن در مورد مسائل دشوار و آسیب پذیر طبیعی است.
در بعضی موارد ، توضیح اینکه برخی از ترس ها به احتمال زیاد اتفاق می افتد ، یا حتی ارائه یک برنامه عملی ، می تواند به کودک اطمینان دهد.
برای کودکانی که در مناطق مستعد زندگی می کنند ، صحبت در مورد اقداماتی که اعضای خانواده باید در معرض خطر قرار دهند ، می تواند باعث آرامش تر شدن آنها شود.
به گفته یورونیوز ، والدین باید فرزندان را ترغیب کنند تا با ترس خود روبرو شوند ، نه اینکه به رفتارهای ابدی پناه ببرند. به خصوص برای کودکان خردسال ، تقویت مثبت می تواند آنها را برای مقابله با ترس خود انگیزه دهد.
پاداش های کوچک یا امتیازات مانند بازی کردن یا خرید بستنی باید بلافاصله پس از قرار گرفتن کودک در معرض عزت نفس خود ارائه شود.
233233
منبع: www.khabaronline.ir