اقلیت ایران با عجله توسعه ایران ؛ یک تنه می خواهد در مقابل جهان بایستد/ پاسخ ناباخت به رمز و راز توسعه ایران!/ محافظه کاران و اصلاح طلبان استراتژی منسجم ندارند

گروه فکری: مصاحبه ای با دکتر محمد بانگر نوبخت ، که در ژانویه توسط “توسعه فکری” توسعه انجام شد ، موضوع توسعه در ایران را مورد مطالعه قرار داده است. دکتر Nobakht در این مصاحبه ، که خلاصه موارد زیر است ، توسعه برای پاسخ به جنگ جهانی دوم و رهایی از استعمار می داند و تأکید می کند که ایران با توجه به محدودیت های خاص خود باید یک مدل “توسعه بومی” را تعریف کند که مطابق با فرهنگ و قانون اساسی است ، حتی اگر این مدل با تئوری های جهانی مشترک متفاوت باشد.

نوبخت موانع اصلی توسعه در ایران را نه در اسناد بالادست (مانند قانون اساسی) ، بلکه در اجرای ناکافی این اسناد و موانع فرهنگی در نظر می گیرد. وی به عدم اجماع و الگوی یکپارچه توسعه حتی در بین گروه های مختلف سیاسی اشاره می کند. وی همچنین بر اهمیت تعامل با جهان خارج برای دستیابی به توسعه واقعی تأکید می کند و پیشرفت ایران را به ناتوانی در پیروی از تغییرات جهانی نسبت می دهد.

توسعه ای را اتخاذ کنید که ممکن است با نگاه نظری متفاوت باشد

در این گفتگو ، وی سؤالات مهم بسیاری را مطرح می کند: “اما با چه استراتژی می توانیم این پیشرفت را مطرح کنیم که جمهوری اسلامی ما از انواع افکار و مفاهیم توسعه پذیرفته است؟ سرانجام ، ما در نهایت از مدارس اقتصادی چه چیزی هستیم و از سه سیستم اقتصادی موجود در مورد آن چه می گویند؟” بنابراین امروز ما باید از این نظریه استفاده کنیم و از این نظر واقع گرایانه تر عمل کنیم و یک عمل جغرافیایی است و یک عمل داوری است که در فرهنگ است. توسعه. ”

اقلیت اکثریت را نامعتبر می داند. اقلیت می خواهد یک تنه در برابر جهان بایستد

تا حد دید ، “الگوی بومی که می تواند در تاریخ و جغرافیای جمهوری اسلامی ایران تعبیه ، ناراحت و متمایز شود.” وی می گوید: “اما این الگوی بومی از یک طرف با درگیری های خارجی در تضاد است و از طرف دیگر ، با درگیری های داخلی روبرو است.” درگیری درونی کجاست؟ آنها گروه هایی هستند که فرهنگی هستند که فکر می کنند اگر اقلیت باشند ، اما به دلیل اینکه به روش دیگری فکر می کنند ، اکثریت باطل هستند. جوامع دموکراسی لیبرال این حق را می دانند که اکثریت در آن مقطع گفتند و بنابراین می تواند متفاوت باشد. سپس همه به برنامه اکثریت متعهد هستند. اما ما فراتر از اکثریت ، حق اعتقاد و اندیشه خود را انجام می دهیم. “حتی اگر کل خلقت جهان به مسیر دیگری برود ، ما فکر می کنیم باید در همان مسیر بمانیم و در برابر همه بایستیم.”

NABOKHT اضافه کرد: “حتی هنگامی که اکثریت رأی به حداکثر دولت تشکیل می شوند ، یک گروه کوچک به خود حق می دهند (این یک حق قانونی نیست ، بلکه یک حق ایدئولوژیک است) برای تضاد با دولت. این نتیجه قانون اساسی نیست ، قانون اساسی ما به اکثریت اعتقاد دارد ؛ این نتیجه فرهنگ ما است. بنابراین ، آنچه امروزه به عنوان موانع توسعه با اسناد عجیب و غریب است ، بیشتر از مشکل قانون اساسی – قانون اساسی – عدم اجرای آن است. بنابراین مشکل الگویی نیست که در قانون اساسی مطرح شده است. این مشکل به فرهنگ برمی گردد. “زیرا در فرهنگ ما ، نظارت همیشه با درگیری ها روبرو بوده است.”

فقدان نظریه و استراتژی توسعه در اصولگرایان و اصلاح طلبان

Nobakht در مورد عدم وجود استراتژی منسجم و روشهای صحیح تصمیم گیری و تصمیم گیری در مورد تصمیم گیری می گوید: “تصور من این است که با وجود این واقعیت که ما در مورد توسعه صحبت می کنیم ، ما یک الگوی هستیم هنوز هیچ تفکر منسجم وجود ندارد که بتوانیم در هر زمان (در هر برنامه پنج سال و بودجه یک ساله) پیاده سازی کنیم. با این وجود ، ما حتی در مجمع بنیادگرایی وحدت نظر نداریم؛ ؛ هیچ وحدت عقیده ای حتی در بین اصلاح طلبان وجود نداردبشر در غیاب چنین الگویی هر پنج سال ، ما به همان فضا می رفتیم. هر بار که این فکر غالب بود ، گاهی اوقات حتی با رأی که ​​به عنوان مثال ، کشاورزی یا صنعت ؛ آیا توسعه صادرات یا جایگزینی واردات دارید؟ “گاهی اوقات ، بدون بحث کافی ، این موضوعات مورد بحث قرار می گیرد.”

در چه نوع پیشرفتی استعداد شکوفا می شود؟ چگونه می توانیم از ایرانی بودن احساس رضایت کنیم

دبیر -عمومی حزب اعتدال و توسعه سپس به نقش ارتباطات و توسعه جهانی اشاره می کند. پیشرفتی که استعدادهای افراد در بالاترین سطح خود ظهور می کنند ، باید از نزدیک با موضوعات خارجی و جهانی مقابله کنند. البته ، مدل ایرانی ویژگی ها و موانع خاص خود را دارد و سرانجام موفقیت آن در برخی مناطق قطعاً تحت تأثیر تعامل متقابل آن با جهان خارج است. بخش اعظم عقب ماندگی ایران نیز ناشی از مسابقات ما با دنیای خارج است. در حالی که سایر کشورها با سرعت دیگری از ماشین توسعه عبور می کنند ، ما با سرعت آهسته حرکت می کنیم. “تعریف جهان و ارتباطات بین المللی ، و ما با آن سازگار نیستیم ، همچنین به جنبش توسعه ما اهمیت می دهد.”

“من توسعه را تغییر در چند محور می دانم ، و معتقدم که باید باشد. اولی در اقتصاد ما تغییراتی ایجاد کنید. دوماین یک تغییر در علم و فناوری است. سوماین نوع نگرش سیاسی است و قطعاً پس از توسعه در عرصه سیاسی تعریف می شود. چهارم بحث بعدی بحث فرهنگی است. باید تغییراتی در فرهنگ در کشور ما ایجاد شود تا بتوانیم بگوییم که از یک جامعه قبل از توسعه ، ما به مرحله توسعه رسیده ایم. پنجم این دفاعی و امنیتی است. در اصل ، ما هنوز در جامعه بین المللی جذب نشده ایم ، جایی که باید در اینجا یک سری تغییرات ایجاد شود. البته اگر این تحولات در عرصه اقتصادی به عرصه امنیتی در کشور ما رخ ندهد ، نمی توان گفت که ما توسعه یافته ایم و یک کشور توسعه یافته هستیم. ”

وی افزود: “اگر این ابعاد جمع آوری شود ، می توانیم از خود ، وجود و زندگی خود احساس رضایت داشته باشیم.” در این شرایط ، این زمینه برای افراد جامعه فراهم شده است که استعدادهای خود را شکوفا کنند. در حقیقت ، این توسعه شرایط و کیفیتی است که استعدادهای داخلی همه می توانند تا حد امکان فراهم کنند ، و با این شرط است که جامعه به اندازه کافی گسترش می یابد و ما می توانیم کیفیت و شرایط را گسترش دهیم. ”

چه باید بگوییم که توسعه یافته ایم؟

برای پاسخ به این سؤال ، “چه باید بگوییم تا بگوییم ما توسعه یافته ایم؟” “ما باید به چند موضوع توجه کنیم: اولی استدلال این است که توسعه ای که ما در مورد آن صحبت می کنیم کلمه توسعه ، پاسخی به جنگ جهانی دوم و حتی جنگ جهانی اول بود. کشورهایی که از استعمار آزاد شده بودند نیز جستجو شد و این فصل مشترک توسعه یافت. شماره دومبحث در مورد استراتژی توسعه است ؛ سرانجام ، با چه استراتژی از نوع نظریه های توسعه می توانیم به توسعه پذیرفته شده جمهوری اسلامی برسیم؟ سرانجام ، از 2-5 مدرسه و سه سیستم اقتصادی موجود ، ما چه چیزی هستیم و اسناد خارق العاده ما چه می گویند؟ سومموضوع دولت موضع دولت در ایران چیست؟ ما چه دولتی می خواهیم؟ ما یک دولت حداقل می خواهیم ، آیا حداکثر دولت می خواهیم؟ شماره چهارم سرانجام ، هنگامی که می خواهیم در جمهوری اسلامی ایران توضیح دهیم ، توسعه چیست ، سرانجام باید این پیشرفت را در جغرافیای ایران و تاریخ ایران تعریف کنیم. سرانجام ، با چه برنامه ای و در چه نوع روش بودجه بندی و از چه روشی می توانیم توسعه دهیم؟ ”

رئیس سازمان مدیریت برنامه ریزی روحانی می گوید: “ما یک کشور فرهنگی هستیم و سنت های ما بخشی از فرهنگ است ، بنابراین ما فقط می توانیم نوع خاصی از توسعه را دنبال کنیم.” البته ما باید توسعه اسلامی ایرانی را تعریف کنیم. توسعه به یک مفهوم کلی و نظری ؛ تمام جنبه های توسعه ای که من ذکر کردم ، باید در ظروف جمهوری اسلامی ایران و فرهنگ ایران اعمال کنیم. اگر می گوییم اقتصاد ، باید از آن در اقتصاد ایران استفاده کنیم ، وقتی در مورد توسعه سیاسی بحث می کنیم ، باید آن را به روشی تعریف کنیم که در جمهوری اسلامی ایران قابل قبول باشد. در حقیقت ، با محدودیت های جمهوری اسلامی ایران ، باید پیشرفت خود را تعریف کند. “بنابراین امروز ما باید واقع بینانه تر عمل کنیم و به دنبال یک پیشرفت دلخواه باشیم که در این فرهنگ عملیاتی شود و با این قانون اساسی که ممکن است با تئوری ما در مورد توسعه متفاوت باشد.”

اظهارات مفصل توسط محمد بانگر نوبخت در مورد الگوی مورد علاقه توسعه در ایران را می توان در کتاب خود “تحقیقات در مورد الگوهای توسعه (مقدمه ای بر مدل توسعه مورد نظر ایران -اسلامی) خوانده شد.”

216216