
حجت الاسلام و المسلمین ابطحی معتقد است: اگر حضرت علی (علیه السلام) کمی تسامح در عدالت خواهی داشت، می توانست بسیاری از فضاها و مسئولان آن روز را تصاحب کند و در خانه ننشیند.
حجت الاسلام والمسلمین سید محمدعلی ابطحیرئیس موسسه گفتگوی ادیان در گفت و گو با پایگاه اندیشه و فرهنگ مبلغانبا بیان اینکه دو مضمون بسیار پررنگ و چند وجهی در زندگی امام علی علیه السلام دیده می شود، تصریح کرد: یکی بحث عدالت خواهی است که تقریباً رساترین و رساترین شعار ایشان بود و هزینه های زیادی برای آن پرداخت. .
وی افزود: در واقع اگر امام در حق طلبی کمی مدارا می کرد می توانست بسیاری از فضاها و مسئولان آن روز را در اختیار بگیرد و خانه نشین نشود.
عدالت در رابطه با مردم معنا دارد
حجت الاسلام ابطحی با اشاره به اینکه اجرای عدالت یک ویژگی بین فردی نیست، تاکید کرد: اجرای این مهم در بطن جامعه و در بین مردم است که هر نگاه و نظریه ای که داشت معنا پیدا می کند. با پایبندی به عدالت همراه بود.
قدرت و مهربانی
رئیس مؤسسه گفت وگوی دینی، مهربانی ایشان را یکی از ویژگی های امام در برخورد با مردم دانست و افزود: حضرت علی (علیه السلام) تنها به عظمت، قدرت و قدرت خود در برخورد با مردم تکیه نکرد، اخلاق و رفتار آمیخته با مهربانی و شفقت بود. بود نمونه آن را می توان در برخورد با خانواده های بی بضاعت ذکر کرد.
وی در ادامه گفت: او فردی با گذشت بود و با اینکه خلیفه بود در جلسه دادگاه نیز شرکت می کرد.
نگاه امام علی پدرانه بود
حجت الاسلام ابطحی افزود: اجرای عدالت و داشتن قدرت و منزلت به تنهایی به درد جامعه نمی خورد و مدارا و مهربانی لازمه ارتباط با مردم و مهربانی با مردم است. وقتی این صفات در کنار هم قرار می گیرند، نتیجه شخصی به نام علی بن ابی طالب می شود.
وی با اشاره به اینکه مساوات بین مردم از دیگر ویژگی های مهم امام علی علیه السلام بود، تصریح کرد: ایشان مردم را دو دسته می دانند و معتقدند مردم یا برادر دینی هستند یا در خلقت با هم برابرند، به همین دلیل است که وقتی در آفرینش قرار می گیرد. مقام خلیفه دین و ایمان و مصالح مردم را عامل تفرقه نمی دانست و بدون توجه به برخوردها با مردم رفتار پدرانه داشت.
منبع: www.khabaronline.ir