انقلاب هوش مصنوعی ؛ عقب ماندگی اخلاقی بشر از دستگاه / هوش مصنوعی: فراتر از فناوری ، نبرد اخلاق و قدرت بر معنای بشریت!

به گفته خبرگزاری اخبار آنلاین نقل قول از گروه دین و اندیشه ایبنا امیر حسین Khodaper عضو هیئت علمی موسسه خرد و فلسفه ایران در سالهای اخیر ، پیشرفت چشمگیر در زمینه هوش مصنوعی ، به ویژه در زمینه یادگیری ماشین ، کلانشهرها و پردازش زبان طبیعی ، در بسیاری از جنبه های زندگی انسانی ، اجتماعی ، اقتصادی و سیاسی تغییرات اساسی ایجاد کرده است. در ضمن ، یکی از مهمترین و در عین حال پیچیده ترین سؤالاتی که در همان زمان مطرح شده است ، سوال اخلاقی است: چگونه می توان فناوری را ارزیابی و مدیریت کرد که می تواند برخی از مهمترین مشکلات انسانی را حل کند می تواند تهدیدی برای مبانی آزادی فردی و عدالت اجتماعی باشد؟

کتاب اخلاق هوش مصنوعی توسط مارک کاکبرگ ، یک فیلسوف مشهور فناوری ، که اکنون توسط انتشارات ققنوس ترجمه فارسی توسط Ehsan Arefifar تهیه شده است ، یک پاسخ تحلیلی برای این سؤال اساسی ارائه می دهد. این کتاب ، که در ابتدا به شکل یک مجموعه علمی و خواندنی از “دانش اساسی” توسط دانشگاه MIT منتشر شده است ، تلاشی اندازه گیری شده برای معرفی و تجزیه و تحلیل اخلاق هوش مصنوعی در سطح نظری ، عملی و سیاست گذاری است. کوکبرگ ، که صاحب تخصص فلسفی و تجربه مشاوره در مؤسسات سیاست گذاری اروپا است ، در تلاش است تا درک عمیق تر و متنی تر از هوش و هوش مصنوعی ، به جای همزمان کلیشه ها و روایت های ترسناک یا خوش بینانه و ساده گرا باشد.

این کتاب در دوازده فصل تنظیم شده است که هر کدام یکی از جنبه های اصلی و چالش برانگیز اخلاق هوش مصنوعی است. نویسنده با دیدگاه بین رشته ای ، مباحث را از دیدگاه های مختلف مانند فلسفه فناوری ، نظریه های اخلاق ، سیاست های عمومی و تحلیل فرهنگی بررسی می کند. از همان فصل اول ، این کتاب با اشاره به رویدادهای نمادین مانند شکست بازیکن لی Sedul ، در مقابل برنامه Alphago و یادآوری شکست قبلی Casparf در برابر Deep Blue ، ما را به قلب یکی از سؤالات اصلی می رساند: اگر اتومبیل ها بتوانند او را در فعالیتهای پیچیده ترین فعالیت های علمی انسانی غلبه کنیم ، در مکان خود هستیم؟ کوکبرگ با انتقاد از روایات رایج ابرها ، تکینگی تکنولوژیکی و مسافران ، از نقش روایت های فرهنگی و اسطوره ای در شکل دادن انتظارات و ترس از هوش مصنوعی صحبت می کند و با تجزیه و تحلیل نمونه هایی از فیلم ها ، اسطوره ها و ادبیات ، وی نشان می دهد که چگونه گفتگوی معاصر و معاصر در مورد اطلاعات انسانی و اطلاعاتی و اطلاعاتی. در این تحلیل ها ، وی بر اهمیت تجدید نظر در مفاهیمی مانند آژانس اخلاقی ، ذهنیت ، خودآگاهی و مسئولیت تأکید می کند.

یکی از مهمترین محورهای تحلیلی کتاب ، توضیح تمایز بین آژانس اخلاقی و موضوع اخلاقی در زمینه هوش مصنوعی است. با بررسی انواع دیدگاه های فلسفی ، از فیلسوفان پدیدارشناختی مانند هیتبرت دریفوس گرفته تا سنت های تحلیلی مانند جان سرلل ، مسئله اخلاق ماشین ها نیاز به بررسی بسیاری از فرضیات انسانی در مورد عقلانیت ، قصد دارد. در عین حال ، وی با اشاره به نمونه های عملی مانند اتومبیل ، سیستم تشخیص چهره و ابزارهای پیش بینی جرم ، نشان می دهد که حتی اگر هوش مصنوعی به معنای کلاسیک خود واجد شرایط اخلاق نباشد ، تصمیماتی که از طریق الگوریتم ها گرفته شده است ، اثرات اخلاقی مستقیم و عمیقی بر زندگی مردم دارند. بنابراین ، طراحی و نظارت اخلاقی این سیستم ها نه تنها لازم است بلکه برای جوامع مدرن از نظر اخلاقی ضروری است.

مسئله مهم دیگری که این کتاب در مورد آن بحث می کند ، مسئله الگوریتم ها و تأثیر آن بر تولید مثل نابرابری نژادی ، جنسیتی و طبقاتی است. کوکبرگ با اشاره به مطالعات موردی ، مانند سیستم های امتیاز دهی جنایی ، الگوریتم های استخدام و وام و ابزارهای پلیس برای پیش بینی جرم ، نشان می دهد که الگوریتم ها نه تنها خنثی هستند بلکه غالباً تعصب قبلی را تشدید می کنند و نابرابری را تلفیق می کنند. از این منظر ، اخلاق هوش مصنوعی نمی تواند از زمینه اجتماعی و سیاسی جدا شود زیرا فناوری در یک زمینه قدرتمند عمل می کند و توسط بازیگران خاص (شرکت ها ، دولت ها ، ارتش ها) هدایت می شود.

در سایر مواضع ، کوکبرگ با تجزیه و تحلیل جریانهای فکری مانند اومانیسم ، مسافران و ناشناس گرایی پس از ، خواننده را می خواند تا مفهوم انسان را تجدید نظر کند. آیا این هدف از توسعه هوش مصنوعی یا عبور از آن است؟ آیا باید از حقوق بشر برای الگوریتم ها یا کرامت انسانی در برابر اتومبیل صحبت کرد؟ در این مباحث ، دیدگاه های متنوعی ، از جمله اومانیسم کلاسیک ، پس از کنیاتیسم انتقادی ، و پس از -ندولوژی (به عنوان مثال ، با تأکید بر Don ID) مورد تجزیه و تحلیل و تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. در این بخش ها ، کوکبرگ بر لزوم گفتگو بین فناوری و علوم انسانی تأکید می کند و رابطه بین انسان ، ماشین آلات و محیط را به عنوان یک رابطه پویا و تاریخی و تاریخی و ذاتی در نظر می گیرد.

در فصل های آخر خود ، این کتاب به بررسی موضوعات سیاست گذاری ، استاندارد سازی و آینده قانونگذاری در زمینه هوش مصنوعی می پردازد. نویسنده ، که عضو گروه مشاوره سطح بالا کمیسیون اروپا در زمینه هوش مصنوعی بوده است ، از تجربه زندگی خود در گفتگو با سیاست گذاران و کارشناسان این حوزه استفاده می کند تا نشان دهد که چگونه موضوعات نظری باید به چارچوب های سیاست عملی تبدیل شود. وی همچنین در فصل آخر با نگاهی انتقادی به شیدایی در مورد هوش مصنوعی و غفلت از بحران ها مانند تغییر آب و هوا هشدار می دهد و می نویسد: “احمق! مسئله اصلی آب است!” هشدار این فصل دعوت به تجدید نظر در اولویت های اخلاقی جهان معاصر و جلوگیری از درگیر شدن در بازی های قدرت فناوری است.

برای ما که این روزها با هوش مصنوعی به روشهای مختلف درگیر هستیم ، هوش مصنوعی مارک کولبرگ نمونه ای قابل توجه از ادغام تجزیه و تحلیل فلسفی ، حساسیت اجتماعی و تعهد اخلاقی به یک فناوری بسیار مهم و ابدی است. این کتاب یک مرجع مفید برای دانشجویان ، محققان و متخصصان فناوری است ، اما علاوه بر این ، برای عموم مردم نیز که نگران آینده اخلاقی جامعه درگیر با هوش مصنوعی هستند نیز بسیار مهم است. کوکبرگ با یک زبان واضح ، منسجم و منحصر به فرد ، مخاطب را در سؤالاتی درگیر می کند که نه تنها مربوط به آینده فناوری بلکه به معنای معنای انسان در عصر هوش مصنوعی است. از این نظر ، این کتاب صرفاً اثری در مورد اخلاق فناوری نیست ، بلکه دعوت به تجدید نظر در حال حاضر و آینده از یک انسان بسیار نامشخص است.

1