اگر در لحظات خوشی به یاد خدا باشید

نقل از کردن پایگاه اندیشه و فرهنگ مبلغاندر کتاب بحار جلد 90 صفحه 381 – مستدرک الوسائل جلد 5 صفحه 182 روایتی است که امام حسن (ع) می فرماید:

نزول الله تعالی بر داوود صلوات الله علیه مرا در ایام دعا یاد کن تا اجابت کنم ولی در ایام دعا.

در هنگام خوشی و نیکی مرا یاد کن تا در سختی و ناراحتی پاسخگوی تو باشم

شرح این حدیث بر اساس درس آیت الله آقا مجتبی تهرانی را در ادامه بخوانید:

من در گذشته داستانی را نقل کردم، در مورد نماز هم بود، بله. حتی این روایت را گفتم که «عَلَى اللَّهِ عَلَیْهِ وَ الْعَلَیْهِ فِی الْأَرْضِ الدَّعَاءَ».

خوب من با خواندن این روایت می خواستم به یک نکته اشاره کنم. انسانها در این دنیا معمولاً این گونه هستند، از دو حالت خارج نیستند. یا حالش خوش است یا حالش بد است نمی گویم هه اشتباه نکنید. خوب این یکی از آنهاست. از نظر روحیه اش. یعنی یه زمانی هست که از نظر موقعیتش یه حالتی داره که با میلش موافقه و اشکالی نداره. ما که می گوییم اشکالی ندارد که بگوییم حالت مبارک است، این حالت است. ناراحتی او زمانی است که به کار گره خورده است، شما به آنچه می خواهم بگویم توجه کنید. حالا گفتم از نظر جسمی سالم است یا مریض، همین. به طور کلی گفتم. گوش کن، همین. زمانی هست که انسان در آرامش است. یک وقت عصر هست. خب! بعد از خواندن نماز خواستم یک نکته را ذکر کنم. آیا کسی که از خدا می خواهد فقط به خاطر ناراحتی اش است؟ بله؟! روایت این است که خداوند به حضرت داوود علیه السلام وحی کرد و فرمود: مرا در ایام سرائیک یاد کن؟ تو خوب باش، هر چه تعبیر کنی، خوب و بد داریم، آیاتی در قرآن هست. وقتی با شادی و خوشحالی از من یاد می کنی منظورم را می فهمی؟ تا بتونم جوابتو بدم ساعت چند؟! شما در مشکل هستید. این روایت بسیار زیبایی است. به این توجه کنید من جواب شما را می دهم. و منظورش این است که چون شما خوشحال هستید، چیز دیگری نمی خواهید، زیرا همه چیز خوب است، درست است؟ وقتی گره ای در کارتت می گیره به سمت من می روی و از من می خواهی باز کنم درسته!؟ وقتی خوشحالی مرا فراموش نکن و به یاد من باش. حواست هست؟! تا زمانی که گرفتار شدی برایت سختی می آورد، جوابت را می دهم. واقعا داستان زیبایی است. انصاف هم همین را می طلبد، به آنچه می گویم گوش دهید. حالا نمی خواهم وارد سنت ها شوم.

از امام صادق رضی الله عنه روایت داریم که اگر انسان خوشحال شد خدمت شما عرض شود; او نماز می خواند. بله، دعا می کنیم که خوشحال باشیم. خیلی هم خوب است. تو یه بنده ای خدایا! الحمدلله، خدایا! بله متشکرم خدایا! آری از من نگیر این خود دعاست. همه اینها دعاست، به شما بگویم! خدایا! آری توفیقم ده، در راه رضای تو این کار را می کنم، به اصطلاح نعمتت را مصرف کن. خدایا از من محافظت کن اینها همه دعاست. در خوشی نماز داریم. او در خوشی است. میفهمی چی میخوام بگم؟! ما در خدمت شما هستیم، بعد دعا هم داریم، چه کار می کنیم؟ ناراحتی درست است یا نه این یک روایت است، روایت مفصل است، نمی خواهم، این را دارد که بنده در حال خوشحالی این را به خدا می آورد، دعا می کند، دعای مناسب برای خوشبختی، حالا من نمی توانم چیز دیگری بگویم، باشه!؟ آیا می دانید فرشتگان آسمان چه می کنند؟ می گویند این صدای آشناست! این صدا آشناست، گوش می کنی؟! پس بگذار این به آسمان برود، فهمیدی!؟ چه کار کنم؟ مجبور شدم محتوای این روایت را بگویم. آن وقت فقط بنده هستند، حالشان خوش است، خدا را یاد می کنند، خبری نیست. کار به جایی می رسد، پول به هوا می رود خدایا! وقتی نماز می خواند، فرشتگان به یکدیگر می گویند: این صدا آشنا نیست. تا حالا همچین صدایی نشنیده بودیم، جدیده. میفهمی چی میگم؟! صدا عجیب است. صدای خود را به فرشتگان معرفی کنید. من می خواستم این را بگویم. آیا فهمیدی من اعمال خدای متعال در زمین را دوست دارم؟[۱] بدون دعا فقط در زمان آسیب. هم در خوشبختی خدا و هم در بدبختی! اینجوری باش

[۱]. الوصال الشیعه جلد 7 صفحه 31 – بحار جلد 90 صفحه 297