تجربه تاریخی ایران و همچنین تجربه چهارده دهه جمهوری اسلامی در ایران نشان می دهد که برای حفظ کشور و ایران فرهنگی نمی توان سیاست کلی کشور را با تکیه بر رفتارهای کلیشه ای تقلیل داد. مناسک ایران برای بقای خود نیازمند راهی است که در شرایط التهابی ژئوپلیتیکی منطقه و جهان، رفاه مردم خود را وابسته به امنیت ملی فراهم کند.
این فقط در آرامش برای زندگی امکان پذیر است. این آرامش به ثروت و قدرت کشور بستگی دارد. تحولات جوامع بشری در صد سال اخیر به خوبی نشان می دهد که این دو امر مهم جز با توجه به علم محقق نمی شود. شعار ما در ایران باید «ابتدا علم» باشد. یعنی روش تفکر تحلیلی مدرن. پس از آن، سیاست مطلق ما، باز هم بر اساس تجربه تاریخی ایران و نیز تحولات جهانی، باید بر صلح و محبت که از خصوصیات ایرانیان است تأکید کند و آن را از سایر نقاط جهان متمایز کند.
احترام به طبیعت جاندار و بی جان، اعم از انسان و طبیعت. از این سیاست است که علم و کاربردهای آن در فناوری و قدرت و اقتصاد هدایت می شود. بنابراین توصیه می کنیم:
• حاکمان باید از تقلیل همه چیز به تشریفات دست بردارند
• علم و توجه مطلق باید سرلوحه سیاست های ملی باشد
• «ابتدا علم» باید شعار رفتار سیاسی باشد. در اصطلاح امروزی، هیچ برنامه ای بدون اضافه شدن «علم» آغاز نمی شود.
• در سیاست باید به مردم ایران و سعادت آنها توجه شود
• در برخورد با انسان و طبیعت همیشه باید عشق و آرامش مطلق را در نظر گرفت
• قدرت و ثروت باید با عشق و آرامش همراه باشد
سیاست صلح دوستی وجه تمایز ما ایرانیان است. قدرش را بدان
216216
منبع: www.khabaronline.ir
