این همه مثبت اندیشی خوب نیست، کمی منفی باش!

به نقل از یوبیک آنلاین، یک اپیدمی ویروس کرونا این نیاز اساسی به امنیت افراد بی شماری را در سراسر جهان تضعیف کرد. پس از چندین دهه هشدار، بلایای زیست محیطی ناشی از تغییرات آب و هوایی عادی شده و بر تعداد و شدت آن افزوده می شود. در بسیاری از کشورها، شکاف اقتصادی بین «داراها» و «نداشتن ها» در حال افزایش است. ناآرامی های سیاسی در حال افزایش است و ما در حال حاضر شاهد بیشترین تعداد درگیری های جهانی از زمان جنگ جهانی دوم هستیم. در این عصر مضطرب، که تهدیدها رایج‌تر و شدیدتر هستند، آیا می‌توان شیفتگی عمومی به روان‌شناسی مثبت و شکوفایی انسان را تحت الشعاع نیازهای اساسی‌تر با ارزش بقای فوری‌تر قرار داد؟

درک کافی از وضعیت انسان مستلزم پذیرش موارد منفی است. برخی از محققان بر این باورند که تفکر و احساس منفی نه تنها مفید، بلکه ضروری است. مثلاً وقتی غذا ندارید یا سیل و جنگ خانه شما را ویران کرده است، پذیرش افکار مثبت دشوار است. اگر شرایطی که شامل فراوانی و امنیت است به روانشناسی مثبت اجازه شکوفا می‌دهد، آیا شرایطی که شامل کمبود و تهدید می‌شود، محیطی را ایجاد می‌کند که در آن علاقه به روان‌شناسی مثبت کاهش می‌یابد و با نگرانی‌های به ظاهر اساسی‌تر برای بقا جایگزین می‌شود؟

بیشتر بخوانید:

4 نکته ای که باید قبل از مصرف داروهای روانپزشکی در نظر بگیرید

روانشناسی مثبت نگر هم حوزه تحقیق و هم یک حرکت است. به عنوان یک حوزه تحقیق، از بین نمی رود زیرا هرگز غایب نبوده است. علاقه به زندگی خوب مدت ها قبل از معرفی روانشناسی مثبت توسط سلیگمن وجود داشت.

با این حال، روانشناسی مثبت به عنوان یک جنبش، ممکن است لحظه غروب خود را تجربه کند. از آنجایی که مردم بیشتر و بیشتر به فکر سرپناه، یافتن غذای مقرون به صرفه برای خوردن و محافظت از خود در برابر خطرات متعدد می‌شوند، جنبش روان‌شناسی مثبت را ممکن است به عنوان یک تجملات عجیب و غریب، یادگاری از گذشته‌ای راحت در نظر گرفت، زمانی که افراد ثروتمند می‌توانستند خود را مشغول کنند. با پرسش های فلسفی به جای تمرکز بر ضرورت های اولیه تلاش برای بقا. اگر روانشناسی مثبت گرا را یک حرکت بدانیم، ممکن است به زودی پایان آن را ببینیم.

منبع: psychologytoday