برای علی سائی – اخبار آنلاین

گروه فکری: دکتر علی سائی ، عضو دانشکده دانشگاه Tarbiat Modarres ، وداع با Dar Fani گفت. مراسم تشییع جنازه و وداع با جسد دکتر علی سائی ، عضو دانشکده دانشکده علوم انسانی ، روز سه شنبه 9 ژوئیه در دانشگاه برگزار شد. موارد زیر توسط دکتر آرمان زکرری در مورد ویژگی های بلند و حالات این استاد که در وب سایت انجمن جامعه شناسی ایران منتشر شده است ، نوشته شده است. این یادداشت ادامه دارد:

مرسوم است که وقتی کسی می میرد شهادت دهید. گفته می شود که خدا این توصیفات را می شنود و آنها را بخشش می کند. دکتر علی سائی دوست ، دوست و همکار من بود. از همه مهمتر ، در موقعیت بزرگتر ، حق من بیشتر است. برخلاف بسیاری از کسانی که این کار را نکردند. من همیشه برای او دچار مشکل شدم و هرگز نتوانستم یک قدم کوچک بردارم زیرا او سزاوار بشریت و رنج خود بود. او بازتاب هدایا برای من بود. من هرگز نتوانستم کمی از کار سخت او را جبران کنم. امیدوارم این پست در متن عزاداری وی بخشیده و صلح شود.

برای همسر بیمار و اندوهگین خود ، خانم نصرین وردی زاده نیز آرزو می کند. همزمان با دوره دانشجویی در مدرک دکترا دانشگاه Tarbiat Modare. من شهادت می دهم که در تمام این سالها او بدون تمایل سیاسی آنها از حقوق قانونی دانشجو و استاد دفاع کرد. نمونه های زیادی در حافظه من وجود دارد: دانشجویی که به دلیل عدم ثبت نام ثبت نام نکرد ، دانش آموز دیگری که علی رغم مدرک دکترا ، اعلام نشده و از آموزش محروم نشده است. دانشجویی که نمره ثبت شده خود را از مشخصات استاد حذف کرده بود ، اساتید که به دلایل غیر علمی در معرض دانشگاه بودند ، داوطلبانه استخدام دانشکده ای را که به دلیل سلیقه سیاسی حذف شده بود ، استخدام کرد … دکتر سائی تا آنجا که ممکن بود جنگید. علی رغم بیماری شدید سالهای گذشته وی. علیرغم تمام توصیه های دلسوزانه که آنها برای رها کردن و استراحت دعوت کردند. علیرغم تمام رنج های شخصی دهه گذشته زندگی وی ، از دست دادن کودک و درگیری با این بیماری ، دکتر سائی در نیکی عمومی کند نشده و متوقف نشده است.

دکتر سائی مردی برای دفاع از قانون و سنت های علمی بود. هنگامی که او چیزی قانونی را می دانست ، با نزدیکترین دوستان و دانشجویان خود برای تصویب قانون ظاهر نشد. او برای تحکیم قانون و سنت های علمی ایستاد. بعضی اوقات دیدن آن در حوزه علم دشوار بود ، اما من هرگز در این سالها در مورد مهربانی ، صداقت و دلسوزی دکتر سائی ، چه او را توافق کرد و چه مخالف ، کسی را ندیده ام. مشکلات و مشکلات زندگی دانش آموزان برای او مهم بود. فراتر از یک استاد ، زیرا او می تواند سعی کند یک پناهگاه دانشجویی باشد و مشکلات آنها را حل کند.

او سالهای زیادی را در جبهه های جنگ ایران -عراق ، زندگی خود در دست خود گذرانده بود ، و او در دفاع از مردم خود جنگیده بود. در تمام سالها ، من او را به ندرت چیزی از پیشینه خود در جنگ می شنیدم ، تا همین اواخر نمی دانستم که جنگ او را در بدن او رها کرده است ، من فقط می دانستم که نه خودش و نه فرزندان و خانواده او هرگز از هیچ امتیاز استفاده نمی کنند.

پس از جنگ ، دکتر سائی تحصیلات خود را ادامه داد. به عنوان استاد دانشگاه ، شماره اصلی وی “فرآیندهای دموکراتیک” بود. او نه تنها در دنیای عقیده ، بلکه در حوزه تمرین ، همیشه برای انتقال کشور از یک دوره دموکراتیک و اهمیت دموکراسی کار می کرد. همانطور که دانشگاه یک نهاد دموکراتیک می خواست و تلاش های زیادی را برای نهادینه کردن شیوه های دموکراتیک در دانشگاه انجام داد. از تلاش برای ایجاد و تأسیس مؤسسات مدنی در دانشگاه برای مبارزه برای ادغام رویه های دموکراتیک در انتخاب مقامات دانشگاه.

بنابراین او مردی بسیار عاطفی و مهربان در پشت چهره و قانون سختگیرانه خود بود. گسترده بود او در دو مرحله بسیار صدمه دیده بود. کسانی که “زنا” را فراموش کرده و زندگی کوتاه و پایان پایان را در قوس ها قرار داده اند. بعد از وقایع سال 2 و بعد از سال 2 و به ویژه. حملات زیادی رخ داد. او با دندانهایی که از گروه جامعه شناسی دفاع می کرد ایستاد. مکانی که آن را “خانه دوم” در نظر گرفت. با این حال ، من هرگز انصاف یا نفرت را برای یک شخص ندیده ام. واضح و واضح بود. او همیشه می گفت که اینجا ایران و دانشگاه ما است. ما هیچ راهی برای متقاعد کردن یکدیگر نداریم.

امروز ، کسانی که به او آسیب می رسانند می توانند با مهربانی و بخشش دکتر سائی راحت باشند و آنها را ببخشند. در جامعه ای که گاهی اوقات عصبانیت و نفرت به این و آن شخص یا گروه جذب می شود ، سیاست دکتر سائی یک ضرورت است. در مورد رسیدگی به مسئله اصلی علمی وی ، دموکراسی. جامعه ایران به بخشش و دموکراسی احتیاج دارد.

216216