تسلیت مسئولین را چه می فهمیم؟ / قیام دامنه سنتی در ایران

گروه اندیشه: به نقل از خبرگزاری خبر آنلاین، رضا تاران که در کانال دکتر مجاهدی منتشر شده است با تیتر «خیزش محله های سنتی در ایران» سعی در تحلیلی از درگذشت سید حسن افتخارزاده و تسلیت مراجع تقلید دارد. این مقاله به بررسی تقویت اندیشه «زمینه سنتی» در ایران، به ویژه پس از درگذشت سید حسن افتخارزاده می پردازد. پیام های تسلیت مراجع تقلید، تاریخچه و دلایل این قیام و ارتباط آن با جامعه محور اصلی این پژوهش است. در این مقاله تأکید شده است که «حوزه سنتی» بر حفظ و اولویت «تشیع» در دوران غیبت امام زمان تأکید دارد. از این نظر حفظ هویت شیعی از طریق تبلیغ، کار فرهنگی و تربیت اخلاقی و آمادگی برای ظهور در اولویت است نه دخالت مستقیم در سیاست و اجرای خط شرعی. حفظ نظام های اجتماعی و جلوگیری از معیشت و معیشت مردم از دیگر دغدغه های این حوزه است. برای نگارنده، این نگرش تا اواخر دهه 1980 نگرش غالب علمای شیعه بود. با ظهور اسلام سیاسی در دهه 1980 و پیروزی انقلاب، حوزه سنتی به حاشیه رانده شد و علمای اسلام سیاسی مناصب سیاسی را برای تدریس ترجیح دادند. اما با تحولات بعدی از جمله فروپاشی رژیم بعث عراق و عملکرد آیت الله سیستانی و نیز ناکارآمدی برخی رویکردهای سیاسی، فضای سنتی تقویت شده است. به گفته نویسنده کتاب سکوت حامیان سنتی حوزه سنتی در دهه 80 و 80، موضع گیری برخی از دولتمردان در برابر روحانیت و تحولات سیاسی و اقتصادی اخیر آنان را به این نتیجه رسانده است که اسلام سیاسی در عمل مؤثر نبوده است. باعث بدبینی مردم نسبت به مقامات و حوزه ها شده است. . به همین دلیل بر رساندن این پیام به مردمی که انتقاد جدی از نظام سیاسی داشته اند تاکید دارند. این مقاله به بررسی بررسی های ملی پرداخته و معتقد است با وجود گرایش به جدایی دین از سیاست، علاقه مردم به عزاداری عاشورا تغییری نکرده است. این می تواند نشان دهنده بخشی از جامعه با نگرش حوزه سنتی باشد. تقویت فعالیت های مذهبی در مقابل فعالیت های بسیج نیز می تواند این دیدگاه را تقویت کند. در این مقاله آمده است:

***

1. صدور تسلیت به مناسبت درگذشت سید حسن افتخارزاده توسط آیات: جعفر سبحانی، علی کریمی جهرمی، سید صادق شیرازی، یدالله دادوزانی، سیدجعفر سیدان، سید محمد جواد علوی بروجردی، محمد سند بحرانی برای بسط اندیشه و تحلیل مجدد اندیشه بحرانی. از “دامنه سنتی”.

2. نشانه محوری اندیشه «سنتی»، حفظ «تشیع» در غیاب است;; در غیبت امام (ع)، شیعیان در اقیانوس بزرگ، متلاطم و پرخطر، سوار بر قایق کوچکی می شوند; اولویت در این دوره حفظ و بقای شیعه و شیعه است. حوزه علمیه به عنوان کانون حفظ فرهنگ شیعه باید راه امام صادق(ع) و امام باقر(ع) را طی کند و از درگیری هایی بپرهیزد که اقلیت در منازعه پیروز نشوند. آنها معتقدند که حفظ نظام های اجتماعی (نباید به جان و معیشت مردم آسیب وارد شود) در داخل و حفظ قانع اسلامی و جلوگیری از تجاوز فرهنگی و نظامی. علما و مراجع به دلیل غیبت امام هیچ مسئولیتی در قبال اجرای همه احکام اسلامی ندارند و باید در حد امکان رضایت داشته باشند. نه اجرای شریعت، بلکه با حفظ هویت شیعه (غدیر، عاشورا و تا ظهور امام دوازدهم)، حفظ تشیع، نه از روی زور، بلکه از روی تبلیغ، فرهنگی. کار و تربیت اخلاقی؛ آمادگی برای ظهور نیز به معنای.

1. به نظر می رسد این قرائت از اسلام تا اواخر دهه سی، نگرش علمای شیعه با شکل گیری اسلام سیاسی در دهه های چهل و پنجاه انقلاب بوده است. اسلام سیاسی با قدرت اجتماعی زیر و استفاده از قدرت سیاسی برای به حاشیه راندن حوزه سنتی. راد. بسیاری از علمای اسلام سیاسی مناصب سیاسی را بر تعلیم و تربیت دانشجو ترجیح دادند. در غیاب نمایندگان اسلام سیاسی در حوزه علمیه قم، مهمترین کرسی ها تدریس فقه و اصول چهار دهه به دست وحید خراسانی و میرزا جواد تبریزی و… بود. نمایندگان اسلام سیاسی دریافته اند که بسیاری از اساتید و خارج از حوزه، تحت تربیت اساتید سنتی حوزوی قرار می گیرند و طلاب جوان بر دانش خود افزوده و با تحولات اجتماعی مواجه می شوند. فروپاشی رژیم بعث عراق و عملکرد آیت الله سیستانی نیز با مشاهده تجربه دخالت مستقیم علما در سیاست باعث تقویت سنت ها در حوزه شد.

1. در دوره جمهوری اسلامی دو جریان اصلی سنت گرایان قابل مشاهده است. برخی از روایاتی که همچنان خط تاریخی این جریان با اهل سنت است و مسائل دنیای جدید مورد توجه قرار نمی گیرد، دسته دوم که از دهه هشتاد رشد کرده اند نیز به بررسی مسائل کلامی یا شبهات دینی می پردازند. دنیای جدید، و خود را ملزم به موظف می دانند. کلمه جدید از تشیع دفاع می کند. حوزه سنتی در درون خود طیف های مختلفی دارد و نمی توان همه آنها را یک طیف واحد در نظر گرفت. از کسانی که از منابع جمهوری اسلامی برای پیشبرد برنامه های خود استفاده می کنند تا کسانی که ساکت هستند و برخی جمهوری اسلامی را مشروع و گاه انتقادی نمی دانند.

1. حامیان حوزه سنتی در مورد ماجرای سیاسی دهه 80 و 80 همیشه سکوت کرده اند. از سال سوم با موضع گیری برخی از دولتمردان علیه روحانیت و مشاهده تحولات 1 و 2 و 2 و 2 و شعارها و اقدامات روحانیت و حوزه های علمیه و نابسامانی های اقتصادی کشور، حوزه سنتی به این نتیجه رسیده است که اسلام سیاسی نبوده است. در عمل موثر است. این امر باعث بدبینی مردم به تقلید از مراجع و حوزه های علمیه شده است و تداوم چنین رویکردی می تواند شیعیان را به خطر بیندازد، بنابراین باید این پیام را به مردم رساند که مرجعیت و حوزه های علمیه منتقد جدی نظام سیاسی هستند. در حوزه نظر، برخی معتقدند سیاست امری تخصصی است و باید به مردم آن سپرده شود و مراجع تقلید و روحانیت تنها زمانی باید وارد عمل شوند که کیان اسلامی به خطر بیفتد یا منفعت عمده شیعیان باشد.

1. بررسی یافته‌های موج چهارم سیر ملی ارزش‌ها و نگرش‌های ایرانیان نشان می‌دهد که علیرغم تمایل بسیاری از مردم به جدایی دین از نهاد سیاست، علاقه و حضور مردم در عزاداری عاشورایی دهه 80 و در اواخر دهه 1980، این یافته ممکن است حاکی از بخش مهمی از نگرش سنتی جامعه باشد، زیرا قدرت فعالیت های مذهبی در برابر فعالیت های بسیج نیز می تواند چنین دیدگاهی را تقویت کند. همانطور که حوزه سنتی بر حفظ و تقویت هویت شیعی به جای اجرای احکام اسلامی و در غیاب ادعای اداره سیاست تاکید دارد. و هیچ اقتصاد و سلامتی ندارد.

216216