امید غوبادی ، معاون رئیس جمهور انجمن کمک مالی ایران ، در گفتگو با مهر گفت: “شخصی که از مرگ مغزی رنج می برد ، سرانجام تا 5 روز با دستگاه تنفسی مصنوعی زنده می ماند و در این زمان تصمیم به سازماندهی و مرگ مغز در ایران گرفته می شود.
مرگ مغز را با کما اشتباه نگیرید!
وی افزود: “تفاوت جدی بین کما و مرگ مغزی وجود دارد ، اما ممکن است شبیه به کسانی باشد که دارای تاریخ هستند ، اما در یک کما ، مغز زنده است اما هیچ ارتباطی با محیط زیست ندارد ؛ در حالی که مرگ مغزی به معنای تخریب کامل مغز و عدم وجود برگشت پذیری است. در این حالت ، فرد در حال فریب است ، حتی اگر ضربان قلب در مانیتور یا سینه بالا دیده شود و به دلیل استفاده از آن ، به دلیل وجود آن است که از نظر معیشتی در حال افزایش است.
قبادی خاطرنشان کرد: تفاوت اساسی بین کما و مرگ مغزی در این است که در مرگ مغز به معنای توقف کامل و برگشت ناپذیر عملکرد مغز است ، اما این حالت است که مغز به طور موقت کار می کند. در این حالت ، فرد در شرایط سبزیجات قرار دارد ، اما ممکن است با درمان بهبود یابد و ارتباط با محیط را از سر بگیرد. اما در مرگ مغزی ، این امکان پذیر نیست و فرد درگذشت.
معاون رئیس جمهور انجمن اهدای عضو ایران گفت: “مرگ مغزی این شخص مانند یک شخص در حالت اغما است.” به همین دلیل ، برای خانواده ها دشوار است که به طور دقیق بین مرگ مغزی و کما تمایز قائل شوند ، در واقع ، باید بگویم که هر شخص مرگ مغزی می تواند اعضای حیاتی خود را برای نجات دیگران اهدا کند.
به گفته قبادی ؛ دو نوع مرگ و میر در پزشکی وجود دارد: مرگ معمولی یا مرگ قلبی که شامل 2 درصد مرگ و میر و مرگ مغزی است که تنها یک درصد است ، اما یک درصد می تواند نجات باشد. یک فرد مرگ مغزی می تواند بین دو تا سه اندام حیاتی مانند قلب ، کلیه ها ، کبد ، ریه ها ، روده های کوچک و لوزالمعده اهدا کند و جان بیماران را نجات دهد.
به گفته او ؛ حداکثر 3 بافت مانند قرنیه ، تاندون ، دریچه قلب و پوست نیز می تواند برداشت شود که می تواند کیفیت زندگی افراد دارای معلولیت را بهبود بخشد.
زمان طلایی برای برداشت اعضای و بافت ها
قبادی خاطرنشان کرد: فرد مرگ مغز فقط تا 5 روز توسط دستگاه قابل نگهداری است ، اما در مورد بافت ، اگر بدن آن مرحوم (در مرگ قلبی) به مدت 2 ساعت به یخچال منتقل شود ، می توان بافت را تا 4 ساعت برداشت کرد و قرنیه تا 4 ساعت. بنابراین ، برنامه ریزی در برداشت اندام یا بافت از اهمیت بالایی برخوردار است.
به گفته او ؛ نیاز به فرهنگ گسترده برای درک مرگ مغز مهم است ، جدا کردن آن از مفهوم کما و آشنایی با ظرفیت ناجی در اهدای عضو ، و هر فرد مرگ مغزی می تواند جان چندین نفر دیگر را نجات دهد. دانستن این واقعیت یک مسئولیت انسانی است.
1
منبع: www.khabaronline.ir
