
با وجود ظرفیت های تاریخی، فرهنگی و روانی جامعه برای تقویت تکثرگرایی و مشارکت اجتماعی، ساختار سیاسی ایران همچنان در این زمینه با چالش هایی مواجه است. ساختار متمرکز قدرت و تسلط نهادهای غیر منتخب بر بخشهایی از منابع خوب عمومی و کانالهای سیاست یکی از موانع اصلی در راه دستیابی به صلح پایدار است. تمرکز بیش از حد قدرت در نهادهای خاص، امکان ایجاد گفتوگوهای سازنده و مشارکت فعال گروههای مختلف را محدود میکند و به افزایش نارضایتیهای اجتماعی و سیاسی دامن میزند.
منبع: www.khabaronline.ir