گروه فکری: این یادداشت با تمرکز بر تأثیر انقلاب مشروطه بر ادبیات ایران ، استدلال می کند که این نه تنها یک رویداد سیاسی و اجتماعی بود بلکه منجر به انقلابی در زمینه ادبیات ، به ویژه داستان ها شد. نگار امیر حسینی در این یادداشت که در روزنامه ایران منتشر شده تأکید می کند که قبل از قانون اساسی ، ادبیات فارسی عمدتاً شامل شعر و نثر سنتی بود ، اما با ترجمه آثار غربی ، به ویژه توسط نویسندگانی مانند الکساندر دوما ، این رمان به عنوان یک قالب جدید وارد فرهنگ ایرانی شد. در مرحله بعد ، نویسنده به اولین نمونه های رمان در ایران اشاره می کند. از جمله “شمس و توگارا” میرزاوی به عنوان اولین رمان ، و “تهران وحشتناک” توسط موشفق کازی به عنوان یکی از اولین رمان های اجتماعی. با وجود کاستی ها ، این آثار منجر به تکامل زبان و محتوای ادبیات فارسی شده و به تدریج به رئالیسم منتقل شده و با موضوعات اجتماعی مانند عدالت ، آزادی و حقوق فردی برخورد می کنند. سرانجام ، نویسنده نتیجه می گیرد که قانون اساسی نقطه عطفی است که داستان های ایران را از سنت های گذشته جدا کرده و آن را در یک مسیر جدید قرار می دهد. این تحول در سه سطح زبان ، ادبیات و اندیشه صورت گرفت و پایه و اساس ادبیات معاصر ایرانی را پایه گذاری کرد. این یادداشت به شما برمی گردد:
****
“انقلاب مشروطه” نه تنها باید یک رویداد سیاسی و اجتماعی تلقی شود. این جنبش بزرگ آغاز یک تغییر گسترده در ذهن ، زبان و قلم ایران بود. یکی از مناطقی که تحت تأثیر این تغییرات قرار گرفت ، ادبیات بود. به خصوص ادبیات داستانی که قبلاً هرگز در سنت مکتوب فارسی نبوده است. قبل از قانون اساسی ، ادبیات ایران عمدتاً شامل شعر و نثر تاریخی ، مذهبی یا تدریس می شد ، اما با گسترش ترجمه آثار غربی در ارتباط با تلاش های روشنفکران آن دوره ، رمان و داستان به تدریج وارد حوزه فرهنگی ما شدند.
نویسندگانی مانند طالبوف و مالکام خان متون ساده تری را برای تغییر نثر فارسی فراهم کردند. دهخودا همچنین با نوشته های طنزآمیز و مهم خود در سوراسرفیل در این تحول نقش داشته است. در ابتدا ، این رمان ها به زبانهایی مانند فرانسوی ، انگلیسی ، روسی ، آلمانی ، عربی و ترکی وارد ایران شدند و فقط کسانی که با این زبان ها آشنا هستند می توانند آنها را بخوانند. اما ترجمه این آثار به تدریج به زبان فارسی ، ابتدا به زبان فرانسه و سپس از زبانهای دیگر آغاز شد.
اولین رمان های ترجمه شده به فارسی ، کتاب های “سه تفنگداران دریایی” و “کنت مونت سرستو” توسط الکساندر دوما بود که “محمد طاهر میرزا” از شاهزادگان قاجر آنها را در دهه های پایانی حکومت قهار و “ابراهیم ناش” به فارسی برگرداند. این ترجمه ها راه را برای ایرانیان فراهم می کند تا ایرانیان را با ساختار و محتوای رمان معرفی کنند.
به آرامی ، محمد بکرر میرزاخساوی ، یکی دیگر از شاهزاده قاجار ، اولین رمان فارسی ، شمس و توگارا را در سال آه ، در سه جلد نوشت. این رمان دقیق تاریخی نتیجه یک برنامه مترقی و نوشتاری در وسط سالهای عظیم انقلاب مشروطه بود. موضوع آن از وقایع دوران مغول بر سر ایران انتخاب شده است ، و نویسنده در اتساع خود توضیح می دهد: “رمان با برخی از وقایع تاریخی و دقایق جغرافیایی و دقایق اخلاقی مخلوط شده است … از بیست و چهار سال از فارس و زمان خاتون ابش ، آخرین آتاباک سلسله شورشیان.”
“شمس و توگارا” اثری است که در تلاقی ادبیات سنتی و مدرن است. Khosravi سعی کرده است با انتخاب یک موضوع تاریخی و روایی ، راه جدیدی را در نثر فارسی باز کند. تأثیر رمان های فرانسوی ، به ویژه آثار پرماجرا الکساندر دوما ، در ساختار و سبک رمان کاملاً مشهود است. Morteza Moshfaq Kazemi یکی از اولین نمونه های این نوع رمان است که برای اولین بار در قالب پاورقی در “ستاره ایران” در سال 2 و سپس در سال ششم منتشر شد.
این اثر تصویری مهم و گاه تلخ از جامعه تهران در آن زمان ارائه می دهد و در مورد فساد اجتماعی ، بی عدالتی و مشکلات زنان تأمل می کند. علیرغم تمام کاستی ها و کاستی های آن ، رمان “وحشتناک تهران” مطمئناً تأثیر بسزایی در آثار نویسندگان آینده و بیداری مردم ایران داشته است. تأثیر انقلاب مشروطه بر داستان های ایران را می توان در سه سطح زبان ، ادبیات و اندیشه مشاهده کرد. پس از قانون اساسی ، نویسندگان بیشتر روی موضوعات اجتماعی مانند آزادی ، عدالت و حقوق فردی متمرکز شدند.
سبک نوشتن به دور از روایات باشکوه بود و به سمت رئالیسم حرکت کرد. زبان آثار ساده و صاف بود تا مخاطبان عمومی بتوانند با آن ارتباط برقرار کنند. اگرچه رمان گرایی در آن زمان هنوز در مراحل اولیه هنوز از نظر ساختاری و ساختاری و فنی بود و نمی توان آن را هنری دانست ، اما بدون شک آغازگر یک دوره جدید در نثر فارسی بود. بنابراین ، اگرچه ادبیات داستانهای مدرن فارسی با ترجمه آغاز شد ، اما به تدریج هویت مستقلی پیدا کرد و قانون اساسی را می توان نقطه شروع یک انقلاب ادبی دانست که در ادبیات معاصر ایرانی ادامه می یابد.
1
منبع: www.khabaronline.ir
