حفظ ایران ، تقاطع همه نیروها / هویت ملی سپر دفاعی ایران. چرا احساس تعلق از خاک محافظت می کند؟

گروه فکری: به گفته خبرگزاری اخبار آنلاینبا اره گفتگو با رضا سافاری مولی عضو هیئت علمی گروه جامعه شناسی در دانشگاه خرممی. استاد دانشگاه معتقد است که نقش حس تعلق به ایران در پایداری ایران برجسته است و می گوید رسانه ها ، نخبگان و تجربیات تاریخی مانند جنگ تحمیل شده ابزاری هستند که نقش مهمی در تقویت اجماع ملی و دفاع از هویت ایران دارند. همبستگی ملی همواره امید نظریه پردازان ناسیونالیسم بوده است و در سرزمین ما ، در مقطع بحرانی جنگ ، این پیوند آهنی شکل گرفته و ضرورت آشکار و غیرقابل انکار شد. این همبستگی بزرگ از یک سو از جامعه در برابر حمله و تهدیدات امنیتی داخلی و خارجی محافظت می کند ، و از طرف دیگر ، با شعله ور شدن حس تعلق به ایران اسلامی و ترویج غرور ملی در قلب گروه ها و گروه های مختلف ، این فرصت را فراهم می کند تا در حوزه های سیاسی ، اجتماعی ، اجتماعی و اقتصادی شرکت کنند. این مکالمه کوتاه در زیر آمده است:

****

یکپارچگی قلمرو با رسانه های مسئول و افراد وفادار معنی دار است

نقش حس تعلق در حفظ یکپارچگی ارضی کشور چیست و چگونه در جامعه ایران ظاهر می شود؟

مسئله حمایت از یکپارچگی ارضی کشور ابعاد و زوایای مختلفی دارد که از دیدگاه های مختلفی مانند امنیت ، جغرافیای استراتژیک ، سیاسی (ژئوپلیتیکی) ، جامعه شناختی و حتی روانی مورد مطالعه قرار می گیرد. تأکید اصلی من بر بعد جامعه شناختی این موضوع است. از آنجا که اولین چیزی که از این منظر به ذهن متبادر می شود ، احساس تعلق به میهن است.

طبق یافته های تحقیقات مختلف ، این احساس تعلق در بین ایرانیان همیشه زیاد بوده است و افتخار پرچم ، زمین و هویت ملی جایگاه ویژه ای در بین آنها داشته است. این افتخار و دلبستگی به شکل هویت ملی و هویت ایرانی همیشه بوده و همیشه حضور داشته است.

ابعاد مهم دیگر در این زمینه اجماع ملی و همدلی است. با وجود تنوع قومی و فرهنگی در کشور ، قومیت های مختلف در سطح ملی دارای مشترکات و درک هایی هستند که می توانند نوعی همبستگی یا همبستگی ملی در نظر گرفته شوند. با این حال ، لازم به ذکر است که عوامل مختلف می توانند بر این همبستگی ملی در موقعیت های مختلف تأثیر بگذارند. یکی از مهمترین آنها رسانه ها است.

رسانه ها در تقویت یا تضعیف همبستگی ملی چه نقشی دارند و مسئولیت آنها در شرایط بحرانی چیست؟

رسانه ها می توانند نقش مهمی در تقویت یا تضعیف همبستگی ملی ایفا کنند ، اما نکته اصلی این است که سیاست گذاران و حاکمیت باید به گونه ای برنامه ریزی کنند که جریانهای به دنبال همبستگی ملی قادر به بهره برداری از شکاف ها و ضعف ها نباشند.

در همین راستا ، نقش مدیریت اجتماعی رسانه ها ، به ویژه رسانه های داخلی ، بسیار مهم است. اگر این رسانه ها منافع ملی دقیق ، سالم و متناسب را ایجاد نکنند ، جریان های متضاد می توانند با تولید محتوای مخرب ، انسجام اجتماعی را هدف قرار دهند و احساس تعلق در بین افراد را در سایت هایی مانند بحران یا شرایط جنگ کاهش دهند.

بنابراین رسانه های داخلی مسئولیت اجتماعی سنگین دارند. مدیران و مقامات این رسانه ها باید در همه شرایط ، به ویژه در زمان بحران مانند جنگ یا بلایای طبیعی (از جمله زمین لرزه و سیل) نقش خوبی داشته باشند. تولید محتوای مؤثر ، مقابله با شایعات و جلوگیری از انتشار محتوای تفرقه آور از جمله کارهایی است که رسانه ها باید به آنها توجه ویژه ای داشته باشند.

به طور کلی ، رسانه ها می توانند به تقویت همبستگی اجتماعی ، اجماع ملی ، هویت ایرانی و احساس تعلق به خانه کمک کنند. این مسئولیت در شرایط خاص باید با حساسیت و جدیت بیشتر دنبال شود.

وقتی خطر ایران متحد است ؛ کد همبستگی از جنگ تا بحران

چگونه می توان یک همبستگی ملی را از نظر جنگ تقویت کرد؟

ما تجربه جنگ تحمیل شده را داشتیم. در جنگ تحمیل شده ، همانطور که می دانیم ، بالاترین سطح سرمایه اجتماعی را دیدیم. سرمایه اجتماعی شامل اعتماد متقابل اجتماعی در سطح اعتماد مردم به یکدیگر و اعتماد به حاکمیت و همچنین مشارکت اجتماعی و وجود پیوندها با القاء اجتماعی بود. بنابراین تجربه جنگ تحمیل شده به ما نشان داده است که چگونه سرمایه اجتماعی می تواند حس همبستگی ملی و پشتیبانی از تمامیت ارضی کشور را ارتقا بخشد.

امروز ، این وظیفه مسئولیت گروه های مختلف ، از حاکمیت گرفته تا موسسه نخبه ، ورزشکاران ، هنرمندان ، رسانه ها و کسانی که محتوا تولید می کنند ، بر عهده است. همه اینها باید این وظیفه را در برابر کشورشان ، هویت ایرانی و هویت اسلامی داشته باشد.

اگر مسئله یکپارچگی ارضی را به عنوان یک کانون در نظر بگیریم ، با تمام دیدگاه های مختلفی که ما داریم ، همبستگی ملی می تواند به نظم اجتماعی منجر شود و از هرگونه اقدامات مخرب علیه مردم کشور جلوگیری کند.

دکتر شفیعی یک کدک متنی با عنوان “ایران ناپدید نمی شود و …” منتشر کرد که چگونه چنین ارقامی در چنین شرایطی باعث همبستگی ملی می شود؟

نکته کوتاه دیگر این است که ، همانطور که پروفسور شفیعی کادکانی خاطرنشان کرد که “ایران سقوط نمی کند ، و چو ققنوس از قلمرو خود بلند می شود” باید خاطرنشان کنم که ایران و ایران گم نمی شوند. یعنی ما هویت عظیمی به نام ایران داریم که هر ایرانی خود را جزئی از ایران می داند. بنابراین ، از آنجا که هر یک از ما این احساس تعلق به ایران را داریم ، ما همیشه احساس مسئولیت میهن خود می کنیم و یکپارچگی ارضی خود را بخشی از وظیفه فردی ، اجتماعی و ملی خود می دانیم.

216216