خوزستان ، پیشگام بلوغ فرهنگی در تنگنا اقتصاد! / تنوع فرهنگی ، بین پویایی و انجماد ؛ تجربه ای از خوزستان

گروه فکری: یادداشت زیر تلاش می کند تا بگوید ، “تنوع فرهنگی بیش از یک شخصیت صرف است و پویایی و توانایی فرهنگ ها برای تعریف مجدد خود را به یک ظرفیت تمدن تبدیل می کند.” نویسنده ، که خانم Neda Kordoni است ، به تلاش قبایل خوزستان برای روشن شدن اشاره می کند و می نویسد: “برای مثال ، تلاش قبیله ای خوزستان برای کاهش هزینه های مراسم عزاداری ، چگونه فرهنگ ها می توانند در مواجهه با شرایط اقتصادی متغیر ، با حکمت و خودآزمایی خود را حفظ کنند و به جای آن ، بقاء خود را حفظ کنند و در عین حال خود را حفظ کنند و به جای آن ، بقاء خود را حفظ کنند. نویسنده بر فرآیندهای داخلی گفتگو ، اصلاحات تأکید می کند ، زیرا این پویایی نشانه بلوغ فرهنگی و راهی برای توسعه است. “این یادداشت کوتاه توسط:

****

تنوع فرهنگی همیشه زمینه ای برای گفتگو ، اختلاف نظر و تولد ایده های جدید بوده است. اما آنچه این تنوع را ایجاد می کند ، ویژگی صرف یک ظرفیت تمدن است ، پویایی داخلی فرهنگ ها و توانایی آنها در تعریف مجدد خود در مواجهه با تغییر شرایط اجتماعی ، اقتصادی و سیاسی است.

یکی از نمونه های ملموس این پویایی ، تلاش جدیدی در خوزستان است. در جایی که گروهی از قبایل مختلف ، با وجود برخی اختلافات ، سعی کرده اند آیین های پر هزینه عزاداری را از طریق مذاکرات و اجماع سنتی تنظیم کنند. این همچنین تجدید نظر در کارکردهای آن است ، ضمن مشاهده یک سنت طولانی. مراسم عزاداری در بین قبایل و قبایل خوزستان نه تنها نمادی از هویت فرهنگی و انسجام است ، بلکه تبادل حمایت مادی و معنوی و فضایی برای تولید مثل قدرت اجتماعی و خویشاوندی و روابط قومی است. با این حال ، در شرایط فعلی که فشارهای اقتصادی در حال افزایش است ، برخی از شیخ ها نخبگان هستند. این فرهنگ است.

اگرچه در این فرایند ، نقش زنان و جوانان عمدتاً غایب است و توافق نهایی حاصل نمی شود ، شکل گیری چنین گفتگو نشانه نوعی از عقلانیت داخلی فرهنگ های قومی و تمایل به آشتی دادن سنت ها بر اساس الزامات زمان است. این نوع خود انتقاد و تجدید نظر در زمینه مطالعات کلان فرهنگی یا قومی کمتر متداول است. از آنجا که بیشتر فرهنگ های محلی در مطالعاتی مانند مجموعه استاتیک ، محصور در مکان های تاریخی و خاص ، مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرند. با این حال ، جوهر فرهنگ زنده در توانایی آن در تطبیق ، تجدید نظر و باز کردن آینده نهفته است. ما به رویکردهایی احتیاج داریم که نه تنها عناصر نمادین و آیینی تنوع فرهنگی بلکه فرآیندهای داخلی اصلاحات ، گفتگو و تحول را درک و تجزیه و تحلیل کنیم.

تنوع فرهنگی اگر قرار است منبع توسعه باشد ، باید با یک نگاه چند لایه و انتقادی شناخته شود. ظاهری که همزمان هم جنبه های پویا و هم جنبه های یخ زده فرهنگ را تشخیص می دهد ، و تلاش گروه های محلی برای تطبیق سنت ها با واقعیت های معاصر ، نشانه ای از نزول نیست ، بلکه تجلی بلوغ فرهنگی است. روز مبارک تنوع فرهنگی برای دوستداران و عزیزانش.

منبع: کانال Nedwand: Neda Kordoni

216216