خیلی برام جالب بود یه ادای احترام به روح عزیزمون که سفر کرد و ما رو از نعمت علم و اخلاق و سیاستش محروم کرد. در این میان دیدم نماینده هر شخصیتی اندیشه اوست و آنچه را که سال گذشته در این روز در خانه آن افسانه متانت در رابطه با شناسایی اندیشه های آن شهید بزرگوار ارائه کردم، ارائه می کنم.
آیت الله بهشتی در باب «معارف دینی» و «فقه» اعتقاداتی دارد که اگر در «حوزه کلامی» نظریه پردازی می شد و در «حکم شرعی» اجرا می شد، هرگز با مشکلاتی که اکنون با آن مواجه هستیم مواجه نمی شدیم.
ما در «نداشتن» یکی مثل بهشتی اشتباه کردیم و فکر می‌کردیم یکی مثل بهشتی را داریم و برای شناخت آن شخصیت بی‌نظیر و تولید شخصیت‌هایی مثل او کوتاهی کردیم و امروز گم شده‌ایم!
در سوره رعد آمده است; ما از اطراف زمین کم می کنیم. امام صادق (علیه السلام) می فرماید منظور آیه از دست دادن عالم و فقیه است.
نتیجه می گیریم؛ شعار «دشمن به چه فکر می کند ایران پر از بهشت است»؛ از جمله شعارهایی که واقعا شعاری بود و یک درصد هم حقیقت در آن نیست. ما حتی بهشت هم نداریم چه برسد به “پر از بهشت”
شهید بهشتی «تحمیل دینی» را به هر نحوی باطل می دانست و به این امر معتقد بود; اگر بخواهید زندگی مسلمانی را تحمیل کنید، مردم علیه این تحمیل قیام خواهند کرد».
آیت الله بهشتی فقه و علم فقهی را برای اجتهاد کافی ندانستند و بعداً تصریح کردند; «علم فقهی؛ اجتهاد نیست، اجتهاد بر «علم دینی» است.
او از تقرب رفتاری و اخلاقی علما و فقها به رفتار و اخلاق جباران بسیار نگران بود و شاگردی و شاگردی را دریچه ای برای ورود جباران و طغیان می دانست و به این امر معتقد بود; کار یک عالم دینی بازی نیست». و واضح نوشت؛ “علمای دینی به ظالمان بسیار نزدیکترند تا افراد روشن فکر و مولد! زیرا مردم ما قلدر هستند. ما باید مردم را بیدار کنیم و آنها را از استبداد جدا کنیم.”
آیت الله بهشتی با همان روحیه ارادتی که به احکام قطعی دین داشت و شاید شخصاً به احتیاطات دینی احترام می گذاشت، اما بسیار نگران بود که جامعه گرفتار احتیاطات دینی شود و یکی پس از دیگری حرام و حرام اعلام شود. حرام.. به این دلیل بود که رواج احتیاط در جامعه را موجب بی دینی در جامعه می دانست و نمی پذیرفت که برخی از فقها فکر می کنند اگر احتیاط فقهی زیاد شود و مردم مکلف شوند. ، سطح دینداری جامعه افزایش می یابد. سخنان آقای بهشتی این است: «اگر احتیاط های غیر ضروری را به جامعه تزریق کنید، این جامعه به خشونت گرایش پیدا می کند، علمای یهود یک سری حرام های من داشتند که از آن خشونت و خشکی ایجاد شد.
یک عالم دینی به یادگیری چهار مسئله حلال و حرام و دانستن مقداری قرآن و حدیث محدود نمی شود. وی که بخشی از جهان غرب را دیده بود، از اینکه ظرفیت توسعه دینی اسلام در جهان از مسیحیت بیشتر است، خرسند شد و در این باره اظهار داشت; توسعه اسلام از نظر کلیسا طبیعی ترین تحول دینی در جهان است. اینجاست که اگر عالمان دینی در دنیای امروز با این پیشرفت نباشند، باید خارج از نظام فکری جهان اسلام باشند و دیگرانی که شرایط لازم برای رهبری جهان اسلام را ندارند پا پیش بگذارند. تبدیل می شوند
سلام بر او روزی که به دنیا آمد و روزی که به شهادت رسید.
منبع: www.khabaronline.ir
