دوباره بیماری پسی/ روشهای درمانی

دکتر نادر پازیار – یک متخصص پوست و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی Ahwaz Jundishapur ، در مورد ویتیلیگو یا پسی توضیح داد: این بیماری به عنوان نقاط سفید یا بیضی در مناطق مختلف پوست ، مو و مخاط ظاهر می شود و از دست دادن ملانوسیت ها ، ملانونوسیت ها ، لپ ها. این بیماری معمولاً حدود یک درصد از جامعه را تحت تأثیر قرار می دهد و به دلیل استرس شدید برای بیمار و خانواده از اهمیت زیادی برخوردار است.

ایسنا نوشت: “اگرچه نمی توان در مورد علت اصلی آن قاطعانه صحبت کرد ، اما مهمترین مکانیسم های ویتیلیگو خود ایمنی آن است.” در این مکانیسم ، آنتی بادی های بدن در برابر سلولهای رنگدانه عمل می کنند و آنها را از بین می برند.

وی همچنین به مکانیسم های ممکن دیگر اشاره کرد و توضیح داد: فرضیه دیگر این است که موادی به نام “واسطه” از پایانه های عصبی ترشح می شوند که بر سلول ها تأثیر می گذارند و آنها را نابود می کنند. همچنین ، ایجاد مواد سمی در بدن و نقش ژنتیکی نیز در برخی موارد اثبات شده است.

عضو دانشکده دانشگاه علوم پزشکی آهواز درباره تأثیر سابقه خانواده بر این بیماری گفت: سابقه خانوادگی فقط در حدود 2 ٪ موارد پسی مثبت نقل از شده است. به عبارت دیگر ، از هر 5 بیمار یک نفر سابقه خانوادگی این بیماری را دارد. این نشان می دهد که در 5 ٪ موارد ، این بیماری غیر خانوادگی -دوستانه به نظر می رسد.

پازیار بر ویتیلیگو غیرقانونی تأکید کرد و گفت: “این بیماری منتقل نمی شود و هیچ مشکلی برای زندگی یا زندگی با بیماران ایجاد نمی کند.” بحث و جدال آن ممکن است به دلیل ظهور برخی از بیماری ها ، مانند جذام باشد که در گذشته شیوع داشته و یکی از علائم سفید شدن پوست بوده است. در جذام ، لمسی و درد در مناطق سفید ناپدید می شود ، که در ویتیلیگو وجود ندارد. امروزه جذام بسیار نادر است و این دو بیماری برای پزشکان اشتباه است.

متخصص پوست در مورد تشخیص ویتیلیگو و تفاوت آن با سایر بیماری ها توضیح داد: تشخیص بیماری از سایر موارد مرتبط با سفید شدن پوست مهم است. به عنوان مثال ، اگزما در کودکان غالباً با لکه های سفید روی صورت و تنه ظاهر می شود که ممکن است در مورد والدین نگران باشد ، اما این لکه ها با ویتیلیگو متفاوت است و با معاینه پزشک تخصصی به راحتی قابل تشخیص است.

یکی از اعضای دانشگاه علوم پزشکی Jundishapur در Ahvaz در مورد تصورات غلط در مورد تغذیه مربوط به این بیماری گفت: اگرچه برخی از اعتقادات مصرف همزمان ماهی و ماست را در ایجاد یا تشدید بیماری پسی مؤثر می دانند ، اما این در متون پزشکی تأیید نشده است. به طور کلی ، تغذیه نقش مشخصی در این بیماری ندارد ، اما مصرف غذاهای حاوی آنتی اکسیدان ها و ویتامین های A ، C و E می تواند در فرآیند درمان به عنوان یک زیر مجموعه مفید باشد.

پازیار گفت: “ویتیلیگو هیچ درمانی قطعی ندارد ، اما درمان های کنترل در نظر گرفته می شوند.” موفقیت در درمان به چندین عامل بستگی دارد و هر چه سریعتر درمان را شروع کنیم ، جواب بهتر می شود. محل ضایعه همچنین می تواند در فرایند درمان مؤثر باشد. نواحی بدون مو مانند انگشتان و لب و همچنین موهای سفید موهای زائد پاسخگوی پاسخگویی ضعیف است. در مقابل ، صورت معمولاً منطقه خوبی برای پاسخ به درمان است.

متخصص پوست گفت: “درمان های مختلفی برای این بیماری وجود دارد که بر اساس سن بیمار و محل درگیری انتخاب می شوند.” درمانهای موضعی مانند کرم ها و پمادها حاوی کورتیکواستروئیدها و مشتقات ویتامین D متداول ترین روش ها هستند.

وی گفت: “این داروها باید به طور مرتب و حداقل 1 تا 6 ماه استفاده شوند.” استفاده دلخواه از این داروها توصیه نمی شود ، زیرا ممکن است پوست یا عوارض دیگر را نازک تر کند.

پازیار گفت: علاوه بر داروهای موضعی ، داروهای خوراکی و تزریقی ، به ویژه ویتامین D و مکمل های آنتی اکسیدانی مانند Ginkco Biloba نیز تجویز می شوند. این برای بیماران مبتلا به درگیری گسترده ، فوتوتراپی و لیزر درمانی بسیار مؤثر است. در مواردی که بیش از 2 تا 5 درصد از پوست درگیر است ، ممکن است به جای تبدیل رنگ طبیعی ، پوست کاملاً سفید باشد.

“حتماً در ابتدای بیماری به پزشک مراجعه کنید ؛ پزشک میزان واقعی درگیری پوست را با استفاده از لامپ چوب تشخیص می دهد. شما باید از شرایط استرس زا جلوگیری کنید ، زیرا استرس باعث می شود که این بیماری حادتر شود. سرانجام ، باید بدانید که با وجود پیشرفت های دارویی جدید مانند داروهای بیولوژیکی و همچنین روشهای پیوند جراحی و پوست ، امید به درمان و کنترل بسیار زیاد است.

1