راه حل شگفت آور زیزک برای بحران های جهان سرمایه داری ؛ انتخاب رادیکالیسم با بازسازی لنین / امکان سیاست رادیکال

به گفته خبرگزاری اخبار آنلاین ، نقل شده ابنابا رضا داستجردی او در مورد کتاب لنین نوشت: “لنین: 1 ؛ یادآوری ، تکرار و حل” ، که توسط اسلاو زیزک ، فیلسوف نئو -مارکسیستی و نظریه پرداز فرهنگی تدوین و معرفی شده است. روژان موزافاری ترجمه شده توسط موسسه انتشارات لیدی.

این کتاب مجموعه ای از جستجوها ، یادداشت ها و نامه های انتخاب Zizek و معرفی وی از دو سال گذشته زندگی فعال لنین و تلاش های وی برای غلبه بر مشکلاتی است که دولت اتحاد جماهیر شوروی در پایان جنگ داخلی با آن روبرو بود: مبارزه برای یافتن راه های جدید برای سازماندهی زندگی روزمره در دولت گره خورده. مشکلات وفاداری به بینش های کمونیستی و در عین حال اجتناب از دو تفکیک غیر منظم و برگشت ناپذیر. نیاز به ترکیب نظم و انضباط نظامی با دموکراسی پرولتری ؛ تهدید شوونیسم روسی و…

زیزک قبل از ورود به نوشته ها در مقدمه روشنگری خود ، وارد انقلاب اکتبر می شود و موضوعات بعدی با سه مفهوم روانکاوی فرویدی ، یادآوری و تکرار و خواننده با رویکرد خاصی برای خواندن این متون.

لنین ، رهبر بلشویک ها و چهره اصلی انقلاب اکتبر ، نمادی از قرن گذشته و سیاستی پرشور و خشونت آمیز است که سرانجام به یک دولت اقتدارگرا و ناموفق منجر شد. به معنای سلیم ، لنین یا به عنوان “قهرمان” یک انقلابی انقلابی یا به عنوان آغازگر تراژدی شوروی محکوم می شود ، اما زیزک به دنبال راه دیگری در این کتاب است.

او لنین را نه قدیس و نه شیطان ، بلکه به عنوان “سؤال زنده” ترسیم می کند. برای زیزک ، اهمیت لنین در “سؤال اساسی” خود است. چگونه می توان سیاست را به یک سطح جدید در محیط تاریخی برساند ، نشان می دهد که تغییرات اساسی به شجاعت نیاز دارد تا در مقابل جریان غالب فکر کند و عمل کند. زیزک استدلال می کند که اگر می خواهیم بحران های سرمایه داری جهانی ، تغییرات آب و هوا ، مهاجرت و افزایش نابرابری را درک کنیم ، باید به جسارت لنین بازگردیم.

عنوان کتاب از مفهوم فرویدی گرفته شده است که Zizek به سیاست تعمیم می دهد:

توجه: به گفته Zizek ، ابتدا باید لنین را از کلیشه ها و تحریف ها آزاد کنیم. در اینجا ، یادآوری به معنای خواندن متون او ، تجدید نظر در تصمیمات و خطاها و دیدن او در متن تاریخی واقعی.

تکرار: تکرار در این زمینه صرفاً به معنای کپی کردن نیست. Zizek به سنت سنت هگلی-لالاکان متکی است تا نشان دهد که تکرار به معنای بازگشت به یک نقطه تعیین کننده در تاریخ است که امکان باز کردن یک مسیر جدید را فراهم می کند. انقلاب اکتبر شکست خورد ، اما تکرار آن می تواند افق جدیدی را باز کند.

راه حل: همانطور که روانکاوی فرویدی بر چیز سرکوب شده تأکید می کند ، سیاست رادیکال نیز نیاز به رویارویی با شکست و تضاد دارد. از دیدگاه Zizek ، ما باید از تجربه اتحاد جماهیر شوروی عبور کنیم ، اما این انتقال نباید با فراموشی کامل همراه باشد ، اما لازم است “حل” و یادگیری از خطاها شود.

این سه گانه به چارچوب اصلی کتاب تبدیل می شود و مبتنی بر چگونگی تصور احتمال انقلاب در جهان است که “پایان تاریخ” اعلام شد.

این کتاب دو بخش دارد:

متون اصلی لنین: گزیده هایی از نوشته های او در سالها و پس از آن – لحظه ای که او در تب انقلاب نوشت و تصمیم گرفت. این متون نشان می دهد که لنین همواره درگیر “تصمیم گیری در تصمیم گیری در موقعیت های استثنایی” بوده است ، از بازگشت به روسیه در ماه آوریل تا سیاست های جنگ پس از جنگ.

مقدمه و تفسیر Zizek: این یک بخش طولانی و نظری است که در آن زیزک معنای روز مدرن لنین را بررسی می کند. از فلسفه هگل و لاکان گرفته تا نقد سرمایه داری بعدی ، از مسئله مهاجرت به بحران دموکراسی لیبرال ، همه مورد بحث است.

Zizek در تلاش است تا لنین را از گذشته به به امروز پیوند دهد. به ویژه ، وی تأکید می کند که دموکراسی لیبرال غربی توانایی پاسخگویی به بحران های جهانی را از دست داده است و بدون “جهش” رادیکال امکان پذیر نیست.

یکی از اصلی ترین بحث های زیزک ، ایده ایده “پایان تاریخ” است که پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی به وجود آمد. فرانسیس فوکویاما در اوایل دهه 1980 ادعا کرد که دموکراسی لیبرال و بازار آزاد آخرین مرحله از تکامل سیاسی و اقتصادی بشر است. اما زیزک معتقد است که بحران مالی سال ، گسترش پوپولیسم راست ، بلایای زیست محیطی و جنگهای جدید نشان داده است که تاریخ هنوز زنده است و تضادهای سیستم سرمایه داری همچنان حل نشده است.

در چنین شرایطی ، بازگشت به لنین به معنای احیای تخیل سیاسی است. لنین در لحظه ای اقدام غیر منتظره ای انجام داد که همه چیز غیرممکن به نظر می رسید و این “غیرممکن” را به واقعیت تبدیل کرد. زیزک معتقد است که ما نیز باید جرات کنیم برنامه های غیرممکن را برنامه ریزی کنیم.

Zizek بخش بزرگی از معرفی خود را به نقد سرمایه داری جهانی اختصاص می دهد ، که بر چهار نکته متمرکز است:

نابرابری ساختاری: زیزک نشان می دهد که چگونه شکاف بین طبقات اجتماعی به سطح بی سابقه ای رسیده است.

سرمایه داری دیجیتال: شرکت های فناوری شکل جدیدی از انحصار را ایجاد کرده اند که با سرمایه داری صنعتی کلاسیک متفاوت است.

بحران محیطی: سرمایه داری قادر به حل بحران آب و هوا نیست ، زیرا منطق آن مبتنی بر رشد بی پایان است.

مهاجرت و مرزها: مرزها و سیاست های ناسیونالیستی دیگر قادر به پاسخگویی به جریان های مهاجرت جهانی نیستند.

در مواجهه با این بحران ها ، زیزک استدلال می کند که اصلاحات سطحی کافی نیست. فقط با “جهش رادیکال” – چیزی مانند لنین در 2 – می توان به آینده ای متفاوت فکر کرد. البته جیزکاک به خوبی می داند که بازگشت به لنین می تواند با خطر اقتدارگرایی ، سرکوب و تولید مثل همان فاجعه هایی که تجربه اتحاد جماهیر شوروی را شکست داده اند ، همراه باشد.

بنابراین او بر “حل” تأکید می کند و معتقد است که ما باید از خطاهای گذشته یاد بگیریم. برای زیزک ، درس اصلی اتحاد جماهیر شوروی این است که انقلاب بدون آزادی فردی ، دموکراسی واقعی و توجه به تنوع اجتماعی محکوم به شکست است. بنابراین “تکرار لنین” به معنای تکرار اتحاد جماهیر شوروی نیست. در عوض ، برای انقلابی باز است که می تواند همزمان از عدالت اجتماعی و آزادی فردی محافظت کند.

لنین: 1 به نظر نمی رسد که فقط یک کتاب نظری باشد. در عوض ، این نوعی “مداخله سیاسی-فرهنگی” در زمان ما است که در چند نکته نهفته است:

بازتاب سنت مارکسیستی: در حالی که بسیاری از جریانهای چپ گرا از مودبانه و اصلاحات جزئی راضی بوده اند ، زیزک خاطرنشان می کند که رادیکالیسم سیاسی هنوز لازم است.

مصاحبه با بحران های امروز: این کتاب نه تنها با تاریخ سر و کار دارد بلکه آن را به موضوعاتی مانند تغییر آب و هوا ، اقتصاد جهانی و بحران دموکراسی پیوند می دهد.

چالش فکری: زبان زیزک همیشه پر از طنز ، تضاد و منابع فلسفی است. او خواننده را به چالش می کشد و نیروهای خود را فراتر از کلیشه های مشترک می کند.

بازگرداندن تخیل سیاسی: شاید بزرگترین دستاورد کتاب این باشد که دوباره امکان سیاست رادیکال را تصور می کند.

«لنین: 1 ؛ یادآوری ، تکرار و حل »در 2 صفحه توسط موسسه انتشارات NAGH منتشر می شود.

1