سفیر ایالات متحده: برای ایرانیان ، ما می دانیم که تولید و درمان نفت در کنسرسیوم است ، نه ایران / شاه و دستور زاهدی برای تصویب قرارداد کنسرسیوم توسط پارلمان و دولت

گروه فکری: در بخش فکری اخبار آنلاین مقاله ای از وهید اسلام زاده ، با عنوان بریتانیایی برای توسعه و پس از جنگ اروپا ، به موساج نیاز داشت تا سرنگون شود. به دنبال آن دکتر فرییدون ماجلیس در یک داستان کوتاه واکنش نشان داد. دکتر مجلسی در مقاله خود در مورد اهمیت روغن ایران برای غرب نوشت: “تحریم روغن پنج ساله غرب نشان داد که توهم ماساژ در مورد نیاز غرب به روغن ایران درست نیست.” وی معتقد است كه سیاست اقتصادی موساج بدون ورشکستگی نفت منجر به ورشکستگی اقتصادی ایران شد … و در اصل یك دکتر امینی بود كه با امضای كنسرسیوم ، کنسرسیوم این كشور را از این بحران نجات داد. در مورد انتقاد دکتر ماژلسی ….. عابدیان ، محقق در زمینه تاریخ معاصر ، به انتقاد دکتر ماجلی پاسخ داد. در مقاله خود ، عابدیان سعی در انتقاد از مقاله دکتر ماجلی در مورد دیدگاه فلسفه سیاسی در مورد چگونگی حفظ منافع ملی در قراردادهای بین المللی ، به ویژه در شرایط نابرابر قدرت دارد. همچنین به مسئله تأثیر کودتای d’Tat در 28 اوت 1332 و دخالت خارجی در سرنوشت ملت ایران پاسخ می دهد و در نهایت به اهمیت چگونگی ایجاد اعتماد بین مردم و دولت ها در موقعیت های مهم پاسخ می دهد. بر خلاف ماجلیس ، عابدیان معتقد است که این کنسرسیوم نه تنها هیجان انگیز است بلکه این واقعیت را نیز فراهم می کند که حتی مشاوران دولتی ماهیت قرارداد را تأیید نمی کنند. بنابراین ، در سایر اقدامات ، عابدیان ، با استناد به نظرات فواد روحانی ، محمد علی هومایون کاتویزیان و محمد علی Movahed ، نشان می دهد که قرارداد کنسرسیوم در واقع یک امتیاز جدید برای شرکت های خارجی بود و با ملی سازی نفت متناقض بود. وی همچنین با سه بخش از نقد قرارداد ، از جمله در حاکمیت نظامی و در خلاء رسانه ای آزاد ، انتقاد محتوا از این قرارداد ، استناد به نقل از سفیر ایالات متحده و انتقاد از رویکرد غیرقانونی سروکار دارد. سرانجام ، این مقاله با انتقاد از دفاع فرییدون مجلسی از قرارداد کنسرسیوم نفت در سال 6 ، استدلال می کند که برخلاف نظریه ماجلیس ، نه تنها منافع ملی ایران را فراهم می کند بلکه از امتیازات استعماری قبلی تکرار می شد. در مقاله خود ، نویسنده ، از جمله مباحث مربوط به یادداشت دکتر ماجلسی ، صرفاً روی یک موضوع متمرکز است و در نظر گرفته می شود که به همه مباحث خارج از صبر خواننده پرداخته است که هر یک از آنها یک یادداشت جداگانه می خواهند. بنابراین ، در این مقاله ، وی به قرارداد کنسرسیوم متمرکز شد و به انتقاد وی از دکتر موساج و دولتش وارد نشده است. در این مقاله آمده است:

****

سه سال پس از امضای قرارداد کنسرسیوم ، آقای فریدون ماژلسی ، که اخیراً در سایت خبری آنلاین ارسال شده است ، واقعاً جای تعجب دارد. این قابل درک بود اگر آقای ماژلسی برای توجیه قرارداد کنسرسیوم تحت موضوعاتی مانند اهمیت رئالیسم در سیاست ، درست همانطور که محمد رضا شاه گفت: “در آن زمان ما راه حل دیگری نداشتیم ، کشور کاملاً در ورشکستگی بود ، فقرا کامل بود … و ما مجبور شدیم آن را امضا کنیم.” [۱]

اگرچه همین توضیحات نیز بحث برانگیز است ، اما آنها در ماهیت قرارداد هستند و از آن دفاع می کنند ، حتی این که حتی برجسته ترین مشاوران دولتی که در مذاکرات حضور داشتند ، آن را تأیید نمی کنند ، از جمله فواد روحانی ، اولین دبیر اوپک که درباره آن می نویسد:

“قضاوت و تصحیح قرارداد کنسرسیوم نمی توانست مطابق با قانون ملی سازی نفت باشد. عامل وت فروش نفت و انتقال عملیات غیر صنعتی به شرکت ملی … علاوه بر این ، مقررات کنسرسیوم (عملیات ، معاملات ، پرداخت درآمد ، پرداخت مالیات بر درآمد ، حل اختلاف و غیره) همه کاملاً برابر با الزامات معمول قرارداد اعطای امتیاز در سایر کشورهای منطقه بودند. ” [۲]

حكم روحانی در مورد آن قرارداد نیز توسط سایر محققان برجسته تأیید شده است. به عنوان مثال ، دکتر محمد علی هومایون کاتویزیان می نویسد:
“این قرارداد چیزی نبود جز اعطای امتیازات دیگر به شرکت های خارجی ، دقیقاً هدف ملی سازی نفت … برای جلوگیری از آن. از این گذشته ، شرایط این امتیاز برای ایران در ماه آگوست برای استوکس مضر بود. شرکت سابق نفت … دلیل دیگری که از آن بهره مند شد ، دلیل دیگری بود: آمریکایی ها برای سرکوب جنبش ملی به آنها کمک کرده بودند و اکنون آنها تمایلی به اشتراک غنائم خود ندارند.بشر” [۳]

مجلس نمایندگان توضیح نمی دهد که اگر این قرارداد خروج باشد مذاکره حرفه ای با توجه به منافع ملی بود [۴] چرا او برای تصویب به صحنه مقدماتی مقدماتی احتیاج داشت:
– قرار دادن سیاستمداران متعهد در سمتهای کلیدی
– ایجاد قانون نظامی در پایتخت
– بسته شدن روزنامه ها و نشریات مستقل
– باشگاه ها ، تئاترها و سینماها را محدود کنید
– زندانی موساج ، مشاوران و همچنین هزاران هوادار احزاب سیاسی
– دستگیری دو فعال سیاسی در ماه اول پس از کودتای و خلع سلاح بیش از 5 کارمند دولتی …. [۵]

و بیش از این ، امتناع از بازگشایی مجله هفدهم ، که همه پرسی منجر به انحلال آن شده بود غیرقانونی بود ، با افتتاح هجدهم ماجلیس در یک انتخابات رسوا با لیست نمایندگان منتخب با هماهنگی با سیا! در این رابطه ، ما در اسناد سیا می خوانیم:

“.. ..وابستگی انتخاباتی ما با دولت از 7 نوامبر آغاز شد. ما لیستی از نامزدها را تهیه کرده ایم و ما آماده هستیم تا در حد امکان هر کاری را انجام دهیم تا در این زمینه کمک کنیم (محرمانه باشید)بشر ” [۶]

Majlis عزیز در یادداشت ذکر شده ، در دفاع از قرارداد کنسرسیوم ، آن یک قرارداد قراردادی و پردازش با تداخل کامل در سطح مدیریت با کنسرسیوم بین المللی [۷] در حالی که سفیر ایالات متحده هندرسون در نقل از جامع مذاکرات تأکید می کند:

” از همان ابتدا مذاکرات با ایرانیان انجام شده است که این کنسرسیوم کنترل تولید و درمان را کنترل می کند. ایرانیان برای اولین بار قصد داشتند صلاحیت حضور در دست شرکت ملی نفت ایران را داشته باشند. نمایندگان کنسرسیوم گفتند که دستورالعمل هایی که از سرشان دارند ، اجازه نرم و کمبود نمی دهد. سرانجام ، قرار بود طرفین ضمن حفظ مواضع اولیه خود ، در وسط صحبت کنند. راه حل میانی حاوی کنسرسیوم بود ، اما کنسرسیوم اقتدار خود را به عنوان یک شرکت ملی نفت ایران می داند و نقش خود را تحت نام و نماینده شرکت ملی نفت ایران اجرا می کند. ” [۸]

Daneshvar Farzaneh دکتر محمد علی Movahed چالش مذاکرات منجر به قرارداد کنسرسیوم را شناسایی کرده است:
“آنها باید باطنی و محتوای قرارداد را که چیزی جز امتیازات معمول سایر کشورهای خاورمیانه نیست ، بریزند ، به شکلی که این واقعیت را از توده ها نگه می دارد و باعث می شود این قرارداد در یک توافق منحصر به فرد و منحصر به فرد برای فروش طولانی مدت نفت ظاهر شود.” [۹]

و این دقیقاً همان چیزی است که یک مذاکره کننده انگلیس از همتای ایرانی خود نقل از داده بود:
“تمام آنچه دولت ایران می خواهد در واقع نمایش مناسبی است.” [۱۰]

تصویب قرارداد در کابینه و مجلس نمایندگان نمایش این نمایش بود! دکتر امینی مهد تأیید کنسرسیوم را به شرح زیر روایت می کند:
“من قرارداد کنسرسیوم را به کابینه آوردمبا من به مرحوم دکتر فخرالدین شیممن ، آقای شادمان گفتم ، شما هم نماینده روغن بودید و انگلیسی شما خوب است ، شما نسخه انگلیسی را دریافت می کنید که Farsi را خوانده ام. حالا همه شنیده می شوند. ما شروع کردیم به گفتن معدود مطالبی که می خوانیم ، سر زهدی ، گفت: “آقای امینی سه ماه است که این کار را انجام داده است ، آقایان تا آخر این کار را نمی کنند. شما این کار را نمی فهمید. خوشبختی گفت بله؟ زاهدی گفت که شما هم نمی فهمید. بنابراین وقت خود را هدر ندهید ، این حکم را امضا کردند.” [۱۱]

اوضاع در مجلس بهتر نبود ، اگرچه مخالفت محدودی وجود داشت ، اما آنها کوچکترین تأثیر در روند کلی نداشتند. مصطفی علم می گوید:
“[شاه] او تمام قدرت خود را در پشت این لایحه قرار می دهد و به نمایندگان گفت که وی هرگونه رای علیه این لایحه را در نظر می گیرد.” [۱۲]

با این حال ، دقیقاً مشخص نیست که آقای مجلسی از چه چیزی دفاع می کند. حتی اگر آن قرارداد یک قرارداد قابل دفاع بود ، روش های دستیابی به آن باید به همان اندازه قابل دفاع باشد. لازم نیست تأکید کنیم که جنبش ملی نفت به دنبال تحقق حاکمیت اراده ملی بود ، در حالی که کودتای تحمیل اراده به سرنوشت ایرانیان است و من اطمینان دارم که آقای ماجلسی از دیکتاتوری و استبداد دفاع نمی کند.

نباید انکار کرد که تیم مذاکره کننده ایران تمایل به محدود کردن دیالوگ ها به قانون ملی سازی صنعت نفت و برخی از دستاوردهای مذاکرات دولت ماساج در قرارداد جدید دارد ، اما این نکات توسط طرف خارجی پذیرفته نشده است. تیم ایران برای اولین بار متحیر شد که قانون ملی سازی صنعت نفت خوب است و باید اصلاح شود و بازگشت به مذاکرات دولت موساگ امکان پذیر نیست زیرا این امر امکان پذیر نیست زیرا امکان پذیر نیست زیرا این امر امکان پذیر نیست گذشته گذشته است و همه چیز تغییر کرده است! [۱۳]

بله ، همه چیز تغییر کرده بود ، اکنون دولت که در حمایت از ملت بود ، دولت را با کودتایی جایگزین کرده بود ، دولتی که از آژانس های اطلاعاتی مذاکره کنندگان نفت استفاده کرده بود ، و بنابراین نمی توانست در برابر آنها مقاومت کند ، و اگر آقای ماجلیس تجربه مستقیمی با آن داشت. این امر باید در اسرع وقت به مردم ارجاع شود و ایجاد روندهای دموکراتیک در اداره کشور ، نه ورود واقع بینانه به مذاکرات ، هنگامی که اعتماد به نفس عمومی و پیوند دولت و ملت به شدت تضعیف می شود.

منابع
[۱] کیهان ، 5 دسامبر 2010 به نقل از ناهاوندی ، هوسنگ: سه رویداد و سه دولت ، ص.
[۲] روحانی ، فواد: زندگی سیاسی موساج ، ص.
[۳]Homayoun Katouzian ، محمد علی: Mossadegh و تلاش برای قدرت در ایران ، ترجمه شده توسط Farzaneh Taheri ، p.
[۴] Majlesi ، Fereydoon: Mossadgh ایران را به ورشکستگی آورد
[۵] آبراهامیان ، یروند: بحران نفت در ایران (از ناسیونالیسم تا کودتای) ، ترجمه شده توسط محمد ابراهیم فتحی ، ص.
[۶] همان ، ص
[۷] به ردیف مراجعه کنید [۴]
[۸] Movahed ، محمد علی: خواب روغن آشفته ، از کودتای 6 اوت تا پاییز زاهدی ، ص.
[۹] همان ، ص
[۱۰] به ردیف مراجعه کنید [۵]پ
[۱۱] به ردیف مراجعه کنید [۸]پ
[۱۲] علم ، مصطفی: نفت ، قدرت و اصول ، ترجمه شده توسط Gholamhossein Salehar ، ص.
[۱۳] روحانی ، فواد: تاریخ ملی سازی صنعت نفت در ایران ، ص.

بیشتر بخوانید:
انگلیس نیاز به سرنگونی Mossadegh / فساد اخلاقی دولت انگلیس توسط پروفسور گیدل برای توسعه و اروپا پس از جنگ داشت.
Fereydoon Majlesi: Mossadegh ایران را به ورشکستگی سوق داد
موسادغ از عفو درخواست نکرد/ “دستور دادگاه هیچ ارزشی ندارد”

1