شهرداری یک نهاد عمومی و محلی است که ماهیت آن مبتنی بر اراده شهروندان است و از طریق مکانیسم های انتخاباتی تشکیل می شود. به عبارت دیگر ، شهرداری تجلی حاکمیت مردم در سطح محلی است و نشان می دهد که ساکنان یک شهر در مدیریت امور مربوط به زندگی خود نقش تصمیم گیری دارند. فلسفه وجودی این نهاد تحقق دموکراسی محلی است ، به طوری که اداره امور شهرداری نه از بالا به پایین ، بلکه از پایین ، بر اساس اراده و مشارکت مردم انجام می شود.
شهرداری نهادی است که خارج از سلسله مراتب اداری دولت مرکزی است و به عنوان بخشی از سیستم عدم تمرکز ، جدا از سیستم چگالی اداری دولت است. این موسسه دارای دارایی و بودجه مستقل است. یعنی دارایی های آن متعلق به عموم مردم یک شهر است ، نه دولت مرکزی. مدیریت این ملک و تصمیم گیری در مورد نحوه استفاده از آنها نیز بر عهده مأمورین انتخاب شده توسط خود مردم از طریق انتخابات است. به عبارت دیگر ، شهرداری دفتر امور محلی برای مردم است ، برای مردم ، با تکیه بر منابع محلی ، بدون اینکه مستقیماً به ساختار اداری و مالی دولت مرکزی وابسته باشند.
طبق مقررات حقوقی ، شهرداری ها موظفند از مؤسسات فرهنگی در وظایف و اختیارات خود حمایت کنند. طبق ماده 2 قانون شهرداری ، به ویژه در بندهای 1 و 2 ، شهرداری ها مجاز به ایجاد ، اداره یا پشتیبانی از کتابخانه ها ، مؤسسات فرهنگی و آموزشی و سایر فعالیت های مربوط به توسعه فرهنگ و علم هستند. همچنین ، در قالب این اختیارات و در دستیابی به اهداف فرهنگی و آموزشی ، شهرداری مؤسسات مالی مستقل و فعال را اختصاص می دهد و فضاهای عمومی یا ساختمانی را برای مؤسسات فرهنگی فراهم می کند. علاوه بر این ، طبق قانون حمایت از مؤسسات فرهنگی غیر دولتی (مصوب) ، موسسات دولتی مانند شهرداری ها موظفند زمینه های لازم را برای فعالیت نهادهای فرهنگی غیر دولتی فراهم کنند و پشتیبانی لازم را ارائه دهند.
بنابراین ، شهرداری ، نه تنها به عنوان یک نهاد خدماتی ، بلکه به عنوان یکی از اسلحه های اجرایی دموکراسی محلی ، وظیفه دارد از امکانات مالی و جسمی خود برای ارائه پشتیبانی عملی از مؤسسات فرهنگی ، علمی و آموزشی استفاده کند. اندیشمندان مجلس علوم انسانی یک نهاد فرهنگی غیر دولتی با یک نهاد حقوقی مستقل است که در وزارت فرهنگ و هدایت اسلامی ثبت شده است. این مؤسسه در زمینه مأموریت های فرهنگی خود ، فعالیت های علمی و پژوهشی را در زمینه علوم انسانی ترتیب می دهد و با استفاده از ظرفیت های مدنی و تعامل با مؤسسات دانشگاهی و فرهنگی ، بستر گفتگو و تولید فکر را فراهم می کند.
با توجه به ماهیت نهادی شهرداری به عنوان یک مؤسسه عمومی محلی و منتخب و مطابق با ماده 2 قانون شهرداری (به ویژه در بندهای 1 و 2) ، شهرداری موظف است به منظور دستیابی به اهداف فرهنگی ، علمی و اجتماعی در سطح محلی ، از نهادهای فرهنگی غیر دولتی حمایت کند. این پشتیبانی می تواند شامل تخصیص مکان ، تأمین تسهیلات و همکاری های اجرایی باشد. بنابراین ، عمل شهرداری برای بازپس گیری ساختمان از یک نهاد علمی و فرهنگی ثبت شده ، مانند خانه متفکران ، نه تنها غیرقانونی است ، بلکه در تضاد با فلسفه وجودی شهرداری به عنوان ابزاری برای تحقق دموکراسی محلی و انتقال امور فرهنگی به شهروندان است. به جای حمایت ، چنین رویکردی مانعی برای رشد نهادهای مستقل مدنی است و با وظایف شهرداری در تضاد مستقیم است.
*Frida Hesari (دبیر بخش حقوق افکار علوم انسانی)
منبع: کانال انجمن حقوقی
216216
منبع: www.khabaronline.ir
