عزت از دیدگاه رهبر انقلاب مایه افتخار ایران اسلامی در جهان است

نقل از کردن پایگاه اندیشه و فرهنگ مبلغان، حجت الاسلام والمسلمین جعفری در چهارمین اجلاسیه هفته فقاهت سیاست خارجی درباره عوامل تولید عزت گفت: اقتصاد قوی، فرهنگ غنی، توان علمی بالا، قدرت نظامی بالا و … از جمله عوامل ایجاد کننده است. افتخار ملی، اما مهم ترین مؤلفه عزت و انقیاد کشور نبودن قدرت کافی برای دفاع از هستی و ارزش هاست. این مولفه هم در ساخت و سازهای نرم و هم در ساخت و سازهای سخت نقش دارد و در نهایت باعث ارتقای جایگاه جهانی آن کشور و احترام به دیگران می شود.

به روایت حوزه، وی ادامه داد: نگاه رهبری به عزت نسبت به تعلق ناموس این است که «معنای عزت این است که جامعه و نظام اسلامی در هیچ یک از برخوردهای بین المللی خود، در یک مسیر حرکت نکند. راهی که منجر به ذلت اسلام و مسلمان شدن می شود، البته ضعیف بودن با ذلیل شدن فرق می کند». (1) در حالی که امروز می بینیم همه فشارها برای تخریب عزت جامعه است و حتی گاهی می گویند اگر عزت نداشته باشیم اقتصاد کشور بهبود می یابد.

حجت الاسلام والمسلمین جعفری افزود: در خصوص دلایل وجوب چنین اصلی باید گفت که دلیل اول قاعده نفی سبیل است که در جلسات قبل به تفصیل مطرح شد و بر اساس آن مؤمنان نباید نظام خود را به گونه ای سامان دهند که به سلطه کفار منجر شود که نتیجه آن ذلت است. و نتیجه عدم تسلط کفار، عزت آفرینی برای اسلام و جامعه اسلامی است. اما دلیل دوم آیه این است: «ولا تهنوا ولا تهذنوا و انتوم العلون عن کنتم مؤمنین» (2) که مربوط به نزول بعد از جنگ بدر است. علو مکانی و آن نیز شامل مقامی است. با توجه به این معنا، خداوند متعال مقامی را منوط به داشتن ایمان می کند و در این صورت مایه کرامت خواهد بود.

وی بیان کرد: این تعالی به معنای شکل گیری نیست، یعنی ایمان به تنهایی موجب برتری مقامی نمی شود، هر چند فی نفسه تعالی می آورد. بلکه بر اساس ایمان و آموزه های دینی برای خود برتری ایجاد کنند. بر این اساس سرود العلون جمله خبری است که انشاء را می طلبد; یعنی شما باید برتر باشید. بنابراین نظام اسلامی باید در عرصه های مختلف از جمله سیاست خارجی به گونه ای برنامه ریزی کند که نتیجه آن برتری باشد که برای نظام اسلامی مساوی عزت و عزت است.

حجت الاسلام والمسلمین جعفری گفت: سومین دلیل بر وجوب عزت، مجموعه ای از روایات اهل بیت علیهم السلام است که بیانگر ضرورت حفظ آبروی مسلمانان در هر شرایطی است.

این محقق حوزوی بیان کرد: ابتدا باید در مورد راه های رسیدن به کرامت گفت، در نگاه حکومت اسلامی هدف وسیله را توجیه نمی کند و ما قبول نداریم که برای رسیدن به کرامت کاری انجام داد. لذا این دیدگاهی است که رهبر معظم انقلاب فرمودند: ما نمی خواهیم با تکیه بر نژاد و ناسیونالیسم و ​​حرف هایی که متأسفانه همه دنیا دور خود حصار می کشند، عزت خود را ثابت کنیم. چنین نیست و قرآن شرافتی را که از راه گناه به دست آمده را رد می کند.

حجت الاسلام والمسلمین جعفری گفت: نکته دوم درون زا بودن کرامت است. عزت پسندیده ای است که از درون تولید می شود نه عوامل بیرونی. زیرا کرامتی که از بیرون سرچشمه می گیرد با خود تناقض دارد. بنابراین سیاست خارجی نظام باید بر اساس تولید عزت درون زا طراحی شود. اما ممکن است این سوال پیش بیاید که آیا ممکن است بین عزت و مصلحت تعارض ایجاد شود؟

وی گفت: از نظر آموزه های اسلامی چنین چیزی ممکن نیست. یعنی ممکن است نظام اسلامی تضعیف شود، اما نباید عزت خود را از دست بدهد. بر اساس این اصل، همه سیاست‌های تعیین شده در روابط خارجی باید منجر به تولید عزت برای جامعه اسلامی شود و هر سیاستی که به عزت اسلام و مسلمین لطمه بزند مردود است و باید از آن پرهیز کرد. نباید فراموش کرد که در همه این موارد مردم نقش اصلی را دارند و به همین دلیل می بینیم که رسانه های دشمن تمام تلاش خود را می کنند تا آبروی مردم را از دست بدهند.

حجت الاسلام والمسلمین جعفری در ادامه به تشریح اصل ششم سیاست خارجی پرداخت و گفت: اصل ششم تقیه است. تقیه یک گزاره دینی آشنا و دستور اهل بیت برای حفظ تشیع است تا جان شیعیان توسط آن حفظ شود. بنابراین این دستور مختص عصر حضور نیست و در دوره غیبت نیز صدق می کند. تقیه اسم مصدر از کلمه عتقا و به معنای پوشش و حفظ پوشش است، اما در اصطلاح به معنای پنهان داشتن نظر برای حفظ جان و آبرو است.

وی افزود: تقیه امری فردی نیست و مختص به مسائل فردی نیست، بلکه مربوط به تشیّعات شیعه است و در دوران اهل بیت و پس از آن، چون امکان تشکیل حکومت وجود نداشت، در سطح حاکمیت و مسائل کلان که مربوط به نظام و تشکیلات شیعه است. ، اجرا نشده است.

حجت الاسلام والمسلمین جعفری در حالی که تقیه هم شامل مسائل فردی و هم مسائل اجتماعی و حکومتی است. یعنی هم شامل احکام و هم اعتقادات می شود. اعتقادات نیز نه تنها شامل توحید، بلکه مسئله ظهور و حکومت جهانی است. پس اینکه بگوییم در نظام اسلامی تقیه معنا ندارد، این بیان مربوط به زمانی است که قدرت رقیب وجود ندارد که فقط در زمان ظهور محقق می شود. در حالی که اکنون نظام اسلامی دارای رقبای قدرتمندی است که در صدد نابودی آن هستند و این امر استفاده از تقیه را ضروری می کند.

این پژوهشگر در پایان این نشست گفت: البته در اجرای اصل تقیه باید بدانیم که اولاً تقیه تا جایی مشروع است که منجر به ریختن خون دیگری نشود و در صورتی که به این مرحله می رسد، تقیه حرام است. ثانیاً این اصل نباید به گونه ای اجرا شود که نظام اسلامی متهم به نفاق و نفاق شود و این یکی دیگر از هنرهای کارگزاران نظام اسلامی است که چگونه آن را اجرا کنند تا به چنین چیزی منجر نشود. .

1- دیدار با ماموران جمهوری اسلامی ایران، 11/09/1368.

2- آل عمران، 139

3- دیدار با مقامات وزارت امور خارجه 18/04/1370