عشق سیاسی ؛ سوخت پنهان دموکراسی پایدار! / دعوت به سیاست عاشقانه / Nosbam هشدار می دهد: دموکراسی فقط قانون نیست بلکه باید فتح شود!

به گفته خبرگزاری اخبار آنلاین نقل شدهابنابا رضا داستجردی درباره مارتا C. فیلسوف آمریکایی و مدرس دانشگاه شیکاگو ، ترجمه شده توسط سامان سافارزی ، از اخبار این کتاب نوشت: “این نظریه در سنت فلسفه سیاسی لیبرال شکل گرفته است ، اما در عین حال ، این یک انتقاد با همان سنت است. Nusbavum تحت تأثیر جان رولز ، با اعتقاد به عدالت به عنوان عدالت ، نامشخص است. اما او معتقد است كه پروژه راولز در تئوری كتاب عدالت و به ویژه لیبرالیسم سیاسی در ابعاد حیاتی قرار دارد: بی اعتنایی به نیروی احساسات برای حفظ و حفظ نهادهای عادلانه.بشر بر خلاف راولز ، که ثبات نهادهای منصفانه را به عنوان یک اجماع معقول در بین افراد منطقی و خودمختار می داند ، آنها معتقدند که این نهادها فقط زمانی ادامه می یابد که احساسات شهروندان مطابق با ارزش های دموکراتیک باشند. به عبارت دیگر ، مردم نه تنها باید به عدالت اعتقاد داشته باشند ، بلکه احساس عشق و تعلق دارند. برای Nosbam ، راولز ، اگرچه در بخش هایی از کتابخانه و محدودیت های عدالت ، تجزیه و تحلیل منسجم احساسات را نادیده می گیرد. این شکاف ، به گفته Nusbum ، سوء استفاده از احساسات را برای اهداف غیر فعال امکان پذیر می کند.

در این کتاب ، Nosbum مانند آثار قبلی خود ، احساسات را صرفاً واکنشهای گذرا یا غیر منطقی در نظر نمی گیرد. وی با استفاده از سنت ارسطویی و روانشناسی شناختی ، احساسات را به عنوان داوری های ارزشی تفسیر می کند. به عنوان مثال ، ترحم به معنای درک رنج دیگر و اعتقاد به ارزش از بین بردن آن است. از این دیدگاه ، احساسات مخالف عقل نیستند ، بلکه نوعی داوری منطقی است که در زمینه فرهنگی و فرهنگی شکل می گیرد. بنابراین ، پرورش عاطفی نوعی آموزش اخلاقی و مدنی است. در این تعریف ، Nosbum یک مبنای نظری برای آنچه که آن را “احساسات سیاسی” می نامد ، است. احساساتی که برای انسجام دموکراتیک ضروری است.

یکی از مهمترین مفاهیم این کتاب “عشق سیاسی” است. عشقی که یک احساس شدید نیست ، بلکه بر اساس احترام متقابل ، برابری و همبستگی انسان است. Nusbum از یک سنت سنتی در فلسفه غربی و ادبیات سیاسی استفاده می کند که در آن عشق به بشریت یا میهن نقش اخلاقی و سیاسی ایفا می کند. او جان استوارت میل ، والت ویتمن و حتی موتزارت را به عنوان نمونه ای از تلاش برای ایجاد هویت مدنی بر اساس احساسات مثبت ذکر می کند. اما در عین حال ، بین عشق سیاسی و ناسیونالیسم کور تفاوت ایجاد می کند. از نظر وی ، عشق سیاسی سالم بر کثرت گرایی ، احترام به اقلیت ها و احساس مسئولیت جمعی تأکید می کند. Nusbum در اینجا استدلال بسیار مهمی مطرح می کند: “احساسات عمومی باید هدایت شود ، تصفیه و بازسازی شود.” اگر نهادهای دموکراتیک احساسات را رها کنند ، فضا برای ظهور ترس ، نفرت و تحقیر آماده خواهد شد. “

در بخش های میانی کتاب ، Nosbum طیف خیره کننده ای از ابزارهای فرهنگی ، هنری و اجتماعی را برای پرورش احساسات سیاسی بررسی می کند. او به مدارس ، جشن های ملی ، نمادها ، موسیقی ، ادبیات و حتی معماری به عنوان ابزاری برای آموزش احساسات عمومی نگاه می کند. به عنوان مثال ، تجزیه و تحلیل وی از سرود ملی هند نمونه ای درخشان از ادغام هویت قومی و وحدت ملی است. همچنین ، نمونه هایی از معماری موزه های یادبود هولوکاست یا موزه های حقوق بشر نشان می دهد که چگونه فضاهای عمومی می توانند احساسات اخلاقی مانند غم ، همدلی یا غرور اخلاقی را ایجاد کنند. Nosbum با اشاره به قدرت ادبیات ، از آثار دیکنز و رالف الیسون یاد می کند و نشان می دهد که چگونه داستان ها در شکل گیری عاطفی شهروندان نقش دارند. بنابراین ، دموکراسی فقط یک ارتش حقوقی نیست بلکه یک پروژه فرهنگی است.

Nosbum برای اثبات نظریه خود به تاریخ معاصر می رود. او نمونه هایی مانند نلسون ماندلا ، فرانکلین روزولت و مهاتما گاندی را نشان می دهد که بر احساسات مانند بخشش ، غرور و شفقت جمعی به جای سوءاستفاده از ترس و نفرت تأکید می کردند. در تجزیه و تحلیل وی از ماندلا ، برجسته می شود که چگونه سیاست عاطفی می تواند از فروپاشی ملی در شرایط شکننده پس از آپارتاید جلوگیری کند. ماندلا با دعوت از “عشق به دشمن” ، نه تنها ثبات سیاسی بلکه یک افق اخلاقی جدید برای آفریقای جنوبی را بیان کرد. این مثالها به این استدلال کلی خدمت می کنند که رهبران دموکراتیک به نوعی فضیلت عاطفی احتیاج دارند که می تواند احساسات عمومی را راهنمایی کند ، نه صرفاً قوانین.

یکی از بخش های قدرتمند کتاب ، تجزیه و تحلیل Nusbum در مورد احساسات منفی مانند ترس ، انزجار و تحقیر در سیاست امروز است. او نشان می دهد که چگونه این احساسات به ابزاری برای از بین بردن دموکراسی در قالب ضد حوزه ها ، اسلام هراسی ، نژادپرستی یا پوپولیسم مناسب تبدیل شده است. برای Nosbam ، ترس ، هنگامی که با احساس تهدید و تهدید بیرونی ترکیب شود ، می تواند منجر به رد حقوق اقلیت و ادغام اقتدارگرایی شود. سیاستمدارانی که ترس را می فروشند ، اغلب به زبان احساسات منفی صحبت می کنند و بنابراین عقلانیت دموکراتیک را به دست می آورند. در مواجهه با این روند ، Nusbum تأکید می کند که نهادهای لیبرال نباید فقط با تکیه بر قانون و منطق ، با احساسات منفی به جنگ بروند. در عوض ، آنها باید تولیدکنندگان عاطفی مثبت ، قدرتمند و پایدار باشند.

یکی از نکات برجسته این کتاب ، تلاش Nusbum برای تعریف مجدد رابطه عقل و احساس در سیاست است. بر خلاف سنتی که این دو را خلاف آن می داند ، او معتقد است که عقلانیت واقعی نمی تواند بدون راهنمایی عاطفی راهنمایی باشد. در این دیدگاه ، احساسات از داده های محروم نیستند ، اما ارزش ها و داوری های اخلاقی دارند. بنابراین ، آموزش سیاسی نه تنها باید محدود به آموزش قانون و قانون باشد ، بلکه باید در فضایل عاطفی مانند شفقت ، محدودیت و احساس تعلق نیز آموزش یابد. Nusbum با تکیه بر تئوری های روانشناختی مانند نظریه ارزیابی در درک احساسات ، تلاش می کند تا بنیاد علمی و معرفت شناختی این ادعا را تقویت کند.

“احساسات سیاسی” باید در ادامه پروژه فکری Nusbum در سه دهه گذشته خوانده شود. آثار قبلی او مانند دانش عشق ، تحولات فکری ، از انزجار بشریت پنهان می شود. شرم و قانون و ایجاد توانایی ها همه در تلاشند تا نقش احساسات را در اخلاق ، عدالت و سیاست تعریف کنند. Nosbum با الهام از ارسطو ، آدام اسمیت و راولز ، یک پروژه مبتنی بر اخلاقی را با هدف نوسازی انسان مدرن دنبال می کند. در این پروژه ، احساسات تهدیدی برای عدالت نیست بلکه امکان تعمیق آن است.

به طور خلاصه ، کتاب “احساسات سیاسی” تجلی نوعی سیاست اخلاقی در جهان معاصر است. Nusbavum ما را فرا می خواند تا در ستونهای دموکراسی تجدید نظر کنیم ، به طوری که عدالت صرفاً توسط قانون و نهاد محقق می شود ، یا آیا به یک نیروی عاطفی و داخلی برای پایداری نیاز دارد؟ نویسنده ما را به گونه ای از شهروندی سوق می دهد که نه تنها آگاه است ، بلکه حساس و دلسوز است. به سمت دولتی که نه تنها قانون را تضمین می کند بلکه پرورش فضایل عاطفی را نیز تضمین می کند. و به سمت سیاستی که عشق ، همبستگی و دلسوزی را در نظر می گیرد ، نه ضعیف ، بلکه نشانه بلوغ اخلاقی است.

“احساسات سیاسی” در 4 صفحه از کتاب ما منتشر شده است.

1