
نقل از کردن پایگاه اندیشه و فرهنگ مبلغان، پاسخ های استاد شیخ حسین انصاریان به سوالات جوانان را می خوانید:
هر یک از مکاتب فقهی از یک سلسله اصول و مبانی برای استخراج احکام شرعی استفاده می کنند. طبیعی است که اگر در مبانی، مبانی و منابع استنباط اختلاف وجود داشته باشد، نتیجه و نتیجه استنباط ها متفاوت خواهد بود. بسیاری از اختلافات بین فقه شیعه و سنی ریشه در اختلاف دیدگاه ها در اصول و مبانی استنباط دارد، مثلاً اهل سنت به سنت صحابه و گاهی سنت تابعین بیشتر از قرآن و سنت پیامبر(ص) ولی شیعه ارزش بیشتری نسبت به سنت پیامبر دارد. قرآن و سنت پیامبر(ص) برای سنت اهل بیت پیامبر(ص) ارزش قائل است و سنت صحابه را در صورتی که مبتنی بر سنت پیامبر نباشد به عنوان منبع شرعی نمی پذیرد. .
برخی اختلافات فقهی ریشه در همین نکته دارد. اختلاف وضو نیز از همین قسم است. شیعیان با التزام به حدیث ثقلین به اهل بیت و ائمه معصومین علیهم السلام مراجعه می کنند و احکام شرعی آنان را فرا می گیرند، اما اهل سنت این گونه نیستند.
در زمان خلفا به ویژه خلیفه دوم (عمر) سیاست جلوگیری از نشر حدیث رواج داشت و خلفای بعدی تا زمان عمر بن عبدالعزیز همین سیاست را در پیش گرفتند و در نهایت بسیاری از روایات پیامبر اسلام (ص) و وقایع آغاز اسلام به فراموشی سپرده شد. و نسل های بعدی از آن بیگانه شدند. شیعیان با مراجعه به ائمه معصومین توانستند سنت فراموش شده پیامبر(ص) را کشف کنند و آن را الگوی زندگی خود قرار دهند. مثلاً: امام باقر (علیه السلام) ظرف آبی گرفت و وضو گرفت و فرمود: پیامبر (ص) این گونه وضو می گرفت.
کیفیت وضو اهل سنت بر اساس تفسیری است که از آیه «فغسلوا، جحجکم و ادیکم الی المصافق» دارند.
معنای آیه این است که صورت و دستها را تا آرنج بشویید. با توجه به حرف «علی»، اهل سنت گمان می کنند که آیه می گوید دست ها را از انگشتان تا آرنج بشویید، اما با کمی دقت معلوم می شود که حرف «علی» فقط برای بیان میزان شستن است نه اینکه کیفیت شستشو
توضیح: آیه صادق است بر این که شخص به کارگر دستور می دهد که دیوار اتاق را از کف تا یک متر رنگ کند. بدیهی است که این بدان معنا نیست که دیوار از پایین به بالا رنگ شود، بلکه این مقدار باید رنگ آمیزی شود، نه بیشتر و نه کمتر. بنابراین فقط مقدار دستی که باید شسته شود در آیه ذکر شده است، اما کیفیت آن در سنت پیامبر (ص) (که از طریق اهل بیت (علیهم السلام) به ما رسیده است) ذکر شده است. یعنی شستن آرنج به سمت نوک انگشتان.
البته مذاهب چهارگانه اهل سنت شستن دست ها از نوک انگشتان تا آرنج را در هنگام وضو واجب نمی دانند و می گویند بهتر است این گونه وضو بگیرید.
امامیه (شیعه) فرموده اند: از آرنج واجب است و برعکس آن باطل است، همچنان که واجب است دست راست جلوی چپ باشد. بقیه مذاهب گفته اند: شستن آنها به هر نحوی واجب است و نثار دست راست و شروع از انگشتان تا آرنج بهتر است; یعنی پاداش بیشتر.
شستن پا به جای وضو که در میان اهل سنت رایج است، تعبیر خاصی است که از ادامه همین آیه ارائه کردند. از نظر آنان کلمه ارجلکم با وجوهکم عطف می شود و باید مانند آن شسته شود، اما شیعه معتقد است که این کلمه بعد از کلمه سرها ذکر شده و با آن عطف می شود. پاها باید شسته شوند مثل سر پاک کن به هر حال اختلاف عمل در مذاهب اسلامی به دلیل تفاوت در برداشت و فهم آیات است و هر دو گروه سنت پیامبر را بر اساس عقاید خود می دانند، اما شیعه به پیروی از ائمه اطهار افتخار می کند. و پیشوایان معصوم از آیات الهی و روش و سنت و گفتار رسول خدا (ص) داناترند و صحیح تر تفسیر می کنند. و همانطور که در روایات ائمه (علیهم السلام) آمده است، روش وضو گرفتن پیامبر (صلی الله علیه و آله) روش شیعه بوده است.
مسئله بستن دست ها (تکفیر یا تکفیر) در هنگام نماز که اهل سنت انجام می دهند از زمان خلیفه دوم مرسوم شد و از بدعت های اوست. در زمان پیامبر و خلیفه اول اینگونه نماز می خواندند، وقتی اسرای ایرانی نزد عمر می آمدند همین کار را می کردند. عمر این کار را پسندید و گفت: خوب است در نماز در پیشگاه پروردگار نیز همین کار را انجام دهیم. اما شیعه طبق روایات ائمه معصومین آن را صحیح نمی داند.
امام باقر علیه السلام فرمود: و علیک بلکبل علی صلتک… فرمود: و لا تکفیر؛ زیرا او کاری می کند که محال است; بر تو باد که به نمازت توجه کنی… و در حال نماز دست بر دست نگذار، این کار مجوس است.
بنابراین، از نظر شیعه، این شیوه نماز صحیح نیست و تکفیر یکی از باطلهای نماز است، زیرا در دین بدعت محسوب میشود. همانطور که من دعا می کنم دعا کنید. پیامبر و یارانش با دستان بسته نمی خواندند.
منبع: www.khabaronline.ir