نقل از کردن پایگاه اندیشه و فرهنگ مبلغان، با وجود اینکه میدان تجریش از دیرباز محل گشت و گذار، تفریح و خرید بوده است، بسیاری از مردم فقط برای زیارت حرم امامزاده صالح (علیه السلام) به این نقطه از شهر می روند تا دلشان را سبک کنند.
به نقل از همشهری، امامزاده صالح (ع) تهران بیش از یک مکان دیدنی در پایتخت است. بسیاری از تهرانی ها عادت به ادای نذورات خود در این مکان مقدس دارند و به نوعی عبادتگاه امن است.
بنای تاریخی امامزاده
بر اساس آثار و روایات تاریخی شیعه، حضرت صالح بن موسی الکاظم علیه السلام فرزند امام موسی کاظم علیه السلام و برادر امام رضا علیه السلام است. حرم امامزاده صالح یکی از قدیمی ترین بناهای تهران است و احتمال می رود در دوره ایلخانی (۷۰۰ هجری قمری) ساخته شده باشد. اما اطلاعات دقیقی در مورد اینکه چه کسی برای اولین بار بارگاه حضرت صالح را ساخته است، در دست نیست. در تاریخ آمده است که در سال 1210 یکی از فرزندان فتحعلی شاه قاجار به نام هلاکو بنای امامزاده را بازسازی کرد. کاشی کاری گنبد و تغییر سردر امامزاده از ضلع جنوبی به ضلع غربی از اقدامات تخریبی بود. برادر دیگر هلاکو به نام شجاع السلطنه نیز مسجد و حسینیه و همام را در صحن شمالی امامزاده بنا کرد. در ایوان ورودی حرم، لوح گلی مستطیل شکلی وجود دارد که نام فتحعلی شاه بر روی آن حکاکی شده است و قدمت آن به سال 1210 می رسد. ضریح مشبک و نقره ای حرم نیز توسط میرزا سعید خان وزیر وقف شده است. روابط خارجی اواخر قاجار. پس از شاهزادگان قاجار، امامزاده به همین شکل باقی ماند تا اینکه در سال 1338 نیکوکاری به نام حسن فداکار با سرمایه شخصی خود دوباره آن را کاشی کاری کرد تا گنبد امامزاده را مرمت کند. پس از آن در سال 1368 گنبد به کلی تخریب و بازسازی شد. گنبد جدید بزرگتر بود. در دهه 1350 گلدسته های امامزاده را در کنار گنبد قرار دادند و داخل رواق ها آینه کاری کردند.
چنار قدیمی عجیب
محوطه امامزاده صالح قبل از تغییر فضای خیابان تجریش مانند سایر امامزاده های ایران محوطه ای کاملا محصور بود که درخت چنار وسط صحن آن جلوه خاصی داشت. ورودی حرم از سمت بازار بود. پس از تغییر شکل میدان تجریش و ایجاد فضاهای جدید، حرم از دیوارها بیرون آمد و چنار آن نیز قطع شد. دیالافوا باستان شناس معروف در سفرنامه خود در ایران در سال 1881 درباره این چنار امامزاده صالح می نویسد: «در مسجد تجریش (امامزاده بقیع صالح) چنار عجیبی وجود دارد که کمتر در دنیا یافت می شود، قطر فوق العاده آن را نمی توان دقیقاً تعیین کرد. با یک شکل، محیط آن تقریباً 15 متر است تنه درختی کهنسال در بالای ساختمان مسجد و اطراف آن بسیاری از افراد مومن را در خود جای داده است سقا هم کوزه های پر آبش را در گوشه ای از تنه گذاشته است.
سال ها پس از این سفر دلافوا به تهران، منطقه تجریش و سرپل محل اقامت تهرانی های فراری از گرما و زائران امامزاده صالح (علیه السلام) شد. این مکان که سال ها اقامتگاه اعیان قاجار و اقامتگاه تابستانی سفارتخانه های خارجی در تهران بود، از دوره پهلوی اول گسترش یافت و جاده قدیم (شریعت) آن آسفالت شد.
داستان یک نذر قدیمی
تاریخچه نذر نمک به زمانی برمی گردد که برف زیادی در منطقه تجریش بارید و روی هم انباشته شد و مردم به دلیل یخ زدگی زمین برای عبور از جاده ها مشکل داشتند. در آن زمان زائران به امامزاده نمک می آوردند تا با پاشیدن نمک برف ها را آب کرده و راه را برای رهگذران هموار کنند. این عمل کم کم تبدیل به آیین شد و به آیین نذری در امامزاده معروف شد و هنوز هم بسیاری از مردم برای برآورده شدن حاجات خود به امامزاده نمک نذر می کنند.
منبع: www.khabaronline.ir