محمدحسن مظفر کیست؟

آیت الله محمد حسن مظفر مجتهد، متکلم و شاعر معروف نجف بود که در ساده سازی احکام اسلامی برای مقلدان خود شهرت داشت. وی در فتوا در برخی از امور صاحب آرای خاصی از جمله جواز ازدواج با اهل کتاب بود.
او چندین اثر مختلف در احکام و احکام و رساله نگاشته و صاحب یک مجلد دیوان دیوان نیز می باشد. مظفر در طول ۷۴ سال عمر پر برکت خود تنها یک بار به ایران سفر کرد و آن زیارت حرم امام رضا (علیه السلام) بود.

پایگاه اندیشه و فرهنگ مبلغانایشان به مناسبت 27 آبان 1334 سالروز درگذشت آیت الله محمد حسن مظفر نقل ازی از زندگی، شخصیت و آثار ایشان را تقدیم شما علاقمندان نموده است:

بیوگرافی

محمدحسن مظفر در 12 صفر 1301 هجری قمری در نجف به دنیا آمد. پدرش شيخ محمد از علماي اين شهر بود و در سال 1322 دار فاني را وداع گفت. مادرش دختر شيخ عبدالحسين ترهي بود. محمدحسن سه برادر به نام‌های عبدالنبی، محمدحسین و محمدرضا داشت که هر سه از علمای مشهور بودند.

رامحمدحسن با دختر شیخ محمدجواد شبیبی که او نیز از علما و شعرای نجف بود ازدواج کرد. محل سکونت ایشان عراق بود و یک بار در دوران حیاتش در سال 68 برکت زیارت حرم امام رضا (علیه السلام) ایشان را راهی ایران کرد.

آموزش و پرورش

مظفر تحصیلات حوزوی خود را در زادگاهش، نجف آغاز کرد. فقه و اصول را مدت کوتاهی نزد شیخ محمدکاظم خراسانی و سید محمدکاظم طباطبایی یزدی و مدت طولانی را در محضر شیخ علی جواهری و شیخ الشریعه اصفهانی آموخت. آقا بزرگ تهرانی و شیخ الشریعه اصفهانی به او اجازه روایت دادند.

دانش آموزان

از شاگردان مظفر می توان به شیخ محمدرضا و شیخ محمد حسین مظفر، شیخ عبدالهادی شیخ رازی، شیخ محمدجواد حجامی، شیخ محمد طه اشاره کرد. از امام حوازی و شیخ عبدالکاظم قبان یاد شد.

مجتهدی آسان گیر برای مقلدانش

برخی مظفر را در برخی از مسائل احکام مجتهد سهل انگاری می دانستند و معتقد بودند که او نیز فتواهای خاصی می دهد. مثلاً مظفر به طهارت اهل کتاب اعتقاد داشت و ازدواج با آنها را جایز می دانست.

رایا فرمود اگر شیء پاک با شیء نجس برخورد کند، آن شیء پاک نجس نیست. دیگر اینکه رؤیت هلال را بر عهده حاکم اسلامی می دانست.

اقتدار و خدمات

با اینکه آی الله مظفر از شهرت و مرجعیت طفره می رفت، پس از رحلت آیت الله العظمی سید ابوالحسن اصفهانی، جمعی از مسلمانان در امر تقلید به او روی آوردند.

آیت الله مظفر سرپرستی و سرپرستی سازمان فرهنگی جامعه «منتدی النشر» نجف اشرف را که به منظور گسترش فرهنگ اسلامی تأسیس شده بود، برعهده داشت و با کمک ایشان گام های موثری در جهت ارتقاء و خدمت رسانی به این نهاد برداشت.

کار می کند

محمدحسن مظفر در موضوعات مختلف کتاب نوشته و شعر نیز سروده است. معروف ترین اثر او «دلائل الصادق للنهج الحق» نام دارد. وی در این کتاب سعی در اثبات عقاید شیعه و تأیید آرای علامه حلی در کتاب «نهج الحق» و رد نظرات فضل بن روزبهان خنجی در کتاب «اباطل نهج الباطل» دارد.

رااشعار او در مجلات دینی چاپ شد و بعدها در برخی از دایره المعارف ها مانند کتاب «شعر الغوری» به معرفی و بررسی اشعار او پرداختند.

دیگر آثار مظفر عبارتند از:

1. فوائد در شرح احکام الاحکام علامه حلی

2. افشای احوال مردان صالح

3. حاشیه بر کفایه و عروة الوغتی

4. وجزة المسائل (رساله عملیه او).

5. پایان نامه در رشته های علوم انتزاعی

6. حاشیه بر رساله سید ابوالحسن اصفهانی

7. حاشیه بر مناسک حج سید ابوالحسن اصفهانی

8. حاشیه بر رساله عملیه شیخ عبدالحسین مبارک

9. شعر دیوان.

علم و اخلاق

آقا بزرگ تهرانی از مجتهدانی که به مظفر اجازه روایت داده است در کتاب «الذریه» مظفر را «علامه آل مظفر» نامیده است. زمانی که سید محمدکاظم طباطبایی یزدی در سال 1337 قمری از دنیا رفت، مظفر به تألیف و تدریس «درس خارج» مشغول بود.

عده ای می گفتند که از زمان وفات سید ابوالحسن اصفهانی در سال 65 قمری، مردم برای تقلید به مظفر مراجعه می کردند، اما او با ویژگی های رفتاری و اخلاقی خود از مرجعیت دینی مردم دوری می کرد.

مظفر پس از پدر و برادرش شیخ عبدالنبی، امام جماعت مسجد مصابک نجف شد و پیشنهاد امامت مسجد هندی را از سید ابوالحسن اصفهانی رد کرد.

مرگ

مظفر در 23 ربیع الاول 1375 در بغداد چشم از جهان فروبست و پس از دفن در نجف، در آرامگاهی در جوار پدر و برادرش به خاک سپرده شد.

منبع: پردازش در تحریریه مبلغ