مراقب باشید بهشت ​​و جهنم اجباری نداریم!

نقل از کردن پایگاه اندیشه و فرهنگ مبلغان، آیت الله بیات زنجانی با انتشار یادداشتی نوشت: آزادی از اصولی است که هم پشتوانه کلامی دارد، هم پشتوانه فلسفی، هم پشتوانه عرفانی، هم پشتوانه قرآنی و هم پشتوانه روایی. آیا آزادی یک حق است؟ ما می گوییم آزادی بالاترین حق است. آزادی بالاتر از حق است. چرا چون آزادی حذف نمی شود. حزب می تواند بگوید من از حق خود می گذرم اما هیچکس نمی تواند بگوید من از آزادی خود می گذرم. آزادی بخشیده نمی شود. آزادی جوهر طبیعت انسان است. آزادی بخشی از طبیعت انسان است. اگر آزادی را از انسان بگیری، دیگر مردی وجود نخواهد داشت. نمی توان گفت انسان است، اما آزاد نیست. انسان غیر آزاد مرد نیست. رایگان یعنی چی؟ یعنی برای خودش تصمیم بگیرد نه شخص دیگری. آزادی را نه می توان سلب کرد و نه می توان آن را کم و زیاد کرد. آزادی خدادادی است. خدا مرا آزاد آفریده است.

دین با اکراه بنا نمی شود. به همین دلیل در سوره مبارکه نور آمده است که «قل للمؤمنین». به کسانی که ما را قبول دارند بگویید. نمی گوید خودتان این کار را بکنید. نمیگه خودت چادر بزنی سرشون. شما به آنها بگویید خدا به شما می گوید اینگونه از خود محافظت کنید. «به مؤمنان بگو: دیدگان خود را پنهان کنند». به مؤمنان بگو، به مؤمنان بگو. مؤمنان کسانی هستند که شما را قبول دارند.

ما بهشت ​​و جهنم اجباری نداریم، اما بهشت ​​و جهنم اختیاری است. انسان خودش انتخاب می کند. جوهر انسان شامل این چند چیز است: درک، ارزیابی، مقایسه، علاقه مند شدن و خواستن. اگر اینها انجام شود آزادی معنا پیدا کرده است. باید بفهمم، ارزیابی کنم، مفاسد را ببینم، عواقبش را ببینم، نعمت ها را ببینم و از طرفی میل و خواسته داشته باشم. یکی از شرایط آزادی میل است.

دین نباید با ذلت و ذلت همراه باشد. قرآن می فرماید: «ما به بنی آدم رحمت کردیم». «عزمنا» نمی گوید، «فضلنا» نمی گوید، «کارمنا» می گوید. به چه معناست؟ در تفضیل، بزرگی ممکن است ظاهری باشد، اما کرامت به این معناست که انسان ذاتاً بزرگ باشد، نه اینکه عظمت به او تعلق گرفته باشد. انسان به گونه ای آفریده شده است که با مالکیت متفاوت است.

در دنیای امروز و حتی در محیط های علمی ما گرفتار دو چیز هستیم: اشعری گری (اشعری ها آمدند و عقل را از اعتبارش خارج کردند و انسان را پایین آوردند). و اینکه کتاب خدا را کنار گذاشتیم. اگر عقل و قرآن را ملاک قرار دهیم، دین ما عرضه می شود و امور آن اجرا می شود، اما دینی که عقلانی نباشد، دینی همراه با خشونت باشد، دینی که همراه با کتاب و سند نباشد. ، نه قابل ارائه است و نه قابل قبول. پشتیبانی می کند