گروه اندیشه: اخیراً ، دکتر علی اکبر ولااتی ، مشاور امور بین الملل رهبر عالی جمهوری اسلامی ایران و یک عضو واقعی شورای مصلحت ، در پیام خود تأکید کرد که “حفظ انسجام ملی رهبر عالی می تواند شامل تغییر برخی از رویکردهای اجتماعی حاکمیت و تمرکز بر رضایت مردم باشد. مردم خود را ثابت کرده اند و اکنون نوبت مقامات است. شیوه های منقضی شده دیگر به جامعه پس از جنگ پاسخگو نخواهد بود. ” دکتر محمد جاواد گلامرزا کاشی ، در خاطرات خود در کانال تلگرام خود به اهداف اسرائیل در سرنگونی جمهوری اسلامی و اینکه مردم به معنای واقعی کلمه پناهنده هستند ، تأکید می کنند و راهی عالی برای حفظ مردم فراهم می کنند. این یادداشت به شما برمی گردد:
****
خبر دوازده روز جنگ به تدریج فاش می شود. می توان گفت که هدف اسرائیل سرنگونی سیستم بود. این شکست خورد ، اما اظهارات مقامات حاکی از آن است که این هدف هنوز در دستور کار اسرائیل قرار دارد. به این ترتیب ما باید منتظر اقدامات بیشتر باشیم. این اقدامات می تواند نوع اقدامات نظامی ، اقتصادی یا سیاسی باشد. هر سیستم حل و فصل حق دارد به ادامه خود فکر کند. سیستم جمهوری اسلامی اکنون در معرض وجود است. چه باید کرد؟
رهبران و معتمدان همه با مردم صحبت می کنند. فقط مردم تنها افرادی هستند که می توانند پناهگاه سیستم بر اساس این مهلت خطرناک باشند. آنها می دانند و ما می دانیم که سکوت مردم در روزهای جنگ را نمی توان برای حمایت همه مردم در نظر گرفت. فقط می توان استنباط کرد که آنها با دشمن مهاجم همراه نبوده اند. به همین دلیل تبدیل افراد به پناهگاه رژیم به شرط چرخش ها و نتیجه چرخش در عمل رخ خواهد داد. من یک نکته را در زمینه چرخش نظری ذکر خواهم کرد.
آنچه این چرخش نظری را اجتناب ناپذیر می کند ، وارونگی روابط است که تاکنون فرض شده است. بنیاد سیستم جمهوری اسلامی مبتنی بر این عقیده بود که مردم در پناهگاه هستند. ایمنی و راحتی از سیستم وام گرفته می شود و تحت هدایت و راهنمایی آن ، آنها به سعادت دنیوی و دنیوی خواهند رسید. کسی که بیش از حد و مخالف است باید پرداخت شود. به نظر می رسد مردم عضو یک اردوگاه بزرگ هستند. همه باید مراقب رفتار خود باشند. اکنون این رابطه معکوس شده است ، این سیستمی است که به مردم پناه می برد. سیستم مهمان به مردم تبدیل شده است. اگر سیستم آیین ها مردم را رعایت کند ، خود را حفظ خواهد کرد و مردم طی صد سال و نیم گذشته به بزرگترین دستاورد سیاسی خواهند رسید.
میهمان در گوشه ای نشسته است و چشمان خود را به تمام جنبه های مهمان تبدیل می کند. همه با رنگ ، صدا ، صورت و طعم مشخص نشسته اند. دوربین ها باید بچرخند و صدای سیستم حتی آینه همه افراد خواهد بود. این یک مهمانی عزیز و عزیز برای عزت همه است. روابط باید ذوب شود. به جای اینکه ابروها را برای نشستن در گوشه ای گره بزنید ، خوب است که به مدیریت حزب کمک کنیم. خوشبختی و خوشبختی همه سهم خود را ایجاد می کند.
آنها را باور کنید ، سیاست بیش از نوع حزب است. قرار است با شادی با هم زندگی کنند. میهمانان مقصد دور نیستند. قرار است هر یک از حزب پس از پایان حزب به زندگی شخصی خود بروند. هدف از حزب چیزی جز لذت بردن از وجود دیگری نیست. این امکان پذیر نیست مگر با یک سازمان صمیمانه ، منصفانه و آزاد. اگر یک میز پخش شود ، مردم غذا می مانند ، یا اجازه نمی دهند که صحبت کند ، نه یک مهمانی. مردم همیشه در جشن های متعارف خود به این اصل پایبند هستند. خوب است که میهمان این قانون را نقض نمی کند.
سیستم های سیاسی دارای امنیت ، اطلاعات و قدرت سرکوبگرانه هستند. همه اینها در خدمت مردم نیست. این در خدمت محافظت از اصل این حزب جمعی است. آنها نباید در بالای پارلمان بنشینند ، هیچ مهمانی بالا و پایین نیست. دور است بسته به این که یکی از آنها مشهورتر ، آگاه تر ، هنرمند و باتجربه تر باشد ، برای لحظات می درخشد و آن را به دیگری می بخشد.مراقب باشید ، آنها افرادی نیستند که باید دائماً مورد نظارت قرار گیرند. معتمدان وابسته به مردم هستند. آنها باید درباره مردم قضاوت کنند. اگر اعتراضی را بشنوند ، ابتدا خود را مقصر می دانند و برای جبران آن اقدام می کنند. حتی اگر مقصر نباشند ، آنها نتوانسته اند آن را جبران کنند.
سرنگونی مردم و سیستم سیاسی یک نعمت تاریخی است. سیستم های سیاسی ، به ویژه هنگامی که آنها از یک انقلاب ناشی می شوند ، از موضع راهنمایی مردم پایین نمی آیند. شرایط امروز هزاران تهدید و تهدید در کیف دارد. این تنها با تبدیل تهدید به فرصت قابل کنترل است. سرنگونی رابطه سیستم و مردم یک نعمت بزرگ است. نعمت که از اولین مدرنیته ایران تا به امروز تحقق نیافته است. به جای عدم وجود این یا آن سیستم ، باید به اصلاح ساختاری روابط فکر کرد.
*محمد جاواد گلامرزا کاشی ، عضو دانشکده دانشگاه آلامام تاباتابای
1
منبع: www.khabaronline.ir
