براساس News Online ، ایبوپروفن می تواند بسیار مضر باشد. او توضیح می دهد که ایبوپروفن به عنوان یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) برای کاهش درد و تب مورد استفاده قرار می گیرد ، اما پردازش آن در بدن باعث تحریک دیواره معده می شود. این تحریک مداوم می تواند احتمال زخم معده را افزایش دهد.
ایبوپروفن و خطر زخم معده
در عصر ایران ، دکتر دین اگیت ، پزشک عمومی ، در مصاحبه با دیلی میل گفت که استفاده از ایبوپروفن می تواند بسیار مضر باشد. او توضیح می دهد که ایبوپروفن به عنوان یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) برای کاهش درد و تب مورد استفاده قرار می گیرد ، اما پردازش آن در بدن باعث تحریک دیواره معده می شود. این تحریک مداوم می تواند احتمال زخم معده را افزایش دهد.
به گفته وی ، این داروها برای کاهش التهاب طراحی شده اند ، اما در عمل اغلب معده را تحریک می کنند. در بعضی موارد ، زخم های معده ناشی از ایبوپروفن می تواند باعث پارگی شود. در چنین شرایطی ، صفاقی که اندام های داخلی مانند کبد ، کلیه ها و روده ها را در بر می گیرد ، آلوده می شود. این بیماری ، به نام پریتونیت ، در صورت باقی ماندن بدون درمان می تواند کشنده باشد.
استامینوفن و آسیب کبد
بسیاری از افراد استامینوفن را بی ضرر می دانند زیرا به راحتی در دسترس است و بنابراین مانند آب نبات مصرف می شود. اما حتی اگر میزان مصرف روزانه میزان مصرف روزانه را افزایش ندهد ، ممکن است فرد هنوز مسمومیت تدریجی داشته باشد.
وی توضیح می دهد که استامینوفن پس از ورود به بدن به ماده سمی به نام NAPQI تجزیه می شود. در دوزهای کم ، توسط یک ترکیب محافظ به نام گلوتاتیون خنثی می شود. اما هنگامی که دوز مصرف افزایش می یابد ، کبد نمی تواند مقدار اضافی این سم را دفع کند و در نتیجه نارسایی دائمی ایجاد می کند.
دکتر اژیت هشدار می دهد که مصرف کمی بیشتر از دوز توصیه شده برای چند روز متوالی می تواند آسیب جدی به کبد وارد کند. وی تأکید می کند که در بسیاری از موارد ، بیماران با علائمی مانند زردی همراه هستند که نشانه بارز آسیب کبد ناشی از استامینوفن زیاد است.
وی می افزاید: این آسیب در صورت عدم درمان می تواند منجر به زخم های شدید و زخم شود و در نهایت بیمار را به سیروز و نیاز به پیوند کبد سوق دهد.
لوپرامید و خطر سرطان روده بزرگ
پزشک همچنین به لوپرامید هشدار می دهد. برای تصفیه اسهال ، روده را کند می کند تا آب بیشتری را از روده جذب کند ، در نتیجه فرکانس روده را کاهش می دهد و مدفوع محکم تر می شود. وی توضیح می دهد که این اثر ممکن است در کوتاه مدت مفید باشد ، اما استفاده مداوم آن می تواند علائم سرطان روده بزرگ را پنهان کند. به گفته وی ، بیمارانی که به لوپرامید اعتماد دارند ، احتمالاً شانس تشخیص سرطان روده بزرگ را از دست می دهند و این باعث می شود که درمان نجات به تأخیر بیفتد.
طبق توضیحات وی ، احتمال زندگی در بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ به زمان تشخیص بستگی دارد. اگر این بیماری در مرحله اول مشخص شود ، حدود 5 ٪ از بیماران بیش از پنج سال زنده می مانند. اما اگر سرطان در مرحله چهارم تشخیص داده شود ، تنها 5 ٪ از بیماران بیش از پنج سال پس از تشخیص زنده خواهند بود.
مشکل مسکن پنهان
دین آگیت هشدار می دهد که یکی از اصلی ترین مشکلات مسکن های بدون نسخه این است که آنها می توانند بیماری های جدی تری را پنهان کنند. او می گوید استفاده از داروهایی مانند ایبوپروفن نه تنها عوارض جانبی خاص خود را دارد ، بلکه اغلب باعث می شود فرد علت واقعی درد را نادیده بگیرد.
به گفته وی ، مصرف این داروهای غیر نسخه ای باعث ایجاد علائم بیماری های اساسی می شود. در نتیجه ، تشخیص بیماری به تأخیر می افتد و گاهی اوقات این بیماری های پنهان می توانند بسیار خطرناک و حتی کشنده باشند.
ضرورت آگاهی از داروهای غیر نسخه ای
مسکن های بدون خانه می توانند تسکین دهنده باشند ، اما مصرف مداوم یا مداوم آنها خطرناک است. استامینوفن و ایبوپروفن می توانند آسیب جدی به کبد و معده وارد کنند و لوپرامید همچنین ممکن است از تشخیص سرطان روده بزرگ جلوگیری کند. دانش و استفاده مناسب از این داروها ضروری است به گونه ای که آنها به جای درمان ، تهدیدی برای سلامتی نشوند.
1
منبع: www.khabaronline.ir
