منبری متفاوت از منبری هایی که بوی عشق نمی دهند

نقل از کردن پایگاه اندیشه و فرهنگ مبلغان، آنچه در پی می آید یادداشت حجت الاسلام دکتر حامد شیواپور از اعضای هیئت علمی دانشگاه مفید درباره استاد حجت الاسلام شیخ حسین انصاریان است که به مناسبت منبرهای استاد در شب های قدر در 24 فروردین ماه نوشته شده است. ، 1403. متن این یادداشت را در زیر می خوانید:

آشنایی من با شیخ حسین به اوایل نوجوانی برمی گردد که ایشان سال ها در دهه دوم محرم مهمان کاشانی های ما بودند. این برنامه مداحی جالبی هم داشت: سید محمد معتمدی خواننده جوان و معروف امروزی، در آن زمان نوجوانی بود که یکی دو سال از من بزرگتر بود و بعد از منبر پدرش (از علمای سنتی کاشان) و قبل از منبر شیخ حسین انصاریان مداحی کرد. انجام می داد

شیخ حسین در این منبرها از عارفان و اولیای الهی قصه می گفت که برای من در نوجوانی دریچه ای بود به دنیایی متفاوت و پر رمز و راز از عرفان. فکر می‌کنم یکی از انگیزه‌های پیگیری من تأثیری بود که از این داستان‌ها دریافت کردم.

بارها در این سال ها شیخ حسین با دعاهای خاص و متفاوت خود در ایام محرم و رمضان مورد توجه قرار گرفته است. این دعاها از چند جهت قابل توجه است:
1. در الهیات مسیحی توجه به طبقات مطرود و رانده از جایگاه ویژه ای برخوردار است. در اناجیل آمده است که خود مسیح از موعظه برای زنان بدنام ابایی نداشت. چندی پیش خبر رسید که پاپ با عیسی مسیح پای برخی از زندانیان را شسته است.
علیرغم رفتار سخاوتمندانه پیشوایان دینی ما و سخنان آنان (مثلاً توصیه امیرالمومنین علیه السلام در عهد مالک مبنی بر توجه به نیازمندان و شنیدن سخنان آنان)، این گونه رفتارها و توجهات چندان رایج نبوده است. سنت ما و علمای ما، مگر در میان برخی از عرفا. علما و فقهای ما معمولاً به این گونه طبقات توجهی ندارند.
2. در عصر جدید شاخه ای از الهیات به نام الهیات اجتماعی معروف شده است که یکی از شاخه ها و نتایج آن توجه به اقلیت های اجتماعی و حاشیه نشینان و مطرودان است. به نظر می رسد الهیات اجتماعی سابقه غنی در سنت اسلامی ندارد.
3. از سوی دیگر با توجه به مشکلات مختلف سیاسی، اجتماعی و اقتصادی در چهار دهه پس از انقلاب در ایران و به ویژه رشد تورم و نابرابری های اجتماعی در چند سال اخیر، به نظر می رسد کارنامه اولیای دینی و … به ویژه مبلغان دینی در زمینه آسیب های اجتماعی کارنامه چندان قابل دفاع نیست: چه از طرف مبلغان طرفدار نظم سیاسی موجود و چه مبلغان وابسته به تشیع و هویت سنتی.

در این میان توجه شیخ حسین انصاریان به این اقشار غایب در صحبت ها و سخنرانی های رسمی مانند کیمیا است.
از کجا می دانی که یکی از سخنرانان معروف و حتی غیرمعروف ما از پزشک و پرستار، راننده جاده، لکوموتیوران، پلیس، رفتگر شهرداری، زندانی، بیمار پروانه ای و… نام برده و برایشان دعا کند؟

در مراسم شب 23 ماه مبارک این نکات بسیار شنیدنی بود: در نیمه نماز از قضات خواست که هنگام رفتن به خانه از زنان و فرزندان زندانیان یاد کنند و از مجازات های طولانی بکاهند. از زندانیان یا معتادان و خفتگان را برادر خود بنامد، یا با لحنی ملایم برای زنان شیطان صفت دعا کرد و ثروتمندان و مسئولان را مقصر انحراف آنها دانست و همکاران خود را که مسئول ضعف دینداری هستند، مقصر دانست. بسیاری از افرادی که در مراسم احیا شرکت نمی کنند.

در روزگاری که متأسفانه از منبرهای رسمی و غیر رسمی معمولا کمتر سخنی می شنویم که بوی محبت می دهد و بوی خدا می دهد و گوشمان پر از الفاظ نابه جا و ضعیف و نفرت انگیز است، باید برای طول عمر شیخ دعا کنیم. حسین انصاریان. و هزاران سلام و درود به او بگوییم.