به نقل از پایگاه اندیشه و فرهنگ مبلغان حافظ شیرازی شاعر بزرگ ایرانی به حافظ قرآن معروف است. او در اشعار خود از قرآن و معارف آن بسیار استفاده می کرد و با مضامین دینی و معنوی آشنا بود.
در علم تفسیر به روایات و تفاسیر گوناگونی از آیات قرآن اشاره می شود و حافظ به اعتراف خود قرآن را با «چهارده روایت» می خواند: «عشق تو به فریادش می رسد مثل حافظ/ قرآن را با تلاوت قرآن. چهارده روایت»
معنای روایت این است که مثلاً در برخی موارد ممکن است آیه خاصی در تفاسیر مختلف معانی مختلفی داشته باشد. در این روایات می توان به نقل های معصومین یا مفسران بزرگ اشاره کرد که هر کدام سهمی در فهم آیات قرآن دارند.
حافظ در اشعار خود نیز از زبان نمادین و کنایه ای استفاده می کند تا هر بیت معانی و تعابیر متفاوتی داشته باشد. برای هر غزل یا بیت، بسته به دیدگاه و دانش مفسر، می توان چهارده یا بیشتر تفسیر و روایت از مضمون شعر ارائه کرد.
این تنوع در تفسیر ناشی از ترکیب های معنایی، استعاره ها، کنایه ها و استفاده از نمادها در اشعار حافظ است که به اوج پیچیدگی زبانی و فکری می رسد. به همین دلیل حافظ پژوهان و مفسران مختلف از منظرهای مختلف اعم از عرفان، اخلاق، فلسفه و زیبایی شناسی ادبی، هر کدام برداشت خود را از اشعار حافظ ارائه می کنند.
رهبر معظم انقلاب نیز در بیانات خود با 14 روایت از حافظ شیرازی به عنوان یکی از حافظان قرآن کریم به اهمیت و جایگاه قرائت قرآن اشاره می کنند:
منبع: www.khabaronline.ir
