نظر یک محقق قرآنی در مورد ربی شجریان

نقل از کردن پایگاه اندیشه و فرهنگ مبلغانحسین قربانی; این محقق قرآنی در دومین روز از نوزدهمین اجلاس تخصصی اساتید، قاریان و حافظان قرآن کریم که زیر نظر شورای عالی قرآن در حال برگزاری است، با ارائه مقاله حضور یافت. با عنوان «بررسی مولفه های ماندگار و خاطره انگیز تلاوت های تأثیرگذار با رویکرد داشتن ویژگی های تبلیغی».

مهر نوشت: وی در ابتدا با اشاره به اینکه قبلاً به جای کلمه خاطره انگیز از کلمه نوستالژیک استفاده می کردم اما بعد آن را به این کلمه تغییر دادم، گفت: معادل های زیادی برای کلمه نوستالژیک از جمله خاطره، خاطره آورده شده است. اما هیچکدام به اندازه اصل این کلمه نمی توانند حق مطلب را رعایت کنند، این کلمه در واقع نوستالژی ناشی از مرور مجموعه ای از خاطراتی است که در گذشته برای شخصی اتفاق افتاده است. البته قبل از آن و در قرون گذشته این بیماری به شمار می رفت اما پس از ورود به ادبیات فرانسه بیشتر برای یادآوری گذشته استفاده می شود که انسان نسبت به آن احساس مثبتی دارد و اغلب برای او خوشایند است.

قربانی ادامه داد: برای روشن شدن این موضوع مثالی می زنم که شاید هر کدام از ما در دو سه دهه گذشته همان غذایی را خورده باشیم که در حال حاضر در وعده های غذایی خود می خوریم اما همیشه با خود یا دیگران. ما به اشتراک می گذاریم که آنچه در آن زمان خوردیم چیز دیگری بود و طعم آن هنوز زیر دندان ماست.

وی تصریح کرد: این حس ممکن است هنگام گوش دادن به تلاوتی که چند سال پیش یا در گذشته شنیده ایم نیز وجود داشته باشد یا هر کدام از ما ملودی مانند دعای سحر ماه مبارک رمضان یا تلاوت مرحوم استاد شجریان را به یاد بیاوریم. که برای ما خاطره خواهد بود و احساس می کنیم دیگر چنین کارهایی تکرار نمی شود. این مصداق بارز معنای دلتنگی در حوزه قرآن و ادعیه است.

قربانی بیان کرد: شاخص های مهمی در ویژگی های یک تلاوت خاطره انگیز قرآن ذکر شده است که از آن جمله می توان به رعایت دقیق تمامی موارد فنی، تجمل گرایی و اینکه اثری قابل مقایسه با اثر دیگر نیست اشاره کرد. در عین حال، باید برای همه قابل درک باشد. و در طیف وسیعی مشهور شود.

این پژوهشگر قرآنی افزود: در مقوله خاص می توان نوستالژی را به جنبه های جمعی، تخصصی و فردی تقسیم کرد اما در مورد تلاوت قرآن هم دلتنگی مکانی داریم و مثلا تلاوت گرفت. در محلی که به دلیل حضور مردم در آنجا گرم بود. ذهن و خاطره ما می ماند یا حتی دلتنگی لفظی که مصداق بارز آن تلاوت امام جماعت مکه و مدینه است که هنوز در ذهن ما باقی مانده است و به محض اینکه نگاهمان به خانه خدا و مسجد النبی سقوط می کند، ما آنها را به یاد می آوریم.

وی تاکید کرد: در نوستالژی حوزوی می توان به تلاوت های معروف عبدالباسط مثال زد، به ویژه با این فرض که این استاد فقید دلتنگی در حوزه قصار الصور را در ذهن ما ثبت کرده است. البته در میان این نوستالژی ها که زیرمجموعه ای از دلتنگی های جمعی هستند، موارد بیشتری مانند تلاوت های سعید مسلم را نیز باید اضافه کرد.

قربانی با اشاره به اینکه برای اهل قرآن چیزی به نام دلتنگی تخصصی معنا و مفهوم خاصی دارد، گفت: شاید آنچه از قطعات تلاوت مصطفی اسماعیل به عنوان نوستالژی می دانیم برای عموم مردم معنا و مفهومی نداشته باشد، اما با این وجود. زیرا همه ما یک چیز مشترک داریم و آن نوستالژی عاطفی است و قبل از هر یک از ما با هر قصدی، فکری پشت گوش دادن به تلاوت وجود دارد، احساس و هیجانی که از تلاوت می آید می بخشد، باعث نوستالژی و دگرگونی می شود.

وی در پایان گفت: علاوه بر اینکه می توان از نوستالژی های گذشته در امر تلاوت برای رساندن مؤثر پیام های الهی استفاده کرد و بارها تحت تأثیر قرار گرفت، به فکر ایجاد نوستالژی جدید در عرصه تلاوت نیز به عنوان میراثی افتاد. نسل آینده .