هشدار مهم اهل بیت به شیعیان; فحاشی نکن!

نقل از کردن پایگاه اندیشه و فرهنگ مبلغان، مرحوم آیت الله محمدعلی ناصری از اساتید اخلاق حوزه، در یکی از دروس اخلاق، موضوع «آداب زبان و پرهیز از فحشا در سیره اهل بیت علیهم السلام» را مطرح کردند. که متن آن به شرح زیر است:

بنابر روایت حوزه، امام سجاد علیه السلام در دعای اخلاق از خداوند می پرسد: «و ثواب لسانکم لکم الفحشاء یا هجرت یا لعن جمیعت»؛ «و ثواب لسانکم لکم الفحشاء یا هجرت یا لعن الجنس»; پروردگارا! مرا از هر گونه سخن زشت و توهین آمیز و توهین آمیز که موجب آبروریزی دیگران می شود حفظ کن.

رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم می فرماید: مؤمن کسی است که از اموال خود بسیار انفاق کند و سخنان خود را بسیار نگه دارد.

مرحوم فیض کاشانی می فرمود: متأسفانه در زمان ما این قاعده برعکس شده است; بسیاری از مردم ثروت ذخیره می کنند و کلمات زیادی را بدون ترس به زبان می آورند.

پیامبر صلی الله علیه و آله نیز می فرماید: «همانا شر بندگان خدا کسی است که از ملاقات به فحشا بیزاری می جوید». بدترین بندگان خدا کسانی هستند که به خاطر فحاشی و بد زبانی دیگران را از همنشینی با خود بیزار می کنند.

در جای دیگر هشدار داد: فَإِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ اللَّهُ الَّذِینَ یُحِبُّونَ؛ از فحاشی بپرهیز، زیرا خداوند ناسزا را دوست ندارد.

برخی افراد با توجیهاتی مانند «فرزند من است» یا «من این اختیار را دارم» به خود اجازه می دهند که فحاشی کنند.

باید توجه داشت که ما بندگان خدا هستیم و هر چه او بگوید باید اطاعت کنیم. خداوند در قرآن می فرماید: «لَا تَقْلُوا اللَّهُمْ إِلاَّ رَیْبِهِ»; هر کلمه ای که از زبان ما خارج می شود توسط دو فرشته ثبت می شود که اعمال آن را ثبت می کنند. حتی حرکات و رفتار ما تحت نظر است.

امیرالمؤمنین علیه السلام از قول رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نقل می کند: «إِنَّ اللَّهَ یَحْرَمُ الْجَنَّةُ عَلَی الْفَسَقَةِ الْکُمْرِ». خداوند بهشت ​​را بر هر فحش و بداخلاق و فحشا حرام کرده است.

* عملی که بهشت ​​را بر انسان حرام می کند

در کتاب کافی آمده است که سماعة بن مهران می گوید: نزد امام صادق (علیه السلام) رفتم و حضرت به من فرمود: ای سماعه، این چه بود میان تو و جمالک؟ نه گستاخی، نه بلند، و نه فحش دادن»؛ ای هدفون! دعوای تو و شترت چه بود، فحاشی و داد و فریاد و فحش مکن!

گفتم: به خدا سوگند آنچه گفتی درست است، اما او به من ظلم کرد.

پیامبر فرمود: «اگر به او ظلم کرده‌ای، این کار مؤثری نیست و برای شیعیان دستوری برای استغفار از پروردگارت نیست و نه». تاد’; اگر به تو ستم کرد، رسواتر از او شدی (کاری که کردی بدتر است).

این رفتار جزو رفتارهای من نیست و به شیعیانم چنین دستوری نمی دهم. از پروردگارتان آمرزش بخواهید و دیگر این کار را نکنید.

امام صادق (علیه السلام) تأکید کردند که یک روایت از ائمه اطهار (علیهم السلام) وجود ندارد که دشمنانشان را لعن کنند.

فقط یک روایت وجود دارد که غیر مستقیم و پیچیده است. ما که مدعی پیروی از اهل بیت علیهم السلام هستیم باید از آنها درس بگیریم و از فحاشی و بد زبانی پرهیز کنیم.

پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: بیگانه ترین شما از من بخیل و بد دهان است.

* «هنگام عصبانیت بنشینید، برخیزید، آب بنوشید یا «یعلم و یحلیم» بخوانید».

مرحوم فیض کاشانی نقل می کند که جوانی در جنگ احد به شهادت رسید. آنقدر پاک و نجیب بود که به شکمش سنگ می بست و از گرسنگی می جنگید.

وقتی به شهادت رسید مادرش بر او آمد و خاک را از صورتش پاک کرد و گفت: بهشت ​​بر تو باد. حضرت فرمود: از کجا می دانی که به بهشت ​​می رود؟ شاید حرف هایی از دهانش بیرون آمده و حالا گرفتار این حرف ها شده است».

زبان عضوی کوچک اما بسیار تاثیرگذار است. اگر با آن سخنان نیکو بگوییم ثواب آن بزرگ است و اگر بدی کنیم عذابش بزرگ است. همه باید مراقب نحوه استفاده از زبان خود باشند.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم می فرماید: «از طرف خدا به حضرت موسی خطاب شد: ای موسی! ترازو کنید و روی آن عبارت لا اله الا الله قرار دهید، این ذکر از آسمان و زمین سنگین تر است.

وقتی انسان می تواند با زبانش ذکری به این عظمت بگوید، چرا لعنت؟! اگر عصبانی هستی، اگر ایستاده ای، بنشین، اگر نشسته ای، برخیز و راه برو. آب خنک بنوشید یا ذکر «یعلم و یحلیم» را تکرار کنید.

* «ذکر «یا حی یا قیوم»؛ سلاحی برای پیروزی در جنگ و مشکلات

این اعمال آتش خشم را خاموش می کند و شیطان را از انسان دور می کند. همچنین می توانید ذکر سبحان الله را بخوانید.

امام صادق علیه السلام می فرماید: «اگر کسى این ذکر را سی مرتبه بخواند، هفتاد نوع بلا از او دفع مى شود».

امیرالمؤمنین علیه السلام نقل می کند که در روز جنگ بدر در اوج جنگ، پیغمبر صلی الله علیه و آله را جست و جو کردم تا ببینم کجاست و چگونه است. انجام دادن

ناگهان او را در گوشه ای دیدم که سر در سجده داشت و مدام ذکر «یا حی یا قیوم» را تکرار می کرد. حضرت این ذکر را ادامه داد تا اینکه خداوند آنها را در جنگ پیروز کرد.

این درس بزرگی است که در هر حال به خصوص در سختی ها باید به یاد خدا بود و از او خواست. این ذکر برای غلبه بر مشکلات نیز بسیار مفید است.