هنگامی که یک ظرف کثیف به بزرگترین ناجی بشریت/ تاریخ یک داروی معجزه آسا تبدیل شد

الهه ja’farzadeh: در سال 2 ، یک رویداد ساده و تصادفی در آزمایشگاه لندن مسیر تاریخ پزشکی را برای همیشه تغییر داد. الكساندر فلمین ، دانشمندی كه احتمالاً نمی دانسته است ترفند گنج چیست ، با پنی سیلین نه تنها جان میلیون ها نفر را نجات داد ، بلکه بنیانگذار دوران آنتی بیوتیک نیز شد. این داستان داستانی از شانس ، کنجکاوی و انقلاب است که ما هنوز تأثیرات آن را بر زندگی بشر امروز می بینیم.

وقتی قالب روی نان قاتل باکتری ها شد

همه چیز با یک کانتینر آزمایشگاهی کثیف شروع شد. فلمینگ با کار بر روی باکتری های استافیلوکوکوس ، پس از تعطیلات به آزمایشگاه بازگشت و دریافت که ظرفی که او برای تمیز کردن فراموش کرده است ، با قالب پوشانده شده است. اما او چیزی عجیب دید: در اطراف قالب ، هیچ باکتری رشد نکرده است. کپک ، که بعداً به عنوان پنی سیلیم نوتاتوم شناخته می شد ، ماده ای را ترشح کرد که باکتری ها را از بین می برد. فلمینگ این ماده را “پنی سیلین” نامید. وی در مقاله خود نوشت: “این می تواند یک ضد عفونی کننده قوی باشد.” اما راه طولانی وجود داشت تا این کشف را به یک داروی قابل استفاده تبدیل کند.

از آزمایشگاه تا میدان نبرد

خود فلمینگ نتوانست پنی سیلین را به صورت انبوه تولید کند. این کار توسط دو دانشمند دیگر ، هوارد فلوری و ارنست چین ، در دانشگاه آکسفورد به دست آمد. در اواخر دهه 1980 ، با آغاز جنگ جهانی دوم ، نیاز به یک دارو برای درمان عفونت های سربازان به شدت احساس شد. زخمهای عفونی قاتل ساکت جبهه های نبرد بودند. فلوری و چین راهی برای پاکسازی و تولید پنی سیلین پیدا کردند. در سال 2 ، اولین آزمایش انسانی انجام شد: بیماری که از عفونت شدید رنج می برد با تزریق پنی سیلین بازیابی شد ، اما از آنجا که میزان دارو کم بود ، دوباره بد بود و درگذشت. این شکست برای شروع تولید انبوه انگیزه داشت. تا سال 3 ، پنی سیلین به خط مقدم و میدان های نبرد متفقین رسید و جان هزاران سرباز را نجات داد.

همچنین بخوانید:

عفونت قدمت تا به امروز ؛ منشأ جذام کجا بود؟/ موفقیت ایران در از بین بردن این بیماری/ کدام استانها جذام بودند؟

توسعه داروی جهانی

انگلیس به تنهایی نتوانست نیاز جهانی را برآورده کند. جنگ پنی سیلین را به آمریکا برد. در سال 4 ، فلوری به ایالات متحده سفر کرد و با شرکت های دارویی مانند Fayers همکاری کرد. آمریکایی ها با استفاده از تخمیر عمیق ، روشی را برای تولید انبوه اختراع کردند که ده ها بار تولید را افزایش می داد. تا پایان جنگ ، بیش از 2 میلیارد واحد پنی سیلین در ایالات متحده تولید شد. این نه تنها برای سربازان متفقین بلکه به غیرنظامیان اروپا و آسیا نیز رسید. پس از جنگ ، سایر کشورها ، مانند هند و ژاپن ، تولید محلی را برای گسترش دسترسی به مواد مخدر آغاز کردند.

در اروپا ، کشورهایی مانند فرانسه و آلمان که در اثر جنگ آسیب دیده بودند ، از پنی سیلین برای بازسازی سلامت عمومی استفاده کردند. در آسیا ، ژاپن ، که پس از بمباران اتمی با بحران عفونت روبرو شد ، در دهه 1980 تولید پنی سیلین را آغاز کرد. هند همچنین با تکیه بر صنعت داروسازی خود به یکی از مهمترین تأمین کنندگان این دارو در دهه 1980 تبدیل شد. سازمان بهداشت جهانی نقش مهمی در توزیع پنی سیلین به کشورهای در حال توسعه ایفا کرد و تا دهه 1980 به ابزاری حیاتی برای مبارزه با بیماری هایی مانند سل و سفیزی در آفریقا و آمریکای لاتین تبدیل شد.

انقلابی که مرگ را به عقب برگرداند

قبل از پنی سیلین ، یک خراش ساده می تواند منجر به مرگ شود. عفونت هایی مانند ذات الریه ، سفلیس یا تب روماتیسمی بیماری هایی بودند که پزشکان قادر به آن نبودند. با تولد پنی سیلین ، میزان مرگ و میر به طرز چشمگیری کاهش یافت. در دهه 1980 ، این دارو به طور گسترده ای در دسترس عموم قرار گرفت و به عنوان “داروی معجزه آسا” شناخته شد.

سازمان بهداشت جهانی تخمین می زند که پنی سیلین تا به امروز بیش از 5 میلیون نفر را نجات داده است. اما این پایان داستان نبود ؛ پنی سیلین راه را برای کشف سایر آنتی بیوتیک ها مانند استرپتومایسین و تتراسایکلین باز کرد.

مقاومت باکتریایی ؛ یک هشدار جدی

استفاده گسترده و گاه غیر ضروری از پنی سیلین در سراسر جهان منجر به ظهور باکتری های مقاوم شد. امروزه مقاومت باکتریایی یکی از بزرگترین تهدیدات بهداشت جهانی است و سازمان بهداشت جهانی هشدار می دهد که مقاومت آنتی بیوتیکی می تواند ما را به دوران قبل از پنینالین بازگرداند. این تهدید کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه را مجبور به جستجوی راه حل های جدید کرده است.

قطب

پنی سیلین فقط یک دارو نبود. این نمادی از امید و پیشرفت بود. فلمینگ ، فلوری و چین در سال 2007 جایزه نوبل پزشکی را دریافت کردند ، اما مهمتر از آن جان نجات یافته است. میراث واقعی آنها زندگی است که در اروپا ، آمریکا ، آسیا و فراتر از آن نجات یافت. در سال 4 ، پنی سیلین هنوز با ما است و به ما یادآوری می کند که علم می تواند هنگام همکاری جهانی ، معجزه ای انجام دهد.