به گفته خبرگزاری اخبار آنلاین ، ibna وی نوشت: انتشارات کتاب ورزش در جامعه شناسان دکتر کامال جاوانمارد را در 2 صفحه با قیمت 4000 تومانس در ماه اکتبر منتشر کرده است. در این کتاب ، نویسنده تجزیه و تحلیل عملکردی ورزش و بازی در دوره های مختلف تاریخ را از دیدگاه محققان علوم اجتماعی بررسی می کند و علم ورزش و منشأ آن را می شناسد. دامنه بین رشته ای و نوپا که عملکرد ورزش در جامعه را بررسی می کند و ورزش را در زندگی اجتماعی و زندگی اجتماعی امکان پذیر می کند. آنها آن را ورودی مناسبی برای تجزیه و تحلیل ساختارهای جامعه می نامند و صریحاً اعلام می کنند که آنها در مواجهه با ایجاد یک جامعه شناسی مبتنی بر بازی ها قرار دارند تا بتواند ساختارهای جوامع را بهتر تجزیه و تحلیل کند. پیش از این ، مارسل ماسک و Hoyceting نیز اقدامات موثری انجام داده بودند ، اما جامعه شناسان مانند بوردیو ، گیدنز و فوکو از دهه 1980 اهمیت این منطقه را به تأخیر انداختند تا ورزش را به یک مسئله اصلی در جامعه شناسان تبدیل کند.
کتاب “ورزش در فکر جامعه شناسان” در هفت فصل نوشته شده است. نویسنده اول در فصل اول علم جامعه شناسی ورزش و اهداف و سرزمین های آن را تعریف می کند ، و در فصل دوم منشأ این علم را به رسمیت می شناخت و دیدگاه عقاید جامعه از افلاطون و ارسطو ، روسو و لاک و سپس دیدگاه های جامعه شناسان از ابتدای قرن تا آغاز قرن داشت. Giddens مورد بررسی قرار گرفته است.
فصل سوم این کتاب ایده های مارسل ماوس را مورد بررسی قرار می دهد ، که برای اولین بار جامعه شناسی را برای بازی و ورزش باز کرد و علم جامعه شناسی ورزش را تأسیس کرد. در فصل 4 ، نویسنده دیدگاه های ورزش و بازی را تحلیل می کند. وی این بازی را به عنوان یک عنصر تشکیل دهنده فرهنگ در نظر گرفت و گفت که فرهنگ و تمدن اساساً بازی ها را تغییر داده و در بازی متولد شده اند. Huizinga ادعا می کند که بازی فراتر از بازی است و در ابتدا همه چیز بود. از طرف دیگر ، او دیدگاه مثبتی نسبت به این ورزش نداشت و از این واقعیت که این ورزش ماهیت بازی خود را از دست داده بود غافلگیر نشد و اصول بازی ها را ترک نکرد و آنها را به سمت انحراف سوق داد.
فصل 5 به نظریه های روژ فرانسوی کایوا اختصاص یافته است. وی بازی ها را منشأ تمدن ها و فرهنگ ها توصیف کرد و در نظر گرفته شده بود که این بازی ها سرنوشت فرهنگ ها باشد و جوامع تحت تأثیر بازی ها تشکیل می شوند. او بازی ها را به عنوان منبع فرهنگ ها و تمدن ها و همچنین کلید درک جوامع می دید و معتقد بود که فرهنگ ها متولد و متولد می شوند. فصل 6 همچنین نظرات نوربرت الیاس را در مورد نقش ورزش در روند تمدن در اروپا بررسی می کند. الیاس با توصیف تغییرات اجتماعی اظهار داشت که ورزش و بازی نقش مهمی در روند تحول جوامع در کلیه تمدن ها و فرهنگ های باستان ایفا کرده اند.
او ورزش های مدرن را به عنوان تولد بازی هایی که ماهیت آنها به مرور زمان تغییر یافته است ، می بیند و از بازی های سنتی و خشونت آمیز به یک ورزش صلح آمیز و صلح آمیز تبدیل شده است. او ورزش را مطابق با روند تمدن در نظر گرفته است. در فصل 7 ، ایده های پیر بوردیو در زمینه ورزش مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. بوردیو ورزش را به عنوان بخشی از روند جدید آموزشی و آموزشی در نظر گرفته است ، و معتقد است که ورزش امروز ابزاری کم کم برای سرگرمی و غنی سازی اوقات فراغت است. علاوه بر این ، مکانیسم در دست حاکمان برای اعمال قدرت سیاسی ، سلطه نرم و مشروعیت سیستم های حاکم است. بوردیو ورزش ها را از نزدیک با حوزه قدرت سیاسی مرتبط می داند و آن را زمینه رقابت بر سر قدرت می داند و معتقد است که ورزش مکانیسمی برای شبکه سازی ، بسیج و فتح نمادین توده ها و وسایل تبلیغ و سلطه دولت ها محسوب می شود.
1
منبع: www.khabaronline.ir
