الهه جعفرزاده: میزان مداخلات پزشکی برای زیبایی اخیراً بسیار زیاد شده است و پزشکان برنامه ای برای زیباسازی تمام نقاط بدن دارند. اما لابیاپلاستی به عنوان رایج ترین مداخله در اندام تناسلی زنانه با سایر عمل های زیبایی متفاوت است. زیرا اندام جنسی زنانه مانند اندام جنسی مردانه، قسمتی از بدن است که بر خلاف سایر اعضا، تحت قضاوت و کنترل اجتماعی نیست. اینجاست که تفاوت این مداخله با سایر مداخلات زیبایی بیشتر می شود.
بر اساس یک تحقیق بین المللی در سال 2008، 32 درصد از زنان تنها برای بهبود نقایص عملکردی، 31 درصد با هدف بهبود عیوب عملکردی و زیبایی و 37 درصد فقط برای اهداف زیبایی تحت این روش قرار گرفتند.
همچنین طبق تحقیقی در سال 2011 حدود 90 تا 95 درصد بیماران از نتیجه لابیاپلاستی خود راضی بودند. خطرات این روش شامل زخم دائمی، عفونت، خونریزی، سوزش، آسیب عصبی و کاهش یا افزایش حساسیت است. در استرالیا، طبق قانون، بیمارستان های دولتی موظف هستند قبل از انجام لابیاپلاستی اطلاعات کافی در مورد انواع مختلف اشکال طبیعی لابیا به متقاضیان ارائه دهند.
در همین راستا اخیرا جلسه ای در خصوص بررسی علل و زمینه های اجتماعی جراحی تناسلی زنان (لابیاپلاستی) در تهران برگزار شد. سیمین کاظمی، پزشک و جامعه شناس در این نشست درباره ایده آل سازی تصویر دستگاه تناسلی زن توسط رسانه ها و تبلیغات گفت: آرمان زیبایی شناختی اندام تناسلی زنان بر اساس آنچه در رسانه ها، کتب پزشکی و پورنوگرافی می بینیم. این یک شکاف بدون موهای زائد است و جنسیت زنانه با فقدان آلت تناسلی مردانه (ارگان جنسی مردانه) هم اکنون با «فقدان» به معنای واقعی کلمه همراه است از اندام جنسی مردانه
تصویر ایده آل از دستگاه تناسلی زنان چیست؟
بر اساس گفته کاظمی، عدم وجود اندام جنسی و تبدیل آن به شکاف است که نمایش آن را در عرصه عمومی مقبولتر می کند. این شکاف که به عنوان یک شکاف کامل ایده آل شده است، از نظر زیبایی شناختی زنانگی را در مقابل مردانگی تحقق می بخشد. اینجاست که گفته می شود این بدن با «فقدان» یا فقدان مشخص می شود، گویی زن از نظر هستی شناختی چیزی ندارد.
کاظمی با اشاره به وجود دیدگاه نژادپرستانه در ایده آل سازی اندام جنسی زنانه اذعان می کند: پیش از این داشتن لابیای بلند به خصوص در بین اروپایی ها به عنوان یک کلیشه نژادی و نمادی از هوسبازی مورد تحقیر قرار می گرفت و به نظر می رسد زمانی که لابیا مینور از زیر لب های بزرگ قابل مشاهده است، در واقع نوعی انحراف و دور شدن از زنانگی رخ داده است و با نگاه استعماری و غربی-اروپایی، لابیا که اغلب مورد تحقیر قرار می گیرد، مرتبط است. به زن رنگین پوست (غیرسفید) و زن غیرغربی که پتانسیل بیشتری برای انگ غیر زنانه شدن دارد.
آیا حق انتخاب زن است؟
خانم ها با ساختن اندام تناسلی یا واژن زیبا خود را با آن مقایسه می کنند و چون این مدل ساختگی و انتخابی است، افراد با این مقایسه دچار انزجار ناحیه تناسلی یا اضطراب تناسلی می شوند و برای یافتن راه حل به جراحی متوسل می شوند.
کاظمی در تکمیل این موضوع می گوید: «مسئله اینجاست انتخاب و آژانس نیز مطرح می شود. وقتی نوبت به چنین جراحیهای زیبایی میرسد، مدام میشنویم که «این حق زنان است که انتخاب کنند». اما ذکر نشده است که زنان در چه شرایطی این انتخاب را انجام می دهند. واقعیت این است که در دوران سیطره نئولیبرالیسم که فمینیسم نیز به انقیاد آن درآمده است، این انتخاب و عاملیت و توانمندی از محتوای سیاسی خود تهی شده و به بدنه هدایت می شود. در حالی که موج دوم فمینیسم بر حق انتخاب و کنترل بدن تاکید داشت، امروزه این حق به انطباق بدن زنان با آرمان هایی که در شرایط مردسالاری و سرمایه داری تعیین می شود، تقلیل یافته و زنان را در این مسیر قرار داده است.
نقش دارو در افزایش لابیاپلاستی
کاظمی ضمن بررسی نقش دارو در افزایش لابیاپلاستی و ایجاد نیاز به آن می گوید: با وجود اینکه علم پزشکی بر طبیعی بودن تفاوت شکل و اندازه لابیا تاکید دارد، اما گاه در صنعت پورن، مد و لباس نیز طنین انداز می شود. رسانه، و شکل خاصی از اندام جنسی، زنانه را به عنوان معیار معرفی می کند، همان تصویری که در کتب علمی و پزشکی می بینیم، شکافی بی عیب و نقص که در زیر آن چیزی را آشکار نمی کند و به عبارت دیگر، پزشکی است. علاوه بر مشارکت در ساخت اندام جنسی زنانه و ارائه تصویری ایده آل از آن، موجب انزجار و اضطراب عانه در زنان می شود.
نکته دیگری که باید به آن توجه کرد، صداقت پزشک و ارائه اطلاعات صحیح است. کاظمی توضیح می دهد: پزشکان در ارائه اطلاعات به بیماران خود صادق نیستند و تمام واقعیت را بیان نمی کنند، پزشکان ایرانی نیز در این راه بسیار فعال هستند؛ در صفحات و سایت های خود عمل لابیاپلاستی را به عنوان یک عمل بسیار رایج و بدون عارضه معرفی می کنند. عواقب آن است و با تبلیغات خود سعی در تشویق زنان به انجام این عمل دارند.
طبق تحقیقی در سال 2011، حدود 90 تا 95 درصد بیماران از نتیجه لابیاپلاستی خود راضی بودند. خطرات این روش شامل زخم دائمی، عفونت، خونریزی، سوزش، آسیب عصبی و کاهش یا افزایش حساسیت است. در استرالیا، طبق قانون، بیمارستان های دولتی موظف هستند قبل از انجام لابیاپلاستی اطلاعات کافی در مورد انواع مختلف اشکال طبیعی لابیا به متقاضیان ارائه دهند.
کاظمی می افزاید: در پزشکی تجاری سازی شده، پیشگیری و درمان بیمار مورد توجه قرار نمی گیرد، بلکه مفهومی به نام «بهبود» اضافه شده است که می گوید «کیفیت زندگی شما را بهبود می بخشیم و شما را بهتر از آنچه هستید می کنیم». و ترفیع یکی از زمینه های کسب درآمد در پزشکی است.
لابیاپلاستی، راهی برای جلوگیری از فروپاشی خانواده؟
کاظمی معتقد است یکی از موضوعاتی که در فروپاشی خانواده به عنوان یک اصل پذیرفته شده است، اما در واقعیت مبنایی ندارد، پدیده «نارضایتی جنسی» است.
وی در این خصوص خاطرنشان می کند: «اگر در اینترنت عنوان «نارضایتی جنسی و طلاق» را جستجو کنید، به طرز عجیبی خواهید دید که نارضایتی جنسی شایع ترین علت 50 تا 80 درصد طلاق ها در ایران است؛ در حالی که این یک موضوع است. دروغ بزرگ و نمی دانم این آمار از کجا آمده است. واقعیت این است که بین زوج های ایرانی نارضایتی جنسی کمتر از 10 درصد کمتر از 10 درصد آنها به دلیل این موضوع تصمیم به طلاق می گیرند.
وی ادامه می دهد: وقتی چنین دروغی در جامعه رواج پیدا می کند نتیجه این می شود که زن و مرد به ویژه زنان نمی توانند رضایت جنسی را تامین کنند و در نتیجه منجر به طلاق می شود و می دانیم که در فرهنگ ها و جوامع مردسالار چنین می شود. همانطور که در ایران، زن مجبور به اطاعت و برآوردن نیازهای مردانه، چه در قانون و چه در عرف است، به همین دلیل بر حقوق جنسی مردان و اولویت و اهمیت آن ها تأکید می شود رضایت می تواند لابیاپلاستی باشد که بنا به ادعای پزشکان قرار است ظاهر و عملکرد جنسی زنان را بهبود بخشد و زنان برای جلوگیری از فروپاشی زندگی خود این کار را انجام دهند.
47232
منبع: www.khabaronline.ir