چرا امام حسن عسکری به ابن الرضا ملقب شده است؟

نقل از کردن پایگاه اندیشه و فرهنگ مبلغانسید حسن مهدیخانی سروجانی استاد دانشگاه آزاد اسلامی قزوین به مناسبت ولادت امام حسن عسکری علیه السلام گفت: بر اساس آنچه در منابع آمده، کنیه هایی مانند صمیت، خالص، زکی، نقی و هادی و رفیق، اما معروف بود و نام معروفش عسکری علیه السلام بود.

به نقل از ایکنا ؛ سید حسن مهدیخانی افزود: به دلیل اینکه امام حسن عسکری علیه السلام و امام هادی علیه السلام در سامرا به عنوان پادگان نظامی تحت مراقبت شدید خلفای عباسی بودند، این دو امام به «عسکریین» ملقب شدند.

این استاد تاریخ تصریح کرد: کنیه دیگری که برای امام حسن عسکری(ع) در نظر گرفته شده «ابن الرضا» است، البته این لقب به امام نهم و دهم نیز داده شده و دلیل آن این است که پس از شهادت امام. رضا (علیه السلام) ) گروهی از شیعیان از جمله فرقه واقفی معتقد بودند که امامت با شهادت امام رضا (ع) پایان یافت و به همین دلیل لقب «ابن الرضا» به امام حسن عسکری داده شد. (علیهم السلام) توسط شیعیان و پیروان ائمه هدی، به منظور تأکید بر امامت. ادامه دارد

وی خاطرنشان کرد: امام حسن عسکری علیه السلام نیز مانند سایر ائمه کنیه دارد و کنیه این حضرت «ابومحمد» است.

مهدیخانی ادامه داد: دوران امامت امام حسن عسکری(ع) مصادف با خلافت سه خلیفه عباسی به نام های معتز، مهتدی و معتمد است. خلافت عباسی هرج و مرج ایجاد می کند و در نتیجه ترک ها بر دستگاه خلافت مسلط می شوند، ترکانی که دشمنی و کینه شدیدی نسبت به علویان و اهل بیت (ع) داشتند و امام حسن عسکری (ع) در این دوره به امامت رسیدند. از وزارت و قدرت ترکان. و به همین دلیل در دوران امامت این حضرت خفقان برقرار بود.

امامت در زندان

وی گفت: امام حسن عسکری علیه السلام تمام دوران امامت خود را در زندان و حصر خانگی در سامرا گذراند و با اصحاب و یاران خود ارتباطی نداشت، هرچند در برخی منابع آمده است که امام با یاران خود ملاقات داشته و روزی در مسیری که تحت مراقبت عبور می کردند، عده ای از شیعیان خواستند به امام نزدیک شوند، اما امام به آنها اشاره کرد که نزدیک نشوند، زیرا اگر خلافت آنها را بشناسد، جانشان در امان نخواهد بود.

معاون فرهنگی و دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی قزوین تصریح کرد: البته بر اساس برخی نقل از ها به نظر می رسد در سال های ابتدایی امامت خود دارای آزادی هایی بوده و توانسته با شیعیان ارتباط برقرار کند.

وی افزود: بیشتر دوران امامت امام حسن عسکری علیه السلام در زمان خلافت مورد اعتماد که کمبود شدیدی بود سپری شد، از این رو امام حسن عسکری علیه السلام تقیه کردند و از طریق وکلایی که داشتند، به صورت مکاتبه با اصحاب خودشان ارتباط برقرار کردند.

استاد دانشگاه آزاد اسلامی قزوین تصریح کرد: پس از شهادت امام صادق(ع) اختلافات بین شیعیان افزایش یافت، یعنی گروهی از عقیده واقعی شیعه و اعتقاد امامت منحرف شدند. آنها معتقد بودند که با شهادت امام، امامت تمام می شود; به همین دلیل شبهات در عقاید شیعه پدید آمد و افزایش یافت و در برابر شبهاتی که بین علویان و قائلین به امامت اهل بیت علیهم السلام به وجود آمد، کار امام هدی برای روشن شدن و بیان آن مشکل شد. حقیقت

مهدیخانی بیان کرد: در این دوره قیام ها و قیام هایی علیه عباسیان صورت گرفت که برخی از این قیام ها توسط علویان انجام شد که برخی در قالب فرقه های انحرافی فعالیت داشتند و برخی نیز به دروغ خود را به اهل بیت منسوب کردند. تا برای خود پیروانی جمع کنند. از جمله قیام «صاحب الزنج» در بصره که خود را به اهل بیت منتسب کرد و با قیام بصره نزدیک به 15 سال باعث ناامنی و هرج و مرج شد.

آماده سازی ذهن شیعیان برای غیبت

وی تصریح کرد: از این رو شاهد هستیم که امام حسن عسکری علیه السلام شبهاتی را که برای مردم ایجاد شده بود از بین می برد و از سوی دیگر با رفتار تند صاحب الزنج که مردم را نسبت به اهل بیت علیهم السلام وادار کرد. بیت (علیه السلام). برای مشکوک شدن نامه ای به مردم بصره نوشت و ارتباط این شخص با اهل بیت (ع) را تکذیب کرد.

این استاد دانشگاه تصریح کرد: از سوی دیگر امام حسن عسکری علیه السلام مردم را از ماهیت حکومت بنی عباسی آگاه کرد و به «ابو احمد» که از خاندان طاهریان و مخالفان خلیفه بود نامه نوشت و معرفی کرد. خلیفه عباسی به عنوان یک ظالم و ستمگر. و در این نامه از خداوند می خواهد که هر چه زودتر این خلافت را از بین ببرد.

وی خاطرنشان کرد: همانطور که گفته شد امام حسن عسکری علیه السلام در میان اصحاب خود نمایندگانی داشتند اما گاه برخی از این نمایندگان از راه حق و اهل بیت علیهم السلام منحرف می شدند که از جمله آنها می توان به فارس بن حاتم اشاره کرد. یکی از نمایندگان امام، اما رفتار غیراخلاقی و خیانت در امانت خود داشت که در نهایت منجر به طرد ایشان از سوی امام شد.

مهدیخانی تصریح کرد: همچنین ضرورتی که شرایط آن زمان ایجاب می کرد، آماده سازی ذهن شیعیان برای غیبت بود، در این زمینه امام حسن عسکری(ع) مطالبی را برای نمایندگان خود بیان می کردند تا شیعیان با خبر شوند و تبدیل شوند. از این رو امام حسن عسکری علیه السلام علیرغم محدودیت ها و محصورات، نقش تبیین کننده ویژه ای ایفا کردند.

معاون فرهنگی و دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی قزوین در پایان گفت: امام حسن عسکری علیه السلام نیز در دوران امامت خود در عرصه های علمی و فرهنگی از جمله تفسیر عسکری و صفیحه عسکری که منسوب به این امام هستند، فعالیت داشتند. .