چرا باید به عربی نماز بخوانیم؟

نقل از کردن پایگاه اندیشه و فرهنگ مبلغانانسان ها در دنیا به زبان های مختلفی با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند که یکی از آنها زبان عربی است.

مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی نوشت: مهمترین ویژگی زبان عربی، قرآن بودن کلمه است و خداوند آیات کتاب خود را با این کلمه بر ما نازل کرده است. پیامبر اکرم (ص) و ائمه (علیهم السلام) با این کلام به درگاه خداوند مناجات کردند. این واژه به دلیل اینکه زبان متون و منابع ارزشمند اسلامی یعنی متون حدیثی، تفسیری و تاریخی است، از قداست و ارزش خاصی برخوردار است.

نماز یکی از فروع دین و از عبادات واجب است که در روز در پنج نوبت انجام می شود و در متون دینی ما از آن به عنوان «شرط قبولی سایر اعمال» و «رکن دین» یاد شده است. “.

قرآن کریم به این عبادت عنایت ویژه ای داشته و دستورات و نکاتی را در این زمینه بیان کرده است.

دعا به زبان عربی با همان کلمات و عباراتی که پیامبر و سایر مسلمانان اولیه می خواندند دلایل متعددی دارد که به برخی از آنها اشاره می کنیم.

نکته اول:

انسان می تواند به هر زبانی که می خواهد با خدا صحبت کند، غیر از دعا، راز و نیاز را با او در میان بگذارد، دردها و نیازهایش را با او در میان بگذارد و دعا کند. بر اساس فتوای اکثر مراجع، انسان می تواند حتی در قنوت نماز که همان طلب حاجت است، با او به فارسی یا هر زبان دیگری صحبت کند.

پس ارتباط با خدا از طریق زبان مادری هیچ منعی ندارد; اما نماز را به دلیل برخی از خصوصیات معیار و نماد نوع باید با آداب خاصی اقامه کرد.

نکته دوم:

نماز برای مسلمانان شعار و معیار است و اقامه نماز به هر زبانی ممکن است به مرور زمان ماهیت آن را تغییر داده و مخدوش کند.

همانطور که سرود ملی معیار و شعار یک کشور است و همه مردم ایران فارغ از زبان و لهجه باید سرود ملی را به فارسی بخوانند وگرنه شعاری نخواهد بود.

در نتیجه چون نماز معیار و یکی از اساسی ترین عبادات در دین مبین اسلام است، باید به همان ترتیبی که خداوند دستور داده است، انجام شود.

نکته سوم:

اسلام دینی جهانی است و می خواهد همه مسلمانان را به وحدت و اتحاد دعوت کند. وحدت در عبادات، با همان آداب و به سمت قبله واحد، از عوامل مهم وحدت مسلمانان است.

پس اگر هرکس به هر زبانی و با هر اخلاقی که می خواهد نماز بخواند این وحدت از بین می رود.

نکته چهارم:

از نظر زبان شناسان، زبان عربی یکی از کامل ترین زبان های جهان است که می تواند مفاهیم و مطالب گسترده و عمیق را در قالب های زیبا و کوتاه بیان کند. در حالی که بقیه زبان ها آنقدر قوی نیستند.

مثلاً در فارسی معادل «الرحمن» و «الرحیم» وجود ندارد و «رحمن و رحیم» معادل کاملی برای آن نیست.

نکته پنجم:

عبادت خضوع و خضوع در برابر خداوند است و هدف آن رساندن انسان از خود محوری به خدامحوری است و لذا باید خداوند را آن گونه که دستور داده است عبادت کرد. بنابراین تأثیر گذاشتن بر میل و اراده شخصی انسان در نماز با روحیه اطاعت و عبادت منافات دارد.

بنابراین، خواندن نماز (عبادت خاص) به زبان خاص به معنای پیروی از قوم خاصی مانند عرب نیست. دعاها و عبارات چیزی نیست که ما نتوانیم آن را بفهمیم. حداقل درک یا یادگیری این مقدار از زبان عربی که زبان اسلام و قرآن است برای ما چندان دشوار نیست.

دعا به زبان عربی با همان کلمات و عباراتی که پیامبر و سایر مسلمانان اولیه می خواندند دلایل متعددی دارد که به برخی از آنها اشاره می کنیم.

نکته اول:

انسان می تواند به هر زبانی که می خواهد با خدا صحبت کند، غیر از دعا، راز و نیاز را با او در میان بگذارد، دردها و نیازهایش را با او در میان بگذارد و دعا کند. بر اساس فتوای اکثر مراجع، انسان می تواند حتی در قنوت نماز که همان طلب حاجت است، با او به فارسی یا هر زبان دیگری صحبت کند.

پس ارتباط با خدا از طریق زبان مادری هیچ منعی ندارد; اما نماز را به دلیل برخی از خصوصیات معیار و نماد نوع باید با آداب خاصی اقامه کرد.

نکته دوم:

نماز برای مسلمانان شعار و معیار است و اقامه نماز به هر زبانی ممکن است به مرور زمان ماهیت آن را تغییر داده و مخدوش کند.

همانطور که سرود ملی معیار و شعار یک کشور است و همه مردم ایران فارغ از زبان و لهجه باید سرود ملی را به فارسی بخوانند وگرنه شعاری نخواهد بود.

در نتیجه چون نماز معیار و یکی از اساسی ترین عبادات در دین مبین اسلام است، باید به همان ترتیبی که خداوند دستور داده است، انجام شود.

نکته سوم:

اسلام دینی جهانی است و می خواهد همه مسلمانان را به وحدت و اتحاد دعوت کند. وحدت در عبادات، با همان آداب و به سمت قبله واحد، از عوامل مهم وحدت مسلمانان است.

پس اگر هرکس به هر زبانی و با هر اخلاقی که می خواهد نماز بخواند این وحدت از بین می رود.

نکته چهارم:

از نظر زبان شناسان، زبان عربی یکی از کامل ترین زبان های جهان است که می تواند مفاهیم و مطالب گسترده و عمیق را در قالب های زیبا و کوتاه بیان کند. در حالی که بقیه زبان ها آنقدر قوی نیستند.

مثلاً در فارسی معادل «الرحمن» و «الرحیم» وجود ندارد و «رحمن و رحیم» معادل کاملی برای آن نیست.

نکته پنجم:

عبادت خضوع و خضوع در برابر خداوند است و هدف آن رساندن انسان از خود محوری به خدامحوری است و لذا باید خداوند را آن گونه که دستور داده است عبادت کرد. بنابراین تأثیر گذاشتن بر میل و اراده شخصی انسان در نماز با روحیه اطاعت و عبادت منافات دارد.

بنابراین، خواندن نماز (عبادت خاص) به زبان خاص به معنای پیروی از قوم خاصی مانند عرب نیست. دعاها و عبارات چیزی نیست که ما نتوانیم آن را بفهمیم. حداقل درک یا یادگیری این مقدار از زبان عربی که زبان اسلام و قرآن است برای ما چندان دشوار نیست.