ذهنیت جمعی ما در دوره مدرن با یاد و خاطره گذشته و اسطوره های تاریخی گرم شد. دوم ژوئن یک استراحت بود. کمی بود اما به عقب رانده شد. امروز اسطوره های جدید به این زمینه رسیده اند. سخت است که سعی کنید آن اجاق ساکت را روشن کنید. آنها موفق نمی شوند مگر اینکه خودشیفتگی سابق را رها کنند و زمینه تغییر را تقویت کنند.
برخلاف فضای ایدئولوژیک انقلابی ، 2 ژوئن می خواست فرصتی برای دفاع از حریم شخصی فردی ایجاد کند. او جامعه مدنی را تئوریزه کرد و به فکر امکانات دموکراسی در قلمرو زندگی سیاسی ایران بود. این همه امکان پذیر نبود مگر اینکه همه هویت ها و هویت های بنیادگرایانه باطل شوند. از دین هویت گرفته تا سیاست با هویت. متفکرانی که از حمایت نظری از جنبش دوم ژوئن حمایت می کردند ، از گذشته یا آینده نادان بودند. “اکنون” نقطه کانونی آنها بود. در اصل ، آنها با هر حس گرم نامناسب بودند. تمام داستان ها و روایت های اسطوره ای با توجه به آزمایش آنها سرد و بی روح شدند.
دکتر سوره مهمترین نظریه پرداز آن دوره است. کار مهم او این بود که رستگاری را از قلمرو سیاست به دست آورد. مخاطبان عرفانی و مذهبی به رستگاری عرفانی خود توصیه کردند که به قلب های شخصی و پیشینه های عرفانی مراجعه کنند و سیاست را متوقف کنند تا مطابق با عقلانیت سیاسی خاص اداره شوند. 2 ژوئن قادر به ایجاد قدرت جمعی نبود. حداکثر توانایی آن بسیج انتخابات بود. از آنجا که فرصت انتخابات رایگان در ایران محدودتر شد ، بازار دوم خورد لاغر شد. آنها هیچ گرمی نکردند ، بنابراین در روزهای سیاست مدنی مختل شدند و همه چیز محو شد.
اجاق گاز گرم ذهنیت جمعی با اسطوره های قانون اساسی و دوران رضا شاه آغاز شد. آنها کم و بیش ، با اسطوره های ایران باستان ، هویتی را در سیاست ایجاد کردند و یک ساختار سیاسی بنا کردند. اما اسلامگرایان از این نظر دویست موفق بودند. اجاق های گرم و گرم بر خلاف اجاق گاز رسمی پهلوی ساخته شده است. صنعت اسطوره ای توسط شخصیت ها و حکایات روزهای ابتدایی اسلام مورد استفاده قرار گرفت و یک ذهنیت جمعی گرم و داغ تشکیل شد. از آن ذهنیت ، یک نیروی بزرگ ایجاد شد ، یک انقلاب به صحنه آمد و سیستمی بر روی آن ساخته شد و یک سقف برای کنترل عرصه سیاسی ساخت.
ژوئن دوم قول قلمرو NUTERIBLE را داد ، اما این یک وقفه کوتاه مدت بود. امروز ، آماده سازی برای لحن جدید تهیه می شود. برخی از آنها به انگشتان ایران باستان اشاره کرده اند. آنها سعی می کنند ذهنیت جمعی و آتشین را گرم کنند. در همه جا در مورد فرهنگ و فرهنگ و اخلاق معتبر ایرانی صحبت می کند. اما آنها هیچ موفقیتی ندارند. به نظر می رسد که هیزم مرطوب است و ایجاد قدرت ندارد. دومین ماه ژوئن نتوانست مبارزه یک فرد را برای استقلال از دلبستگی های ایدئولوژیک به یک فردیت متوسط هدایت کند. به همین دلیل ، همزمان با سیاست در حوزه فرهنگی کاهش یافت. راه اصلی برای خروج از جامعه اتمی جامعه ایران گسترش میل به تغییر است. نه تنها فردیت را در یک هویت محکم تخمیر نمی کند ، بلکه با پذیرش دیگری نیز تقویت می شود.
دشمن دشمن هویت های خودشیفتگی قدیمی است. اما در عین حال ، می تواند فرصتی برای احیای اسلام و ایرانی فراهم کند. این اسلام و ایرانی بودن با آنچه امروز می دانیم بیگانه است.
منبع: کانال نویسنده
21616
منبع: www.khabaronline.ir
