گروه فکری: در یادداشت های کوتاه دکتر م.کاشی حمدجاواد گولامرزا که در کانال او منتشر شده ، دروس بحران آب بررسی شده است. وی در مقاله خود ، به 2 شاخص ، فضیلت ، محصول 2 جمع در برابر جنون جمعی ، مدیریت 2 گیگ و بحران 2- آب به عنوان نمادی از بحران سیاسی ، و 2 تعیین کننده اصلی اجرای آنها ، از جمله مشارکت 2 عمومی ، امور 2 عمومی و او می داند. این یادداشت به شما برمی گردد:
****
ماه و خورشید و چرخ فلک در جای خود قرار دارند تا مردم و حاکمان آنها در این سرزمین بدانند که سیاست عموم مردم است. نه حاکمان نباید تصور کنند که شکایت می کنند ، و نه مردم در تصور اینکه گیرنده صرفاً از سیستم سیاسی خدمات می کند. در غیاب سیاست فضیلت ، زندگی از یک جنون جمعی عبور می کند و خرد جمعی فقط به شرط سیاست فضیلت وجود خواهد داشت. رژیم پهلوی و سیستم جمهوری اسلامی هر دو نتوانستند ارواح مردم را مدیریت کنند. روزگاری ، آنها آمدند تا با بخش بزرگی از مردم و مردم خود را بیگانه پیدا کنند. آنچه امروز متمایز است ، عدم توانایی در مدیریت بدن افراد است. آب بهتر از هر چیز دیگری اثبات می شود. مدیریت بدن افراد نیز از قدرت خارج است.
ما در یک نقطه عطف سیاسی زندگی می کنیم. این سیستم همیشه از مردم می خواست که شمع وجود را جمع و تقویت کنند. این اولین بار است که سیستم توسط مردم پراکنده می شود. اقداماتی را برای ترک مردم تهران برای کاهش بار آب و برق ارائه دهید. این معنی ندارد به جز اینکه دولت به جای اینکه در قلمرو زندگی مردم قرار بگیرد عقب نشینی می کند. هرچه مردم کمتر و پراکنده تر باشند ، حاکمیت آسانتر می شود.
تک تک مردم ایرانی خردمند هستند ، اما بحران آب ثابت می کند که در زندگی جمعی خود یک جنون جمعی بوده است. هم مردم و هم دولت در این جنون جمعی نقش داشته اند. اگر مردم به فکر مزایای کوتاه مدت خود در مصرف آب هستند ، به دلیل عدم درک عمومی از مردم است. اما برای درک مردم ، آنها مجبور بودند در یک زمینه عمومی با یکدیگر ملاقات کنند و کثرت ، تنوع و فراوانی دیگران را تصدیق کنند. آنها از کاستی ها و تصمیمات جمعی خود برای کاهش بار آگاه بودند. همان کاری که همسایگان امروز در جلسات ماهانه در آپارتمان خود انجام می دهند. دولت شانی جز اجرای دیدگاه عمومی نبود. این همان سیاستی است که فضیلت آن است.
مردم از رنجهای جمعی خود درک نکرده اند و در کاهش آن نقشی ایفا نکرده اند. دولت هیچ ارتباطی با رنج واقعی مردم نداشته است. با توجه به وضعیت مالی و قدرت فراوان ، او جاه طلبی بوده است که هیچ ارتباطی با مسائل واقعی مردم ندارد. بحران آب خطرناک ترین و در عین حال آموخته ترین پدیده در عرصه سیاسی ما است. این بسیار بیشتر از خطر جنگ تاریک شده است. اگر راهی برای خارج شدن از این بحران وجود داشته باشد ، این است که با باز کردن حوزه زندگی جمع و سیاسی ، سیاست فضیلت را احیا کنید. فروتنی دولت ، اعتراف به معلولیت ها و کاستی های قبلی ، تلاش برای به دست آوردن اعتماد به نفس عمومی ، عقب نشینی از سمتهای قبلی و آماده سازی برای امضای قرارداد جدید برای زندگی جمعی ، راه حل هایی برای بحران های امروز است.
1
منبع: www.khabaronline.ir
