چرا حمله اسرائیل به قطر بیش از یک عملیات تروریستی بود؟ / نبرد اعتبار برای تسخیر ذهن

گروه فکری: در مقدمه ای که روزنامه ایران در یادداشت تاجیکمحقق علوم سیاسی می گوید: “در جنگ های مدرن ، برخی از وقایع فراتر از یک درگیری نظامی صرف هستند و به عنوان” نمایش “برای تأثیرگذاری بر ذهنیت طراحی شده اند.” حمله هدفمند اسرائیل به اعضای دفتر سیاسی حماس در دوحه ، پایتخت قطر ، یکی از این رویدادها است. کلید درک ابعاد واقعی حمله در میدان نبرد نیست بلکه در قلمرو پیچیده “روانشناسی سیاسی” و “نبرد روایت ها” است. در یادداشت فوق ، این رویداد به عنوان “ضربه ارتباطی استراتژیک” تعبیر می شود. یک عمل محاسبه شده که هدف نهایی آن صرفاً از بین بردن جسمی چندین فرد نیست ، بلکه تغییر معادلات ادراکی و ارسال پیام های منطقه ای است.بشر این رویداد نشان می دهد که در درگیری های مدرن ، “قدرت نماد” به همان اندازه “قدرت آتش” مهم است و پیروزی یا شکست ، نه در میدان نبرد بلکه در زمینه ذهن و ذهن.

****

حمله هدفمند اسرائیل به اعضای دفتر سیاسی حماس در دوحه فراتر از یک عملیات نظامی مشترک بود. این باید در چارچوب “روانشناسی سیاسی” به عنوان “ضربه ارتباطی” قدرتمند با هدف تغییر معادلات ادراکی و روانشناختی در جنگ فعلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد.
این رویداد یک لایه کلیدی دارد:

1. به نماد ضربه بزنید: صدای راوی را بردارید

اسرائیل با حمله به اعضای ارشد جنبش حماس به دنبال پیام است: “من به دنبال گفتگو و آتش بس با دشمنانم نیستم و فقط با حذف آنها ، اراده و اهداف خود را اعمال خواهم کرد.” این قانون به دنبال انتقال پیام به جامعه اسرائیل برای خود نتانیاهو است: دولت وی وظیفه دارد همه مقامات 5 اکتبر و مخالفت را در هر مقطع دنبال کند.
2. بازیابی روانشناختی: پاسخ به تروما جمعی

حمله 9 اکتبر با یک شوک امنیتی و روانی عمیق وارد اسرائیل شد و احساس آسیب پذیری و عدم تحمل پذیری در رژیم را تقویت کرد. از دیدگاه روانشناسی سیاسی ، چنین عملیات جسورانه پاسخی به آن آسیب است. این حرکت ، به عنوان نمایش قدرت و کنترل ، به جامعه اسرائیل اطمینان می دهد که دولت قادر به بازگرداندن امنیت و اعتبار از دست رفته است. این “انتقام نمادین” تقویت روح تضعیف و خسته از جنگ و ارتش مردم اسرائیل است.
1. هدف سوم: تحقیر قطر و ارسال پیام منطقه ای

انتخاب دوحه به عنوان محل کار تصادفی نبود. این عمل یک پیام دوگانه داشت:
الف) به حماس: اسرائیل فقط در مورد از بین بردن خونین همه اعضای جنبش حماس فکر می کند.
ب) به قطر: اسرائیل به حاکمیت هیچ کشوری در خاورمیانه احترام نمی گذارد ، و کشورهایی که اعضای جنبش حماس میزبان آن هستند با اقدامات تروریستی اسرائیل در قلمرو خود روبرو خواهند شد.
اسرائیل با این حرکت ، قطر – نقش واسطه گر را تحت فشار قرار داد تا هزینه حمایت سیاسی خود از حماس را مرور کند. این نشانگر خطر و اولویت بالای امنیت ضعیف اسرائیل در مورد ملاحظات دیپلماتیک معمولی است.
1. عواقب احتمالاً: نبرد روایات را تشدید کنید

این رویداد می تواند عواقب مهمی داشته باشد:
الف) چرخه خشونت را تشدید کنید: این ممکن است باعث شود حماس عملیات خود را در خارج از مرزهای اسرائیل برای انتقام گسترش دهد.
ب) مذاکرات دشوارتر: حذف بازیگران سیاسی جو اعتماد به مکالمات آینده را تضعیف می کند.
ج) روایت مقاومت را تقویت کنید: شهادت پنج عضو حماس و بقای اعضای ارشد جنبش حماس ، مبارزه جنبش حماس علیه اسرائیل را تقویت می کند و این حس به اعضای حماس منتقل می شود: ما هیچ اطمینان به پیام صلح از ترامپ ، دولت ایالات متحده و کشورهای عربی نداریم و شما به دنبال پیام صلح و صلح هستید.
د) ایجاد فضای بی اعتمادی برای ترامپ و دولت ایالات متحده: مشخص شد که وعده های صلح ترامپ و نقش واسطه ها برای پایان دادن به جنگ غزه یک درام بوده است و دولت ایالات متحده و اسرائیل به دنبال هژمونی در خاورمیانه هستند.
جنگ مدرن ؛ نبرد روایت و روانشناختی

حمله اسرائیل به اجلاس حماس در دوحه نشان می دهد که جنگ مدرن نه تنها یک نبرد فیزیکی بر روی زمین بلکه “نبرد روایی و روانی” است. در این نبرد ، “نمادها” به همان اندازه سخت افزار نظامی مهم هستند و عملیات برای تأثیرگذاری بر “درک و روحیه دشمن” قبل از آسیب رساندن به ساختارها طراحی شده است.بشر اسرائیل به وضوح اعلام کرده است که میدان نبرد را به هر کجا که دشمن در آن حضور داشته باشد گسترش می دهد و به حاکمیت ملل و یکپارچگی ارضی کشورها احترام نمی گذارد. ماندن اعضای ارشد این حمله ، اطلاعات ، استعداد سیاسی و پیش بینی رهبران جنبش حماس را نشان می دهد.

جنگ چرخه

حمله اسرائیل به اجلاس حماس در دوحه یک عمل اجرایی بود که هدف اصلی آن صرفاً حذف جسمی نبود ، بلکه “تأثیرگذاری بر درک ، احساسات و محاسبات روانشناختی” طرفین درگیر و ناظران بود. این رویداد نشان می دهد که در درگیری های مدرن ، “قدرت نرم” (توانایی شکل گیری روایت) و “قدرت سخت” (توانایی اعمال نیروی) به طور فزاینده ای در هم تنیده است. موفقیت نهایی نه تنها در میدان نبرد بلکه در زمینه ذهن عمومی و روانشناسی جمعی ملل نیز تعیین می شود.

1