چه کسی حضرت معصومه را دفن کرد؟/ درگیری هنگام دفن و دو مرد نقابدار

نقل از کردن پایگاه اندیشه و فرهنگ مبلغانبه نقل از باقر شریف قرشی، مورخ شیعه، از کتاب «جوهره الکلام فی مضح الصداء العلم»، دلیل سفر حضرت معصومه (س) به ایران، نامه ای بوده است که از سوی حضرت معصومه (س) به آن حضرت فرستاده شده است. امام رضا (علیه السلام) که در آن حضرت از ایشان خواست تا در خراسان نزد ایشان برود.

بیماری در ساوه و مرگ در قم

در آن زمان امام رضا علیه السلام ولیعهد مامون خلیفه عباسی بود و در خراسان زندگی می کرد. حضرت معصومه در بین راه مریض شد و از دنیا رفت.
به گفته سید جعفر مرتضی عاملی، حضرت معصومه (س) در ساوه مسموم و در قم به شهادت رسید.

دو نقل از در مورد علت رفتن ایشان به قم وجود دارد:
بر اساس نقل از اول، وی در ساوه بیمار شد و از همراهانش خواست که او را به قم ببرند.
بر اساس نقل از دوم که مؤلف کتاب تاریخ قم آن را صحیحتر دانسته است، خود قمی ها از او خواستند که به قم برود.

17 روز بیماری در خانه موسی بن خزرج اشعری

حضرت معصومه در قم در منزل شخصی به نام «موسی بن خزرج اشعری» ساکن شد و پس از 17 روز از دنیا رفت. پیکر او را در قبرستانی به نام بابلان (حرام کنونی) به خاک سپردند.

ماجرای دو سوار نقابدار برای دفن حضرت معصومه

آل سعد در تشییع پیکر حضرت معصومه (س) با هم اختلاف و دعوا کرد. در بعضى از روايات تاريخى آمده است، سرانجام تصميم گرفتند شخصى به نام «قدير»، خدمتكارى كه پيرمردى صالح بود، مراسم تدفين را انجام دهند;

علامه مجلسی در جلد 60 کتاب بحارالانوار در صفحه 219 آورده است:

هنگام تشییع پیکر حضرت معصومه ناگهان دو سوار نقابدار از صحرا ظاهر شدند و به سرعت نزدیک شدند و بر پیکر حضرت معصومه نماز خواندند و جنازه را تشییع کردند.
پس از تشییع جنازه، دو مرد نقابدار سوار اسب شدند و بدون صحبت با کسی آنجا را ترک کردند.

از آیت الله فاضل لنکرانی نقل شده که بعید نیست این دو سوار یکی از ائمه بوده باشند.