چگونه می توان بیماری های مزمن را در شرایط بحرانی مدیریت کرد؟

نادیا زاکالواندپاسخ: در روزهای بحرانی ، مانند بلایای طبیعی یا جنگ ، دسترسی به منابع بهداشتی محدود است و افراد در مراقبت از بیماریهای مزمن مانند دیابت ، فشار خون بالا ، بیماری قلبی ، ریوی و غیره با مشکلات زیادی روبرو هستند. در چنین مواردی ، رویکردهای خاص و راهکارهای مدیریت مؤثر مورد نیاز است.

چالش در مدیریت بیماریهای مزمن و راه حل های آن

1. دسترسی به دارو و درمان

در بحران ها ، دسترسی به تجهیزات پزشکی و پزشکی معمولاً محدود است و این زندگی افراد مبتلا به بیماری های مزمن را به خطر می اندازد.

راه حل:

استفاده از سیستم های مراقبت از راه دور ، مانند مشاوره و توصیه های پزشکی آنلاین ، به ویژه در مناطقی که دسترسی به مراقبت های بهداشتی محدود است ، تا حد زیادی مشکل درمان این بیماران را حل می کند.

2. عدم وجود زیرساخت های بهداشتی

در شرایط بحرانی ، بیمارستانها و مراکز پزشکی احتمالاً آسیب دیده یا گیر می شوند و زندگی بیمارانی که نیاز به مراقبت منظم دارند ممکن است به خطر بیفتد.

راه حل:

بیماران و خانواده های آنها باید در مورد نحوه کنترل بیماری در شرایط بحرانی آموزش ببینند. این آموزش ها شامل شناسایی علائم اضطراری ، نحوه مصرف دارو و روش های مراقبت است. داروی و نسخه های بیمار و تاریخچه پزشکی نیز باید در دسترس باشد.

همچنین در شرایط بحرانی مانند جنگ ، تیم های پزشکی رسانه ای باید در محلات مختلف فعال شوند تا به افراد مبتلا به بیماری های مزمن کمک کنند.

علاوه بر این ، تهیه داروهای حیاتی مانند انسولین ، داروهای قلبی ، فشار خون بالا و سایر داروها باید برای این افراد اولویت داشته باشد.

1 استرس

شرایط بحرانی ، به ویژه در طول جنگ ، تأثیر منفی بر سلامت روانی افراد دارد و از این طریق استرس و اضطراب افزایش می یابد. در این حالت ، شدت بیماری با بیماری های مزمن افزایش می یابد.

راه حل:

شبکه های پشتیبانی مانند اعضای خانواده ، دوستان و سازمان های امدادی می توانند نقش مهمی در بهبود وضعیت افراد مبتلا به بیماری های مزمن داشته باشند.

1. اختلال در توزیع خدمات پزشکی

در شرایط بحرانی ، توزیع ناعادلانه مراقبت های بهداشتی ممکن است باعث شود برخی از افراد نتوانند به درمان های مورد نیاز خود دسترسی پیدا کنند.

راه حل:

در شرایط بحرانی ، آژانس های مسئول باید داروها و تجهیزات را با استفاده از فن آوری های موجود تشخیص دهند و آن را به درستی و عادلانه توزیع کنند. علاوه بر این ، افراد مبتلا به بیماری های مزمن باید در اولویت قرار بگیرند.

1. کمبود منابع انسانی (پزشک و پرستار)

پزشکان و پرستاران ممکن است در شرایط بحرانی با استرس جسمی ، روحی و روحی زیادی روبرو شوند که تأثیر منفی بر عملکرد آنها دارد. علاوه بر این ، حملات به زیرساخت های بهداشتی نیز به منابع پزشکی و انسانی آسیب می رساند. این صدمات توانایی کارکنان درمان را برای رسیدگی به بیماران کاهش می دهد.

راه حل:

مهارت و توانایی پزشکان و پرستاران باید تقویت شود تا در شرایط بحرانی سریعتر باشند. این آموزش ها شامل مدیریت بحران ، پزشکی اورژانس و قابلیت های روانشناختی برای مقابله با استرس کار است. علاوه بر این ، سایر کارمندان سازمان بهداشت و درمان نیز باید به مهارت های کمکهای اولیه مجهز باشند تا در صورت لزوم بتوانند با کمک کارکنان درمان همراه شوند.

نظارت از راه دور با فن آوری های موجود ، مانند سایت های آنلاین ، کمبود پزشکان را جبران می کند ، بنابراین بیماران را از راه دور می کند.

در شرایط بحرانی ، استخدام داوطلبانی که مهارت و توانایی کمک به کارکنان درمانی را دارند می توانند فشار پزشکان و پرستاران را کاهش دهند. این افراد به انجام کارهای غیر پزشکی مانند توزیع دارو ، مراقبت های اولیه و کمک به بیماران کمک می کنند.

مدیریت بیماریهای مزمن در شرایط بحرانی نیاز به اقدامات نوآورانه و انعطاف پذیر دارد. با توجه به استراتژی های مهم در این زمینه ، بیماران نیاز به توجه فوری می توانند از آنها مراقبت کنند.

منبع:

سازمان بهداشت جهانی