نقل از کردن پایگاه اندیشه و فرهنگ مبلغانبانی بنای اصلی حرم و هسته مرکزی بقعه و گنبد، وزیر شیعه سلجوقی، معروف به «مجدالملک براوستانی قمی» در قرن پنجم هجری بوده است.
مقبره حضرت عبدالعظیم (علیه السلام) در دوره های بعد به ویژه در زمان ایلخانان با تغییراتی همراه بود، در عصر تیموری اقداماتی برای مرمت حرم انجام شد و در 2 دوره صفویه شاهد بود. بازسازی های گسترده شاهان صفوی به دلیل شیعه بودن به حرم مطهر توجه خاصی داشتند. در سال 944 هجری قمری شاه طهماسب اول صفوی رواق ها و رواق های غربی و شرقی حضرت عبدالعظیم (علیه السلام) را ساخت و سایر پادشاهان صفوی از جمله شاه عباس اول، عباس دوم و طهماسب دوم برای این امر موقوفاتی کردند. محل زیارت
قدیمی ترین اثری که در بنای فعلی آستان مقدس وجود دارد، سردار آجری دوره سلجوقی از آثار مجدالملک قمی در حدود سال های ۴۹۵ تا ۴۹۸ هجری قمری است. از خصوصیات سردار در دوران سلجوقی می توان به این نتیجه رسید که قدمت بنای مقبره حتی از قرن پنجم هجری بیشتر است و احتمالاً می توان بنای فعلی را مربوط به قرن چهارم هجری دانست. دروازه قدیمی و ورودی اصلی محوطه بقعه از همان ضلع شمالی امروزی بوده است.
بنای بازار، بارگاه جدید، غرفه‌ها و ایوان‌های اطراف بارگاه مذکور، ایوان آینه‌کاری بزرگ و جاکفشی‌های دو طرف آن، ساختمان مدرسه امین‌السلطان در شمال شرقی بارگاه، جیران. باغ در غرب آستان و باغ توت در غرب بارگاه بزرگ و سرانجام بنای بقعه و گنبد بزرگ امامزاده طاهر. (ع) و تحول اساسی در جایگاه آستانه پیامبر (ص) در زمان قاجاریه رخ داد.
منبع: www.khabaronline.ir
