
نقل از کردن پایگاه اندیشه و فرهنگ مبلغان، مرحوم آیت الله مجتبی تهرانی در یکی از جلسات درس اخلاق به مناسبت ماه رجب با استناد به روایتی موضوع «روزه نگرفتن در ایام ماه رجب» را بررسی کردند که این مطالب ارزشمند تقدیم می شود. علما برای بهره برداری علمی و معنوی.
به روایت شبکه آیت الله مجتبی تهرانی در روایات آمده است: «ای پیامبر خدا که از ضعف یا به دلیل قادر به روزه رجب نیستی».
اگر کسى از نظر مزاج بیمار یا ضعیف بود و نمى توانست در ماه رجب روزه بگیرد، «او امرات پاک نیست».
یا زنی بود که در قاعدگی نمی توانست روزه بگیرد «یسناو ماء ذا لینالا مااء وصفتهو».
برای رسیدن به آنچه شما گفتید چه باید بکند؟ «قَالْ أَوْفَانَهُ لِیْمُ الْمُتْقرِینَ»؛ حضرت فرمود: برای هر روز یک قرص نان در راه خدا به فقیر بدهید.
«و این چیزی است که جان من به من داده است، اگر او به این صدقه تمام روز وفادار باشد، آن را شرح دادیم». سوگند به کسی که جان من در دست اوست اگر این کار را بکند این اتفاق می افتد.
باز هم فرع دارد تا اینکه می گوید: «یا رسول الله (ص) چرا قدرتی برای این صدقه نیست؟ اگر کسی از نظر مالی توانایی این کار را ندارد، «یسناو ما زا لیناله ما وصافت»; برای رسیدن به آنچه توضیح دادید چه چیزی لازم است؟
«سبحان الله تعالی هر روز از رجب تا سی روز با این تسبیح صد مرتبه»;
فرمود: در هر روز از ماه رجب این تسبیح را که محدث قمی نیز صد مرتبه نقل کرده است بخواند: «سبحان الله سبحان». الاکرم سبحان از لباس العز است و اهل بیت است.» بحار الانوار، ج 94، ص 31».
بنابراین نمی توانیم از نظر کیفی یا کمی بگوییم که چه نسبتی بین ظاهر عمل ما و باطن آن وجود دارد.
یعنی وقتی باطن عمل ظاهر می شود باید روی آن نمره بگذاریم و قوت و ضعف آن را بسنجیم و چه کنیم.
زیرا مربوط به دو جهان و متناسب با یک جهان هستند. این هم در بعد گناه است و هم در بعد خیر.
منبع: www.khabaronline.ir