کلمات بیشتر از اسلحه مردم را کشته اند

دکتر مهراب صادقی نیایک متخصص جامعه شناسی فرهنگی مقاله ای دارد که مایه تأمل است: در پی درگذشت همسر یکی از مراجع تقلید پیام های تسلیت شخصیت های مذهبی و سیاسی صادر شد. در مورد آنها تعابیر مختلفی به کار رفته است;
بانوی گرامی، همسر گرامی، کریمه بیت مرجع علیقادر، همسر گرامی

اما در تعدادی از پیام های تسلیت از مفهوم «تعلق» استفاده شده است. به عنوان مثال، امروز چند پیامک رسمی از سوی حوزه برای دعوت به شرکت در مراسم خاکسپاری آن بانوی پارسا منتشر شد که در آن از کلمه متالقه که صیغه مؤنث متالقه است استفاده شده است. واژه ای که می تواند برای دنیای امروز آزار دهنده باشد. زبان یک پدیده پیچیده فرهنگی است. آینه ای است که زندگی فرهنگی و نظام ارزشی ما را آشکار می کند. ما در زبان خود زندگی می کنیم و شخصیت فرهنگی ما و همچنین معنای جهان در زیر زبان ما پنهان است. کلمات سیستم فکری ما هستند. حرف ها را باید جدی گرفت. (منبع: کانال تلگرام دکتر مهراب صادقی نیا)

تجزیه و تحلیل شخصی و تجویز:

از دو جهت می توان به آن نگاه کرد:

– اول اینکه کلمات بازتابی از سیستم فکری ما هستند. فرض کنید اگر هنگام رانندگی با راننده قهر کنم و از کلمه یابو و گاو استفاده کنم. این نشان می دهد که من یک سیستم فکری خشونت آمیز دارم و این خشونت در کلمات خودش را نشان می دهد. مثلاً زنان را ضعیف می‌گفتیم یا برای عرب‌ها کلمه «مارمولک» یا سیاه‌پوستان را کاکاسیه و… می‌گفتیم.

– دوم اینکه می توان گفت کلمات، عبارات، ضرب المثل ها سیستم تفکر و رفتار ما را شکل می دهند. فرض کنید نسل های قبلی ما از اصطلاح ضعیف برای زنان استفاده می کردند. این حرف ها چه معنایی داشت؟

*تقویت ساختارهای قدرت: این اصطلاح به تقویت مردسالاری کمک کرد و زنان را در موقعیتی فرودست قرار داد. با استفاده از این اصطلاحات، مردان می توانستند زنان را کنترل کنند و آنها را مجبور به اطاعت از آنها کنند.
*توجیه نابرابری: این عبارات برای توجیه نابرابری های موجود بین زنان و مردان استفاده می شود.
*کاهش اعتماد به نفس در اثر تلقین و تکرار: خودتان را جای یک دختر نوجوان در 300 سال گذشته بگذارید. وقتی از بچگی با چنین کلماتی بزرگ می شوید، آیا اعتماد به نفس، عزت نفس و خودباوری در شما باقی می ماند؟

یا فرض کنید یکی می گوید از این ستون به آن ستون است و دیگری می گوید آب از آب حرکت نمی کند! یا سگ زرد، برادر شغال، یا در روی این پاشنه می چرخد. اینها همه حرف است. اما دو گونه به دنیای ما معنا می دهند. آنها دو نوع عمل را تداعی می کنند. دو جور آدم می سازند. کلمات مسموم، جوک های مسموم، ضرب المثل های سمی حتی اگر روی ما تاثیر نگذارند (چون من این کلمات را بر اساس سیستم فکری خودم می گویم و نه برعکس) روی دیگران تاثیر می گذارد. ما مسئول تک تک کلماتی هستیم که می گوییم و بر رفتار و اعمال دیگران تأثیر می گذاریم. کلماتی که استفاده می کنیم پس از مدتی به پیش فرض های ما تبدیل می شوند.

البته می دانیم که رابطه ذهن و زبان بسیار پیچیده است و بحث ها و بررسی های زیادی در این زمینه در زمینه ها و نظریه های روان زبان شناسی، نسبی گرایی زبانی و زبان شناسی شناختی وجود دارد. نقل قول معروفی از وینستون چرچیل وجود دارد که می گوید ما ساختمان ها را می سازیم و بعد آنها ما را می سازند. من فکر می کنم بین خیلی چیزها رابطه وجود دارد، از جمله اینکه ما کلمات را می سازیم و کلماتمان.

کلمات معنا و ارزش خاصی را به همراه دارند. به همین دلیل است که برخی کشورها نام برخی مکان‌ها و برخی واژه‌ها را تغییر داده‌اند زیرا ارزش‌های ضدقومی را به همراه داشته است. حرف ها را جدی بگیرید، زیرا چه آنها را جدی بگیریم و چه نگیریم، آنها ما را جدی می گیرند! اسلحه به اندازه کلمات کشته نشده است.

*منبع: کانال نویسنده

بیشتر بخوانید:

دولت ایران گرفتار سارکوپنیا شد!
10 توصیه برای کسانی که در ایران می مانند / در شرایط سخت زندگی می کنند
ما از نظر روحی ضعیف هستیم! شما چطور
باختیم، بد باختیم. ایران 1 – قطر 5
پسر عموی من عیاش!

216216