گشایش بخت جوانان در غساله مش غلامحسین!

نقل از کردن پایگاه اندیشه و فرهنگ مبلغان، حمام تاریخی قلعه بریانک که اثری از آن باقی نمانده است تا دوره پهلوی دوم یکی از نمادهای این محله بوده و پیوند عمیقی با آداب و سنن و فرهنگ عامه اهالی داشته است.

به نقل از همشهری، قبل از ویرانی قلعه بریانک، این حمام تاریخی با قدمت یک قرن در داخل قلعه زنده بوده و مورد استفاده اهالی بوده است. قدیمی‌های محله به خوبی می‌دانند که بسیاری از سنت‌های تهرانی‌های قدیم در غسالخانه قدیمی قلعه رعایت می‌شده و از روزهای پر رونق این حمام داستان‌های معتبری نقل می‌کنند.

رحمت الله خادم الحسینه یکی از اهالی بریانک درباره روزهای باشکوه قدیمی ترین غسالخانه بریانک می گوید: غسالخانه مشغلامحصین محلی برای تبادل نظر، اطلاع رسانی و حل مشکلات و حتی گشایش در اقبال جوانان بود. این حمام متعلق به غلامحسین خان بوده و اهالی در دو نوبت از آن استفاده می کردند حمام از صبح تا غروب که توسط مولود خانم همسر غلامحسین خان اداره می شد و بخش مردان با حضور غلامحسین خان شروع به کار کرد که در این غسل انجام می شد، رسم بر این بود که مادر داماد وعده های ازدواج و قرارهای ازدواج پسرش را با عروس نشان می داد. حمام پس از توافق طرفین، جشن و شادی مختصری برپا شد و بسیاری این توافق شفاهی را ازدواج دو جوان دانستند.

حمام تاریخی قلعه بریانک که با گذشت زمان به کلی ویران شد، تا دوره پهلوی دوم که عملاً چیزی به نام پاتوق محله وجود نداشت، پاتوق تمام عیار ساکنان این محله بود. اخبار محلی از دل حمام قدیمی به اطلاع اهالی رسید. خادم الحسینیه می گوید: حمام مش غلامحسین که معماری بسیار ساده ای داشت محل برگزاری مجالس عقد و عروسی برای جوانان محله بود.

بر اساس رسم مردم بریانک، برخی از دختران تازه نامزد با کیسه های پر شربت و برخی دیگر با کیسه های پر از لباس های نو عروس را همراهی می کردند و او را برای تدارک مراسم عروسی به دستشویی می بردند. وظیفه مادر عروس تهیه ناهار برای مهمانان بود. وقتی به حمام می رسیدند ملحفه های رنگی و ترمه دوزی پهن می کردند و لباس ها و وسایل مورد نیاز عروس را داخل آن می گذاشتند تا عروس برای مراسم آماده شود. با تخریب قلعه بریانک، حمام مشغلامحسین که دیگر شکوه گذشته خود را نداشت، به کلی ویران شد و تمامی مراسمی که در این حمام قدیمی برگزار می شد، به خاطره ای در ذهن اهالی تبدیل شد.