مطالعه ای که اخیراً در ژورنال مرزی علوم در سیستم های علوم اعصاب منتشر شده است ، بررسی کرده است که چگونه جویدن مواد مختلف بر مغز تأثیر می گذارد و نشان داده است که جویدن چوب به طور قابل توجهی سطح آنتی اکسیدانی مغز را افزایش می دهد.
تحقیقات قبلی نشان داده است که طبق گفته ISNA ، جویدن می تواند بر فعالیت مغز و جریان خون تأثیر بگذارد. این مهم است زیرا مغز برای عملکرد صحیح مغز به اکسیژن و مواد مغذی نیاز دارد و این منابع حیاتی با کمک جریان خون به مغز می رسند. حتی برخی از مطالعات نشان داده اند که افرادی که در جویدن مشکل دارند ، معمولاً قدرت شناختی ضعیف تری دارند. با این حال ، هنوز مشخص نیست که در هنگام جریان خون ناشی از جویدن ، چه تغییرات متابولیکی رخ می دهد.
یکی از زمینه های مورد علاقه ، استرس اکسیداتیو در مغز است. استرس اکسیداتیو در حقیقت آسیب هایی است که مولکول های مضر به نام رادیکال های آزاد به سلولهای مغزی وارد می کنند. این نوع آسیب نقش مهمی در کاهش عملکرد مغز به عنوان سن دارد. مغز در برابر استرس اکسیداتیو بسیار آسیب پذیر است زیرا اکسیژن زیادی را مصرف می کند و چربی هایی دارد که به راحتی آسیب می بینند.
مغز از آنتی اکسیدان ها برای محافظت از خود استفاده می کند که یکی از آنها گلوتاتیون است. گلوتاتیون ، مانند محافظ سلولهای مغزی ، رادیکال های مضر اکسیژن را خنثی می کند. کارشناسان این مطالعه کنجکاو بودند که ببینند جویدن ، به ویژه جویدن در انواع سختی ، می تواند بر میزان این آنتی اکسیدان محافظ در مغز تأثیر بگذارد. آنها همچنین می خواستند بررسی كنند كه آیا تغییرات در سطح گلوتاتیون با تغییر در مهارتهای شناختی همراه است یا خیر.
برای بررسی این سؤالات ، کارشناسان چهار دانشجو سالم را در یک دانشگاه کره جنوبی مطالعه کردند. آنها دانش آموزان را به دو گروه تقسیم کردند: گروهی از آدامس و گروه دیگر از چوب کوچک مانند بستنی. کارشناسان اطمینان دادند که این دو گروه از نظر سن ، جنس و تحصیلات مشابه هستند.
قبل از جویدن و سپس پنج دقیقه بعد ، کارشناسان سطح گلوتاتیون را در بخشی از مغز به نام قشر کمربند قدامی با استفاده از یک روش خاص تصویربرداری مغز به نام طیف سنجی رزونانس مغناطیسی اندازه گیری کردند. این ناحیه از مغز به دلیل نقش مهم آن در کنترل شناختی و فرآیندهای فکری در نظر گرفته شد.
علاوه بر اندازه گیری سطح گلوتاتیون ، همه شرکت کنندگان قبل و بعد از جلسه جویدن یک آزمایش شناختی را انجام دادند تا به سرعت جنبه های مختلف توانایی های شناختی از جمله حافظه ، توجه ، زبان و توانایی های بصری را ارزیابی کنند. این به کارشناسان اجازه می دهد بررسی کنند که آیا تغییرات شناختی در ارتباط با جویدن رخ داده است یا خیر.
پس از تجزیه و تحلیل داده ها ، کارشناسان به نتایج جالبی دست یافتند. در مرحله اول ، آنها قبل و بعد از جویدن سطح گلوتاتیون را در کمربند قدامی مشاهده کردند و دریافتند که سطح گلوتاتیون در گروهی که بیشتر از قبل جویده شده بود. این نشان می دهد که جویدن چوب احتمالاً میزان این آنتی اکسیدان مهم در آن منطقه را افزایش داده است.
با این حال ، هیچ تغییر قابل توجهی در سطح گلوتاتیون آدامس مشاهده نشده است. البته تفاوت معنی داری بین تغییر در سطح گلوتاتیون در دو گروه از جویدن چوب و آدامس وجود نداشت ، اما روند کلی نشان داد که افزایش گلوتاتیون در گروهی که چوب را دیده است.
در مرحله بعد ، کارشناسان رابطه بین تغییرات سطح گلوتاتیون و عملکرد در تست های شناختی را بررسی کردند. آنها دریافتند که در گروهی که به دنبال چوب بودند ، افزایش سطح گلوتاتیون با نمرات حافظه فوری و تست های حافظه داستانی رابطه مثبت داشت. یعنی افرادی که پس از جویدن چوب در سطح گلوتاتیون ، گلوتاتیون را افزایش دادند نیز در تست های حافظه عملکرد بهتری داشتند.
نکته جالب این است که چنین رابطه ای در گروهی مشاهده نشده است که در آن آدامس در حال جویدن است و هیچ تغییری در رابطه بین سطح گلوتاتیون و عملکرد حافظه مشاهده نشده است.
البته این مطالعه ، مانند همه تحقیقات ، محدودیت هایی را برای در نظر گرفتن دارد. از جمله این مطالعه فقط بر دانش آموزان جوان و یک منطقه از مغز متمرکز شده است ، زمان جویدن کوتاه بود و تفاوت بین مواد جویدنی فراتر از مشکل نبود.
با این حال ، می توان گفت که این مطالعه دارای دو یافته اصلی است: اول ، جویدن چوب باعث افزایش سنتز گلوتاتیون در مغز می شود. دوم ، افزایش گلوتاتیون با بهبود عملکرد شناختی همراه بود ، و از آنجا که تاکنون هیچ دارویی یا روشی برای افزایش سطح گلوتاتیون مغزی وجود ندارد ، این یافته ها نشان می دهد که جویدن مواد نسبتاً سخت می تواند راهی مؤثر برای تقویت دفاع آنتی اکسیدانی مغز باشد.
1
منبع: www.khabaronline.ir
