نوادگان عطار نیشابوری کجا زندگی می کنند؟

نقل از کردن پایگاه اندیشه و فرهنگ مبلغان، گفته می شود عطار مجبور شد به ری بیاید و در محوطه آرامگاه سه خواهر در محل کنونی پارک دانش ساکن شود. او پس از مدتی این شهر را ترک کرد، اما پسرش در آنجا ماند و صاحب فرزند شد.

خانواده عطار نیشابوری در شهرری چه می کنند؟

به نقل از همشهری، 300 سال از زندگی خانواده عطارنجاد که از نوادگان عطار نیشابوری در شهرری هستند و بیش از 7 دهه است که در محله سرتخ زندگی می کنند می گذرد. آثار آنها در نمای مغازه های عطاری این منطقه مشهود است و مهارت آنها در این زمینه در بین مردم زنزد از گذشته تا به امروز زبانزد است.

حاج ملا علیجان مالک قسمتی از زمین های اطراف حرم حضرت عبدالعظیم علیه السلام و یکی از عطاران به نام و قدیمی بازار ری بود و خانه اش در محله سرتخت بود. پسرش حاج محمدحسن نیز در همان مغازه پدرش به عطاری مشغول بود و پس از او حاج محمدرضا عطار نژاد. حاج محمدرضا از اعضای انجمن ادبی ایران، شاعر، پزشک، حکیم و در واقع تمام خصوصیات جدش عطار نیشابوری را به ارث برده است. او توانست همه آنچه را که میراث طب اجدادش بوده در کتابی با عنوان «ارمغان توسنی» در رشته پزشکی بنویسد. همچنین «دیوان گهر معرفت» از دیگر آثار اوست.

امیرمحمد عطارنژاد فرزند حاج محمدرضا و از کسبه قدیمی این محله می گوید: فامیل ما به عطار نیشابوری برمی گردد و این موضوع مستند و قطعی است و من شخصاً پانزدهمین نواده «عطار» هستم. پدربزرگ بنده پسر حاج ملاعلیجان در کوچه شاه غلامان زندگی می کرد و در جریان کار عطاری بود واقع در بازار قدیم ری، روبروی پاساژ 110. حاج ملا علیجان دارای 4 فرزند به نام های حاج محمدرضا، حاج محمد تقی، حاج محمد حسین و حاج محمد باقر بود که معروف ترین و برجسته ترین آنها «حاج محمدرضا» بود که کار می کرد. در رشته طب سنتی و گیاهان دارویی و پس از آن فرزندشان کربلایی محمد حسن و پس از او پدرم حاج محمد رضا سکاندار این حرفه شد الان هم من وارث این شغل هستم.

تاجر سرشناس محله سرتخ خاطرات قدیمی این محل را اینگونه نقل می کند: «حاج ملاعلیجان یکی از صحن های حرم (قبل از مرمت حرم مطهر) در ضلع جنوب شرقی که اکنون صحن مصلی است. این باغ قبلاً به نام باغ علیجان بوده است که توسط جد پدرم به سید الکریم (ع) اهدا شده است. مرحوم پدرم در قدیم در این مغازه کار می‌کردند، اما تحقیقاتش در مورد گیاهان دارویی بسیار زیاد بود در دشت و کوهستان 3 ماه در سال به کوه ها و دشت ها و بیابان های اطراف تهران و دماوند و … می رفت و از آنجا گیاهان دارویی جمع آوری می کرد.